Διορισμένος

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993 και το 1994 (σε πρώτη και δεύτερη και τρίτη συνέχεια) και το 1995. Μ' αυτά τέλειωσε η φάση αναπληρωτής κι άρχισε η φάση μόνιμος. Έγραψα πώς βρήκαμε το πού θα πάμε και αντί για άλλο σήμερα, θα παραθέσω το γράμμα που έστειλα τότε στους συναδέλφους του Λυκείου Βουνάργου. Δεν ξέρω για τι σκάλιζα και έπεσα πάνω στο συγκεκριμένο κι έτσι είπα να το ρίξω στην τεμπελιά. Αντί να γράφω ό,τι θυμάμαι, να αντιγράψω αυτά που είχα γράψει τότε. Είναι και ένα δείγμα πώς έγραφα πριν από 21 χρόνια! Το γράμμα βλέπω πως γράφτηκε στις 10 Σεπτέμβρη του 1996 αν και δεν είχα βάλει ημερομηνία. Σ' αυτό φαίνεται πως εγώ είχα ήδη σπίτι και τηλέφωνο ενώ η Μαρία τίποτ' απ' τα δυο. Κι την επόμενε μέρα τα παιδιά ήδη θα πήγαιναν σχολείο κι έπρεπε να κανονίσουμε να μετακομίσουμε τα πράγματα απ' τον Πύργο. Στα επόμενα η συνέχεια

Διορισμός 1996

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993 και το 1994 (σε πρώτη και δεύτερη και τρίτη συνέχεια), το 1995. Το 1996 τα πράγματα άλλαξαν, διοριστήκαμε (και οι δυο) αλλά όχι ανέφελα. Το καλοκαίρι όλο μας έφαγε το άγχος τι θα γίνει. Θα διοριστεί ο ένας, ο άλλος, οι δυο, κανένας; Κι αν ναι πού και με τι όρους; Τον Αύγουστο η αγωνία έφτασε στο κατακόρυφο. Νύχτες χωρίς ύπνο, μέρες με εκνευρισμό.

Αναπληρωτής 1995

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993 και το 1994 (σε πρώτη και δεύτερη και τρίτη συνέχεια). Σειρά έχει το 1995.

Αναπληρωτής 1994, μέρος γ'

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993. Ξεκίνησα και με το 1994 αλλά επειδή ήταν μεγάλο έβαλα και δεύτερο μέρος, είχαμε κι ένα εμβόλιμο επεισόδιο σχετικό - άσχετο και φτάσαμε μέχρι την πρώτη του Δεκέμβρη, κι αυτή δεν την είδαμε ακριβώς. Μόνο το ξημέρωμά της είδαμε και τις σκέψεις με τις οποίες πήγαμε στη Διεύθυνση. Σήμερα λοιπόν η συνέχεια. Τι έγινε εκεί και πώς κύλησε η χρονιά.

Εμβόλιμο: Όπου του μέλλει να πνιγεί...

Το σημερινό είναι άσχετο με τους αναπληρωτές που γράφω τελευταία, αλλά συνέβη τις μέρες εκείνες του 94. Τη Δευτέρα που ξεροστάλιαζα κάτω απ' το υπουργείο. Έτσι είπα να το βάλω κι αυτό εμβόλιμα στις ιστορίες αναπλήρωσης.

Αναπληρωτής 1994, μέρος β'

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993. Ξεκίνησα δεν με το 1994 αλλά μόνο για τον μαύρο μας Σεπτέμβρη έγραψα και σταμάτησα εκεί που φάνηκε ν' ασπρίζει. Είπαμε η χρονιά ήταν μεγάλη και καθοριστική (από πολλές απόψεις).

Αναπληρωτής 1994

Ξεκίνησα να γράφω τις αναμνήσεις μου από τα χρόνια που δούλευα αναπληρωτής. Στο πρώτο μέρος τα προκαταρκτικά, τότε που ψαχνόμουνα πώς και πού μπορώ να δουλέψω σαν αναπληρωτής ενώ στη συνέχεια κατά χρονιά εργασίας. Έγραψα για το 1990, το 1991, το 1992, το 1993. Σειρά έχει το 1994, μια πολύ δύσκολη χρονιά που όμως στο τέλος βγήκε η καλύτερη από πολλές άλλες. Όταν ακούω για Μαύρο Σεπτέμβρη ο νους μου δεν πάει στο μακρινό 1972 (που ήμουνα και μικρός για να τα θυμάμαι) αλλά στο λιγότερο μακρινό 1994 και στο άγχος και την αγωνία εκείνων των ημερών που ακόμα δεν τις έχω ξεπεράσει.