Βελιγράδι

Το Βελιγράδι το είχαμε ξαναδεί όλοι. Έτσι ήταν ένας σκέτος ενδιάμεσος προορισμός, χωρίς να καίγεται κανένας να δει πώς είναι αφού το ξέραμε. Λέγαμε να πάμε για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα στο κάστρο πάνω απ' τη συμβολή του Σάββα με τον Δούναβη αλλά ήμασταν αρκετά κουρασμένοι κι έτσι χαλαρώσαμε για τα καλά στα κρεβάτια μας.

Αποφασίσαμε πως μια βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο, την Λ. Μιχάλα (Πρίγκιπα Μιχαήλ) είναι αρκετή.

Το κέντρο του είναι πανέμορφο κι έτσι κάναμε την περατζάδα μας από κει, χαζέψαμε λίγο το νυκτερινό Βελιγράδι. Βρήκαμε για άλλη μια φορά τα πολλά παγωτά στο δρόμο (μα πόσο παγωτό τρών' οι Σέρβοι; Μήπως γι' αυτό είναι έτσι ψηλοί;)

Περάσαμε απ' το σημείο 0, την πυραμίδα αρχής των μετρήσεων με τη θέση γεωγραφικών συντεταγμένων αλλά και τα ονόματα πολλών πόλεων

Αλλά δεν είχαμε προορισμό το κέντρο. Απλά είπαμε πως είν' ευκαιρία για μια βόλτα. Την κάναμε; Φύγαμε.

Γιατί είχαμε αποφασίσει για βράδυ να πάμε προς τον παλιό πέτρινο πεζόδρομο Σκανταρλίγια (Skadarlija) που διαφημίζεται ως η Πλάκα του Βελιγραδίου (και όχι μόνο)!

Η Κλαίρη είχε πει πως είναι πολύ καλύτερα να τον περπατήσουμε βράδυ, με τα φώτα (αλλά το 2013 που ξαναπήγα πέρασα από μακριά του αλλά δεν μπήκα τελικά) κι ο Νίκος έλεγε πως ξέρει μαγαζάκι για ουζάκι :) (που δεν το ψάξαμε).

Ο πεζόδρομος καθαυτός δεν μ' εντυπωσίασε. Ένας δρόμος με μαγαζάκια για φαΐ στη σειρά, με μουσική και κράχτες είναι. Η εικόνα που έχω απ' την Πλάκα είναι πολύ ανώτερη. Αυτό που με εντυπωσίασε (και του υπόλοιπους της παρέας) ήταν ένα παλιό εργοστάσιο που υπάρχει σ' αυτόν το δρόμο και τους άχρωμους και αδιάφορους τοίχους του τους έχουν ζωγραφίσει και νομίζεις πως είσαι κάπου αλλού. Με τρισδιάστατη αίσθηση, με ενσωματωμένα στο σχέδιο τα δομικά στοιχεία του κτιρίου (παράθυρα, πόρτες κλπ) το κοιτάζαμε με την ώρα.

Και λίγο από δω, και δες από κει και κοίτα αυτό και παρατήρησε το άλλο. Ε, μετά απ' αυτό μια Jelen (μάρκα μπίρας της Σερβίας - τελικά έχουν πολλές αξιόλογες μπίρες εκεί) ήταν ό,τι έπρεπε.

 Και την άλλη μέρα περάσαμε από ένα σουπερμάρκετ για προμήθειες. Στην είσοδό του, τα γνωστά μας ΑΤΜ. Γνωστά μας όχι μόνο γιατί έχουμε ξαναδεί αλλά και γιατί ήταν από γνωστές τράπεζες: Πειραιώς, Άλφαμπανκ, Γιούρομπανκ.

Α!, ναι, δεν σας έγραψα σε ποιο σουπερμάρκετ ήμασταν: Βέρο (το - πουλος το κόψανε :) ).