Μαρμελάδα πορτοκάλι

Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με νέες συνταγές πάνω σε υλικά εποχής. Χειμώνας είναι ακόμη και τα πορτοκάλια βρίσκονται παντού. Έτσι ξεκίνησα να φτιάξω μαρμελάδα πορτοκάλι, μιας η μαρμελάδα μανταρίνι στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία. Κοίταξα δυο τρεις ιδέες σε ιστοσελίδες τις συνδύασα και ξεκίνησα.

Μηλόπιτα αναποδογυριστή

Έγραφα τις προάλλες για τη μηλόπιτα και η Μαίρη που παρακολουθεί ανελλιπώς, μου στέλνει μήνυμα: "έχω μια πιο εύκολη συνταγή". Μα άμα έχεις κάτι, δεν το γράφεις έτσι. Γράφεις τη συνταγή, της απαντώ. Κι αυτή μου τη στέλνει. Κι εγώ την ανεβάζω σήμερα. Τι να γίνει, αφού δεν αποφασίζει να το κάνει η ίδια. Που θα είχε πολλές ενδιαφέρουσες προσθήκες να κάνει. Τέλος πάντων, ας συνεχίσω με τη μηλόπιτα. Η συγκεκριμένη είναι η λεγόμενη "αναποδογυριστή". Την είχα στο νου μου (ανάποδη την ήξερα εγώ, δεν αλλάζει ιδιαίτερα η έννοια), αλλά δεν την έχω φτιάξει. Η Μαίρη λέει πως γίνεται καταπληκτική :)

Μηλόπιτα

Χειμωνιάζει και τα μήλα έχουν βγει στη φόρα. Έτσι, όταν σκεφτήκαμε για γλυκό, είπαμε να φτιάξουμε μια μηλόπιτα. Τα υπόλοιπα υλικά, συνήθως υπάρχουν στο σπίτι. Τη φτιάξαμε και την παρουσιάζω.

Μαρμελάδα από φλούδα μανταρίνι

Μια φοβερή μαρμελάδα έφτιαξα αυτές τις μέρες και είπα πως αξίζει τον κόπο να την ανεβάσω και στο μπλογκ. Τα μανταρίνια μου αρέσουν πολύ, και η φίλη μου η Βίκυ κάποια στιγμή που ήταν στο σπίτι μου είπε ένα κόλπο να κρατήσω το άρωμά τους. Εύκολο και εξαιρετικά φτηνό! Όταν έτρωγα τα μανταρίνια να κρατούσα τα φλούδια τους στην κατάψυξη. Που κάποια στιγμή να τα έφτιαχνα μαρμελάδα! Έτσι κι έγινε. Μόλις γέμισα μια σακούλα. ξεκίνησα την διαδικασία. Τώρα, το πρωινό μόλις ανοίγω το καπάκι από το βάζο, με πλημμυρίζει η όμορφη μυρωδιά από τα εσπεριδοειδή.

Μουστοκούλουρα

Τα μουστοκούλουρα φτιάχνονται όλο το χρόνο. Πετιμέζι να έχεις. Γιατί παρόλο που το όνομά τους μιλάει για μούστο, αυτό που χρειάζεται είναι το πετιμέζι. Τα υπόλοιπα υλικά βρίσκονται εύκολα. Έτσι δεν είναι εποχικό έδεσμα, αλλά είπα να το συνδυάσω με τη συνταγή για το πετιμέζι που έβαλα κι έτσι την παρουσιάζω σήμερα. Δεν είχα δικό μου πετιμέζι αλλά βρήκα και αγόρασα. Έχουν τα σουπερμάρκετ, έχουν και τα καταστήματα μπαχαρικών (μπαχαρτζίδικα:) ). Εν τω μεταξύ, το πετιμέζι αυτό ήταν πολύ πυκνό και πολύ σκούρο. Έτσι, το χρώμα το πήραν τα μουστοκούλουρα από μόνα τους, χωρίς το ενισχυτικό κακάο (που όσο νάναι τους αλλάζει και λίγο τη μυρωδιά).

