Μετονομασίες Υπουργείων

Άλλο πράγμα είχα στο νου μου να βάλω σήμερα, αλλά η επικαιρότητα ξαναφέρνει στην επιφάνεια ένα θέμα για το οποίο έχω ξαναγράψει στο παλιό μου μπλογκ. Με τον ίδιο τίτλο. Μόνο που τότε επικεντρώθηκα στο επείγον του πράγματος (έγινε μέσα στις εξετάσεις και τα αποτελέσματα) ενώ μπήκαν και άλλα σχετικά - άσχετα. Σήμερα, θέλω να πω λίγο για την ιστορία και να προβληματιστώ (εγώ κι οι υπεύθυνοι, που μιας και σίγουρα δεν με διαβάζουν, δεν πρόκειται να προβληματιστούν :) ). Αφορμή η νέα μετονομασία του υπουργείου στο οποίο δουλεύω, το υπουργείο παιδείας και κάτι άλλο.

Χορός των ποτηριών

Πρόσφατα βρέθηκα στην Οχρίδα. Την πόλη. Που βρίσκεται πάνω στην ομώνυμη λίμνη. Για την πόλη θα τα πούμε άλλη φορά. Για σήμερα κάτι σύντομο που μ' εντυπωσίασε. Τις μέρες που ήμασταν εκεί, πέσαμε λίγο πριν την έναρξη του τοπικού φεστιβάλ. Στα πλαίσια αυτά, έγινε μια παρέλαση από ομάδες διαφόρων χωρών: της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας και μια ακόμα που έγραφε "Кипар". Να το διαβάσω τα κατάφερα (είχα μάθει να αναγνωρίζω τα κυριλλικά πριν από πολλά χρόνια). Κιπάρ. Αλλά ποια χώρα ήταν; Εν πάση περιπτώσει, λίγο αργότερα πέσαμε σε παρουσίαση χορών. Ωραία ήταν, πιο εντυπωσιακό απ' όλα ένας χορός απ' τους Κιπάρ. Η μουσική μου θύμισε Ελλάδα. Και έκανα τη σύνδεση. Κύπρος. Αυτό ήταν. Μόνο που οι χορευτές, δεν μου φάνηκαν και πολύ Κυπραίοι. Χώρια που όταν τους άκουσα μάλλον δεν μιλούσαν κυπραίικα. Πάντως ο χορός τους εντυπωσιακός.

Σκόπια, τα αγάλματα

Το κέντρο των Σκοπίων είναι γεμάτο αγάλματα. Για ό,τι φανταστεί κανείς. Στην περιήγησή μςα στο κέντρο ο πρώτος σταθμός ήταν η κεντρική πλατεία της πόλης Πηγαίνοντας πήραμε μια γεύση αν και αυτό που δεσπόζει από μακρυά είναι με το άγαλμα του Μεγαλέξανδρου: ένα συντριβάνι με μια ψηλή κολόνα στη μέση πάνω στο οποίο υπάρχει το άγαλμα. Έτσι που να φαίνεται από παντού.

Σκόπια

Αφήσαμε το Βελιγράδι κι ο δρόμος της επιστροφής συνεχίστηκε. Τελευταίος σταθμός αυτού του ταξιδιού τα Σκόπια. 440 χλμ περίπου υπολογίζαμε κάπου 5 ώρες (είχαμε πάλι σύνορα), δεν μας φαίνονταν και τόσο πολλές, ας είναι καλά οι αυτοκινητόδρομοι που υπάρχουν στο μεγαλύτερο μέρος (κάπου 100 χλμ. δεν έχουν τελειώσει ακόμα). Φτάσαμε στα Σκόπια νωρίς, αλλά όχι όσο υπολογίζαμε. Λίγο η κίνηση στους δρόμους, λίγο τα σύνορα, μια καθυστέρηση την είχαμε. (Στη φωτογραφία η Βουλή).

Βελιγράδι

Το Βελιγράδι το είχαμε ξαναδεί όλοι. Έτσι ήταν ένας σκέτος ενδιάμεσος προορισμός, χωρίς να καίγεται κανένας να δει πώς είναι αφού το ξέραμε. Λέγαμε να πάμε για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα στο κάστρο πάνω απ' τη συμβολή του Σάββα με τον Δούναβη αλλά ήμασταν αρκετά κουρασμένοι κι έτσι χαλαρώσαμε για τα καλά στα κρεβάτια μας.

Λίμνες Πλίτβιτσε 3

Συνέχεια 3. Το πάρκο, ήταν ανεπανάληπτη εμπειρία. Ο καιρός ήταν με το μέρος μας, ζεστός αλλά όχι πολύ, όχι βροχές κι ομίχλες, μόνο όση υγρασία έβγαζαν τα νερά που μας περιέβαλαν. Βέβαια, θα το απολαμβάναμε ακόμα περισσότερο αν πηγαίναμε σε δυο μέρες και κάναμε ένα κομμάτι της διαδρομής κάθε φορά, ώστε να μπορέσουμε να τα δούμε με την ησυχία μας και την άνεσή μας.

Λίμνες Πλίτβιτσε 2

Λίμνες Πλίτβιτσε, μέρος 2ο. Γιατί προχτές είχα βάλει την αρχή, σήμερα η περιπέτεια συνεχίζεται αλλά οι φωτογραφίες δεν τελειώνουν. Τόση ομορφιά, όσες φωτογραφίες και να μπουν δεν φτάνουν για να την περιγράψουν, οπότε μένουν και για επόμενη φορά.