Ψάρεμα στον Κεράτιο

Ο Κεράτιος κόλπος χωρίζει την ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη σε δυο κομμάτια, σαν ένα μεγάλος ποταμός. Απ' τη μια είναι η παλιά Πόλη, η πόλη με την Αγιασοφιά, το Μπλε Τζαμί, το Ατμεϊντάν, το Καπαλί Τσαρσί και γενικά η τειχισμένη βυζαντινή πολιτεία κι απ' την άλλη η (πρώτη) επέκτασή της, ο Γαλατάς, το Πέραν, τα Ταταύλα των Ρωμιών, η πλατεία Ταξίμ, το Ντολμάμπαξε και τα υπόλοιπα καινούρια (σχετικά) τμήματά της. Αυτή η καινούρια πλευρά είναι το σημερινό κέντρο της Πόλης κι ενώνεται με την παλιά πόλη με τρεις γέφυρες. Η πιο κοντινή στο Βόσπορο Είναι η γέφυρα του Γαλατά κι όποια ώρα και να περάσεις βλέπεις να υπάρχουν άνθρωποι που να ψαρεύουν εκεί.

Η γέφυρα είναι διπλή. Πάνω που περνάνε τα αυτοκίνητα κι από κάτω που είναι γεμάτη μαγαζάκια για φαΐ. Μαγαζάκια σε διάφορες κατηγορίες, από τα φτηνά με ψάρι (τι άλλο) σε ψωμί μέχρι κυριλέ με τα τραπεζομάντιλα και τα κολονάτα ποτήρια. Σ' όλα υπάρχουν οι κράχτες που σε καλούν να καθίσεις στο δικό τους μαγαζί που είναι το καλύτερο και σ' όλα υπάρχει μπόλικο προσωπικό, τα εργατικά πολύ φτηνά κι έτσι όπου και να κάτσαμε υπήρχε πληθώρα προσωπικού, κάτι που δεν είναι απαραίτητα καλό μιας και μερικές φορές μπερδεύονται μεταξύ τους (αυτό, όχι μόνο στην Τουρκία).

Κι ενώ κάθεσαι στο μαγαζί κι απολαμβάνεις τη θάλασσα, δίπλα σου ανεβοκατεβαίνουν αγκίστρια, δολωμένα ή με ψάρι πάνω τους, και κουβαδάκια με θάλασσα για τη διατήρηση των δολωμάτων ή των ψαριών που πιάνονται. Ένας χαμός.

Στο πάνω μέρος, η μια πλευρά είναι κατειλημμένη απ' τους ψαράδες και τα σύνεργά τους. Βέβαια το πεζοδρόμιο είναι αρκετά φαρδύ που το ψάρεμα δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στους πεζούς που περνάνε απ' τη μια μεριά στην άλλη ή που κάνουν τη βόλτα τους και το χάζι τους στη γέφυρα. Υπάρχει χώρος για όλους.

Το ψάρεμα γίνεται μαζικά. Δεν ξέρω πώς γινόταν παλιότερα, πάντως σήμερα γίνεται με σύγχρονα καλάμια κι έχουν βρεθεί πατέντες ώστε να μην θέλουν διαρκή επίβλεψη αφενός κι αφετέρου να μπορεί ένας άνθρωπος να επιβλέπει πολλά καλάμια χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.