Πετιμέζι

Προσπαθώ να έχω επίκαιρα θέματα, όχι τα ταξιδιωτικά που περνάει κάμποσος καιρός από τότε που γίνεται ένα ταξίδι μέχρι να βρω καιρό να ξεδιαλέξω φωτογραφίες, να γράψω κείμενα κλπ περνάει καιρός, αλλά τα φαγητά ή άλλα παρασκευάσματα που έχουν κάποια εποχικότητα, τα φτιάχνουμε στην εποχή τους και τα παρουσιάζω εκείνο τον καιρό. Ένα από τα εποχικά προϊόντα είναι και το πετιμέζι, Μάλλον λίγο αργά που δίνω τώρα τη συνταγή, ο μούστος είναι προϊόν του Σεπτέμβρη, όχι του Οκτώβρη. Κι αυτό έγινε γιατί φέτος το κλήμα μου δεν πήγε καλά, άρα δεν έφτιαξα μούστο δικό μου, άρα δεν έκανα και πετιμέζι. Έτσι δεν έχει και φωτογραφία:( Απ' την άλλη μούστο μπορεί να κρατήσει κανένας αρκετό καιρό (όπως λέει κι η συνταγή) κι έτσι, ελπίζω, δεν είναι τελείως άκαιρη.

Μαρμελάδα Σύκο

Εποχή των σύκων. Καιρός να φτιάξουμε και καμιά μαρμελάδα. Έτσι κι αλλιώς η ιδέα της μαρμελάδας προσφέρεται. Τη φτιάχνεις και δίνεις σε γνωστούς και φίλους όταν πας για επίσκεψη. Το σύκο είναι απ' τα εύκολα υλικά μιας και από μόνο του είναι πολύ γλυκό. Έτσι, έχει μικρή διαδικασία για το βράσιμο, αν και, όπως όλα τα φρούτα θέλει δουλειά για να  την προετοιμασία του. Το θέμα στη συνταγή αυτή είναι οι αναλογίες, το πόσο θα βάλει κανένας είναι ανάλογα τα υλικά που έχει και το πόσο θέλει να φτιάξει.

Πορτοκαλόπιτα

Πάσχα ήτανε όταν πρωτοδοκίμασα την πορτοκαλόπιτα σ' ένα χωριό της Βοιωτίας. Μας είχε καλέσει ο Παναγιώτης να κάνουμε Πάσχα μαζί και μέχρι να ψηθεί τ' αρνί (που εκεί το σουβλίζουνε μεν, αλλά χώνουν τη σούβλα στο φούρνο! οπότε δεν χρειάζεται να είσαι όλη την ώρα από πάνω του) κάναμε μια βόλτα στο χωριό και περάσαμε από κάποια ξαδέρφη του που μας κέρασε πορτοκαλόπιτα. Τι ομορφιά ήταν αυτή; Ξετρελαθήκαμε. Επιτόπου να γράψουμε τη συνταγή. Τη φτιάξαμε πολλές φορές από τότε. Και το θέμα είναι πως ακόμα και τις φορές που εγώ έλεγα πως δεν ήταν τόσο πετυχημένη, ακόμα και τότε, όποιος δοκίμαζε ζητούσε την συνταγή.

Μηλοπιτάκια (Αντωνίας)

Τα μηλοπιτάκια τα πρωτοέφερε η Αντωνία όταν είχε έρθει να μας επισκεφθεί στο Μόναχο. Την εποχή εκείνη είχαμε πει σε πολλούς φίλους μας να έρθουν, αλλά δυστυχώς λίγοι εκμεταλλεύτηκαν την πρόσκληση. Εγώ πάντως προειδοποιώ τους φίλους που μου λένε έχω ένα σπίτι στο τάδε μέρος κι αν θέλετε ελάτε. Εγώ θα πάω. Αλλά ας γυρίσουμε στα μηλοπιτάκια. Τα δοκιμάσαμε τότε και ενθουσιαστήκαμε. Ζητήσαμε τη συνταγή και τη φτιάξαμε κι εμείς, αν και δεν ήταν τόσο πετυχημένα. Το δύσκολο ήταν να βρούμε ρετσίνα (αλλά αυτό ξεπεράστηκε πιο εύκολα απ' όσο περιμέναμε). Το πιο εύκολο ήταν τα μήλα. Στη Γερμανία μήλα είχε όλο το χρόνο στα μεγάλα σουπερμάρκετ (αντίστοιχα με αυτό που γίνεται στην Ελλάδα) και με σταθερή τιμή: 2€ το κιλό, όποιο είδος κι όποια εποχή. Αλλά το χειμώνα που ήταν ο καιρός τους τα έβρισκες 2,5€ το τρίκιλο κιβώτιο. Αλλά πάλι ξέφυγα. Ας γυρίσουμε στα μηλοπιτάκια, που μου τα ξαναέφερε η Αντωνία πρόσφατα και τα θυμήθηκα. Προφανώς δεν ήταν μόνο αυτά τα 6 της φωτογραφίας, αλλά τόσα μόνο είχαν μείνει όταν σκέφτηκα να τα φωτογραφίσω!