Θερινή υπηρεσία

Καλό καλοκαίρι. Έκλεισαν και τα σχολεία, αρχίζουν οι καλοκαιρινές μας διακοπές. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (γυμνάσια, λύκεια κλπ) αυτό γίνεται στις 30 Ιουνίου κάθε χρόνο, ενώ στην πρωτοβάθμια (νηπιαγωγεία - δημοτικά) στις 21. Το διδακτικό έτος αρχίζει για όλους την 1η του Σεπτέμβρη. φέτος οι τελευταίες μέρες του Ιούνη όπως και η πρώτη του Σεπτέμβρη πέφτουν Σαββατοκύριακο κι έτσι "μεγαλώνει" το καλοκαίρι μας. Γιατί παρά το μύθο που θέλει τους καθηγητές να έχουν τρεις μήνες διακοπών το καλοκαίρι η πραγματικότητα είναι πως είναι μόνο δύο. Ο μύθος μάλλον πρέπει να είναι από τα προ το 1978 χρόνια. Τότε που τα σχολεία "μέση εκπαίδευσης" όπως λέγονταν τότε, άνοιγαν στις 10 του Σεπτέμβρη αλλά άρχιζαν τα μαθήματα την 1η Οκτώβρη. Από τότε και μετά, με το ΠΔ 104/1979 ισχύουν οι σημερινές ημερομηνίες

Διακοπές στη Μυτιλήνη

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Η σημερινή δημοσίευση μοιάζει με μια ιστορία του '93. Όμως δεν έχω χρόνο για να τη γράψω τώρα. Η Κατερίνα φεύγει για Μυτιλήνη και μου ζήτησε πληροφορίες. Έτσι τις δίνω κατευθείαν και τα υπόλοιπα στα μέλλον. Συμπληρώσεις ευπρόσδεκτες.

Κενά και πλεονάσματα

Με μεγάλη καθυστέρηση ανακοινώθηκαν αυτόν το μήνα οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών που σχολιάστηκαν κι από δω. Κι ετοιμάζονται τα κατά τόπους συμβούλια να κάνουν τοποθετήσεις και ρυθμίσεις και να μετακινήσουν όσους περισσεύουν εκεί που υπάρχουν κενά. Λογικά φαίνονται αυτά, να γίνουν τώρα ώστε το Σεπτέμβρη να ξέρει ο καθένας που θα πάει, τι θα έχει καλυφθεί και τι κενά θα εξακολουθούν να πρέπει να καλυφθούν. Αλλά.... Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά. Γιατί μπορεί να φαίνονται όμως δεν είναι. Η καθυστέρηση είναι ένα θέμα. Τέτοια καθυστέρηση στις μεταθέσεις είχε να γίνει από το 1999. Και τότε ήταν οι Ευρωεκλογές στη μέση και η απαγόρευση μετακινήσεων ενώ φέτος μόνο το γεγονός πως το υπουργείο ήθελα να αιφνιδιάσει και κατάθεσε την τροπολογία για την αύξηση του ωραρίου μας όταν τα σχολεία είχαν κλείσει για το Πάσχα αλλά να προλάβει να ψηφιστεί πριν κλείσει κι η βουλή κι από κει και πέρα άρχισαν οι επανυπολογισμοί και μέχρι να γίνουν όλες οι διαδικασίες χρειάζεται κάμποσος καιρός.

Εισαγωγικές εξετάσεις

Έγραψα για τις ενδοσχολικές, ας ασχοληθώ σήμερα, όπως είχα υποσχεθεί, και με τις εισαγωγικές. Που είναι βασικός θεσμός του υπουργείου παιδείας. Γι' αυτόν δίνεται μεγάλη σημασία, τόση που έχει και ειδικό τμήμα στη ιστοσελίδα του για τα θέματα που σχετίζονται μ' αυτές. Που γράφει σκέτα εξετάσεις αλλά στις εισαγωγικές για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αναφέρεται. Εξετάσεις που πάνε αρκετά παλιά. Τότε που η κάθε σχολή έκανε εξετάσεις μόνη της, για να πάρει αυτούς που η ίδια ήθελε. Κάποια στιγμή άρχισαν οι σχολές να πληθαίνουν. Φτιάχτηκαν σχολές σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας με παρόμοια τμήματα κι έτσι αποφασίστηκε να υπάρχει ένας κεντρικός τρόπος εξέτασης ώστε ο υποψήφιος να μην χρειάζεται να τρέχει σ' όλη τη χώρα για να δώσει, χώρια που υπήρχε και πρόβλημα αν συμπίπτανε οι ημερομηνίες. Ενώ αλλιώς με μια κεντρική εξέταση υπήρχε και η δυνατότητα διασποράς φοιτητών σε διάφορα μέρη που αλλιώς δύσκολα θα έφταναν μέχρις εκεί. Μια πρώτη τέτοια διαδικασία ήταν το ακαδημαϊκό απολυτήριο που καθιερώθηκε το '65 επί Παπανούτσου.

