Η σαλάτα του Καίσαρα (ή αλλιώς Σίζαρς - Caesars όπως συνήθως εμφανίζεται στους καταλόγους των καταστημάτων) είναι μια σχετικά απλή σαλάτα - φαγητό. Η βάση της είναι το μαρούλι στο οποίο προσθέτουμε στήθος από ψημένο κοτόπουλο, κρουτόν και τυρί τριμμένο (συνήθως παρμεζάνα αλλά όχι υποχρεωτικά). Τη σαλάτα αυτή περιχύνουμε με χτυπημένο λαδολέμονο ή λαδόξιοδ κι αυτό είναι όλο. Είναι μια δροσερή σαλάτα που όμως αποτελεί και ένα ολοκληρωμένο πιάτο για γεύμα (ή ακόμα καλύτερα για δείπνο) αφού συνδυάζει το λαχανικό με ζωική πρωτεΐνη χωρίς πολλά λιπαρά, ό,τι πρέπει δηλαδή και για δίαιτα. Και την έχουμε εντάξει στο διαιτολόγιό μας τελευταία. Στα πλαίσια της προσεγμένης διατροφής που κάνουμε, τα βραδινά μας έχουν αποκτήσει μια ποικιλία κι όταν το μεσημεριανό είναι π.χ. λαδερό το βράδυ θέλει το κοτόπουλό του - αλλά σε περιορισμένη ποσότητα, έτσι μια σαλάτα του Καίσαρα μας έρχεται κουτί.
Εκτός όμως απ' τη βασική συνταγή της σαλάτας, θα ήθελα αν αναφερθώ επίσης σε μια παραλλαγή της που δοκίμασα προχτές στις ΕμBeerίες. Για το μαγαζί
είχα αναφερθεί στο παλιό μου μπλογκ, αλλά ίσως θα πρέπει να πω πως ακόμα και τώρα, τρίτο χρόνο λειτουργίας του κι αφού έχει περάσει πια ο πρώτος ενθουσιασμός που φέρνει πελάτες από περιέργεια ή από υποχρέωση ή που κάνει το σέρβις να κάνει τα καλά του, το επίπεδό εξακολουθεί να παραμένει ψηλά, πολύ ψηλά. Πολλές ετικέτες μπίρας (15 έλεγα στο παλιό σημείωμα,
πάνω από 20 υπολογίζω και ίσως λίγες λέω, την επόμενη φορά θα κάτσω να τις μετρήσω, τελικά είναι 35(!) ετικέτες συν τρεις βαρελίσιες, η κάθε μια με το δικό της ποτήρι!) η κάθε μια στο δικό της ιδιαίτερο ποτήρι, αλλά όχι μόνο. Έχει την απαραίτητη ποικιλία που θα τραβήξει κάθε είδους πελατεία, κάτι που είναι απαραίτητο για ένα μικρό μέρος όπως το Πλωμάρι. Όποιος αποφασίσει να καθίσει θα φύγει σίγουρα ευχαριστημένος.
Αλλά πολλά είπα για το συγκεκριμένο μαγαζί, ας επανέλθω στη σαλάτα του. Στον κατάλογο αναφερόταν σκέτα "σαλάτα". Χωρίς καμιά διευκρίνιση για το περιεχόμενό της, απ' την τιμή της μόνο (5€) μπορούσες να καταλάβεις πως δεν ήταν μια απλή σαλάτα. Από συζήτηση βγήκε πως είναι με βάση το μαρούλι, αλλά τι ακριβώς θα είχαμε δεν είχα ιδέα μέχρι που την είδα και τη δοκίμασα. Ήταν μια σαλάτα του Καίσαρα. Στην οποία ο σεφ είχε προσθέσει και κύβους μήλου, καθώς και χοντροτριμμένο καρύδι. Και για σάλτσα από πάνω δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν, πολύ όμορφή ήτανε. Τέλειο αποτέλεσμα.
Αλλά αρκετά έγραψα εδώ, ας δώσω και τη συνταγή σε τυπική μορφή, όπως συνήθως δηλ.:
Υλικά
κοτόπουλο στήθος
κρουτόν ή φρυγανιές
μαρούλι
κεφαλοτύρι (ή παρμεζάνα ή άλλο αρμυρό τυτί) τριμμένο
καλαμπόκι βρασμένο (ή κονσέρβα)
λάδι
ξύδι
λίγο αλάτι
Εκτέλεση
ψήνω ή βράζω το κοτόπουλο (ανάλογα με την προτίμησή μου) και αφού κρυώσει καλά το κόβω σε μικρά κομμάτια. Ανακατεύω τα κρουτόν (ή τις φρυγανιές κομμένες σε μικρά κυβάκια) με το μαρούλι και ρίχνω από πάνω το καλαμπόκι. Στη συνέχεια προσθέτω και το κοτόπουλο κι ολοκληρώνω τη σαλάτα, προσθέτοντας το τριμμένο κεφαλοτύρι, το λάδι, το ξύδι και το αλάτι (αν τα θέλω χτυπημένα τα τελευταία μαζί να είναι σαν σάλτσα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.