Αστικοί μύθοι

Υπάρχουν διάφοροι αστικοί μύθοι που κυκλοφορούν. Και το διαδίκτυο (κοινώς ίντερνετ) βοηθάει να διαδίδονται και να εξαπλώνονται όλο και περισσότερο. Και η ευπιστία μας, η αφέλειά μας, η γοητεία μας απ' αυτούς τους κάνει να γίνονται τόσο ισχυροί που από κάποια στιγμή και μετά δεν ξεχωρίζει κανείς τι είναι μύθος και τι πραγματικότητα. Στη Βικιπαίδεια υπάρχει μια συλλογή από μερικούς μόνο απ' αυτούς. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι. Όπως η περίφημη δήλωση του Κίσινγκερ για την ελληνική γλώσσα ή για τα 5 εκατομμύρια λέξεις της ελληνικής γλώσσας (οι γλωσσικοί μύθοι έχουν τη δικιά τους γοητεία και αναπαράγονται - δυστυχώς - και από φιλόλογους).

Δυο τέτοιους μύθους έχει στην επίσημη ιστοσελίδα της η προεδρική φρουρά. Οι τσολιάδες δηλαδή. Η μια για τον Κουκίδη που τον θέλει και εύζωνα και μια άλλη για το ότι "Οι Εύζωνες δεν γνωρίζουν εμπόδια." Σ' αυτή τη δεύτερη αφηγείται το μύθο βάζοντας και χρονολογία, και μάλιστα πρόσφατη. Λέει συγκεκριμένα: "Το 1994 λόγω μιας εκδήλωσης, το πεζοδρόμιο της Ηρώδου Αττικού γέμισε με αυτοκίνητα καλύπτοντας το συμβολικό αυτό μονοπάτι. Ο Δεκανέας αλλαγής χωρίς δεύτερη σκέψη έδωσε εντολή στους Εύζωνες που συνόδευε για την αλλαγή του Προεδρικού Μεγάρου, να περάσουν πάνω από τα αυτοκίνητα χωρίς να βγουν από την πορεία τους. Το ίδιο έγινε και με τους Εύζωνες που συνόδευσε πίσω στο στρατόπεδο. Μάλιστα σε ένα από τα αυτοκίνητα πέρασαν πάνω από την οροφή του".

Επίσημη ιστοσελίδα είναι, ο καλόπιστος αναγνώστης το πιστεύει (και το διαδίδει) αν και κάπου μπάζει. Πώς γίνεται δηλαδή να περάσουν πάνω απ' την οροφή του αυτοκινήτου; Πώς ανέβηκαν; Κι αν πάρουμε υπόψη μας πως τα τσαρούχια που φοράνε γλιστράνε απελπιστικά στο δρόμο, σκεφτείτε τι γίνεται στη λαμαρίνα. Απ' την άλλη ο μύθος δηλοί αυτό που λέει ο τίτλος τους. Οι τσολιάδες δεν κωλώνουν μπροστά σε τίποτα. Ούτε τη δυσκολία να σκαρφαλώσουν (και με βήμα:) ) σε ένα αυτοκίνητο, ούτε να σκεφτούν πως αυτό ανήκει σε κάποιος επίσημο καλεσμένο της προεδρίας - άρα στους ισχυρούς του τόπου. Πολύ παράξενα όλ' αυτά, σίγουρα, αλλά άντε να αποδείξει κάποιος ότι κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Γιατί για κάτι που γίνεται, βρίσκονται συνήθως στοιχεία. Αλλά για κάτι που δεν συνέβη ποτέ, πώς;

Εξ όνυχος όμως τον λέοντα έλεγαν οι αρχαίοι ημών. Και ο όνυχας δεν είναι και τόσο μικρός. Ας ρίξουμε μια ματιά στην επόμενη φωτογραφία. Τι δείχνει; Το πεζοδρόμιο δίπλα στη βουλή με το "μονοπάτι", το διάδρομο δηλαδή που έχει φτιαχτεί για να περνάνε υποτίθεται οι τσολιάδες καθώς πάνε για αλλαγή στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Ο οποίος διάδρομος είναι πιασμένος από την πραμάτεια του διπλανού περίπτερου. Δηλαδή οι τσολιάδες περνάνε δυο φορές κάθε μια ώρα (μια πηγαίνοντας και μια γυρίζοντας) από πάνω απ' όλα όσα έχει απλωμένα εκεί ο περιπτεράς; Και προχωρώντας είδα πως το περίπτερο αυτό δεν είναι μόνο του. Κι άλλο λίγο παραπάνω, το ίδιο τα έχει απλώσει πάνω στη διαδρομή.

Δεν αλλάζουν ποτέ την πορεία τους. Κι είμαι εκεί μέρα με συγκέντρωση ενάντια στην επιστράτευση και περιμένω να περάσουν για να δω πώς ξεπερνάνε το εμπόδιο των περίπτερων. Και περιμένω και δεν φαίνονται. Ρίχνω μια ματιά (η αλλαγή έτσι κι αλλιώς γίνεται στο ακριβώς της ώρα, άρα ξέρω πότε) και βλέπω πως έχει ξεκινήσει. Και έχω την απορία: από πού πέρασαν. Και τους βλέπω φεύγοντας. Δεν έστριψαν ούτε ρούπι:)

Άρα πρέπει να συμπεράνουμε πως είτε στην ιστοσελίδα γράφεται μια γοητευτική μεν αλλά ψεύτικη ιστορία ή πως στα χρόνια της εμπορευματοποίησης ακόμα κι οι τσολιάδες που δεν γνωρίζουν εμπόδια, συμβιβάζονται και τα παρακάμπτουν! Ποιο απ' τα δυο είναι χειρότερο δεν ξέρω.