Σχολικές εξετάσεις

Τέλειωσαν και οι εξετάσεις στα σχολεία, βγήκαν κι οι βαθμοί και σκέφτηκα να κάνω μια ιστορική αναδρομή στο θέμα των εξετάσεων. Ενδοσχολικών και εισαγωγικών στην τριτοβάθμια. Μιας και έχουμε μπόλικες αφού το ελληνικό σχολείο (και όχι μόνο) είναι εξετασιοκεντρικό. Με την έννοια πως αυτό που θεωρείται ως το πιο αντικειμενικό για την αξιολόγηση κάποιου είναι οι εξετάσεις. Για το σχολείο αυτό σημαίνει πως σταματάει κάθε άλλη διαδικασία και όλος ο μηχανισμός ασχολείται με τις εξετάσεις. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν σταματάνε τα πάντα, όπως στα ωριαία διαγωνίσματα, η μεγαλύτερη βαρύτητα δίνεται σ' αυτήν την περιορισμένη χρονικά διαδικασία κι όχι σ' ότι γίνεται όλον τον άλλον καιρό. Κι αυτή η ιδέα προχωράει και όταν θέλουμε να αξιολογήσουμε κάποιον για να δουλέψει κάπου. Σε συνδυασμό με τη χρόνια ρουσφετολογική πρακτική της διοίκησης οι εξετάσεις (που τις διοργανώνει ειδικός φορέας - ο ΑΣΕΠ) θεωρούνται ο πιο αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησης κάποιου - ας είναι για να δουλέψει και σαν δημοσιογράφος στην ΕΡΤ (για να θυμηθώ τις τελευταίες εξελίξεις που ανάμεσα στα άλλα αυτό ήταν ένα απ' τα επιχειρήματα για το ότι ο καινούριος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός δεν θα είναι τόπος ρουσφετολογικής εξυπηρέτησης αλλά όλα θα γίνονται με αντικειμενικό τρόπο).

Πέστο

Μια πανέμορφη και πεντανόστιμη πρόταση σήμερα. Σάλτσα πέστο. Η ωμή σάλτσα με βασιλικό. Που συνδυάζεται με τα μακαρόνια κυρίως, αν και βλέπω ή διαβάζω να μπαίνει και σε άλλα φαγητά. Έχω δει πίτσα με πέστο, νιόκι με πέστο και πάει λέγοντας. Το καλό δε με την πέστο είναι πως φτιάχνεις όση σε βολέψει, χρησιμοποιείς τόση όση σ' αρέσει και την υπόλοιπη την κρατάς σε βαζάκι στο ψυγείο (που ακόμα κι αυτό δεν είναι απαραίτητο) μιας και δεν έχει κάτι που χαλάει. Θυμάμαι που μου την έλεγε η Ορσαλία πριν αρκετά χρόνια, αλλά δεν έτυχε να των φτιάξω μέχρι σχετικά πρόσφατα. Που την είδα και την αγόρασα έτοιμη από σουπερμάρκετ της Γερμανίας. Εντυπωσιάστηκα κι όταν μου τέλειωσε η προμήθεια που είχα κάνει (μια που δοκίμασα από την Ελλάδα δεν μ' άρεσε και τόσο) είπα να την φτιάξω. Και τ' αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Μίζες

Η Ελλάδα είναι χώρα διεφθαρμένων γιατί για να πάρει μια εταιρία δουλειά, χρειάζεται να δώσει μίζα. Κι οι καημένες οι γερμανικές εταιρίες δεν τα καταφέρνουν σ' αυτά. Κι έτσι δεν παίρνουν δουλειές. Να για παράδειγμα οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι έχουν τέτοιο πρόβλημα γι' αυτό και αποσύρονται απ' την αγορά. Δεν πολυταιριάζει αυτό; Ε, τι να κάνουμε. Για χρόνια μια χαρά τα βόλευαν τα πράγματα και σε αρκετές δουλειές ανακατεύτηκαν. Όταν όμως ο εισαγγελέας βρίσκει μίζες με κάποιο τρόπο πρέπει να το δικαιολογήσουμε και να βγάλουμε την ουρά μας απέξω. Δεν ήξερα, έτυχε, τι να κάνουμε, ήμουν υποχρεωμένος κλπ. Αλλά τις διαδρομές μια χαρά τις καταφέρναμε όλα τα χρόνια.

Λευκωσία από ψηλά - τα μνημεία της

Από ψηλά; Σχετικά. Όχι από αεροπλάνο αλλά από ένα ψηλό της σημείο. Και μνημεία ιστορικά κι όχι αυτά που είναι εις μνήμην κάποιου. Που τα είδαμε από ψηλά, απ' το μουσείο παρατηρητήριο στον Πύργο Σιακόλα και σε κάποια πήγαμε κι από κοντά. Όμως δεν ήταν εύκολο να πάμε σε όλα κοντά γιατί κάποια βρίσκονται στα κατεχόμενα (και δεν είχα διάθεση να περάσω στην από κει μεριά).