Προσβασιμότητα

Όταν μιλάμε για προσβασιμότητα δεν σημαίνει φτιάχνω μια ράμπα στα κτίρια κι όλα καλά. Όχι πως δεν χρειάζεται και δεν βολεύει κι αυτό. Πρόσφατα μιλούσα με γνωστή μου που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο και μούλεγε πως παλιότερα δεν μπορούσε να πάει καθόλου κάπου, ενώ τώρα αφού πάει με το αυτοκίνητο μέχρις εκεί κοντά, κάτι γίνεται. Αλλά παρατηρούσα στο Μόναχο πώς προσπαθούν να υπάρχει ευκολία για κίνηση σ’ όλα τα σημεία.

Όλη η διάβαση ένα με τον δρόμο. Και το πεζοδρόμιο να παίρνει ύψος σιγά σιγά. Έτσι μπορεί να μετακινηθεί και κάποιος μεγάλος που το ν’ ανέβει το σκαλί του πεζοδρομίου δεν του είναι εύκολο. Να μπορεί να περάσει κι αυτός με παιδικό καρότσι ή σαν αυτό της λαϊκής (δεν είναι μόνο οι ανάπηροι που ωφελούνται). Να σημειώσω πως το κόκκινο κομμάτι ανήκει στον ποδηλατόδρομο που συνεχίζεται στο πεζοδρόμιο. Περνάω απέναντι τη διάβαση κι εκεί πρέπει να περάσεις γρήγορα το κομμάτι του ποδηλατόδρομου που στρίβει. Ερχόταν ο άλλος από απέναντι φουλαριστός, εγώ καθυστερούσα (έχω χάσει τ' ανακλαστικά μου για φεύγα μακριά από ποδηλατόδρομο) και μ' έκραξε (πρόλαβα και τραβήχτηκα στο πλάι και δεν με πήρε μαζί του).

Και συγχρόνως προσπαθούν να εκπαιδεύσουν και τους κατοίκους με μηνύματα (θα τα δούμε κάποια στιγμή). Να διευκρινίσω πως στη Γερμανία τα λεωφορεία πάνε κολλητά στο πεζοδρόμιο κι έτσι η επιβίβαση να είναι όσο το δυνατόν πιο απλή, σ’ αντίθεση μ’ αυτό που γίνεται σε μας που ακόμα κι εκεί που υπάρχει ειδικό βάθρο σταματάνε μακριά και πρέπει να κατέβεις και να ανεβάσεις το πόδι σου απ’ το δρόμο μέχρι το ύψος του λεωφορείου (θα μου πει κάποιος πως δεν είναι πάντα εύκολο για τον οδηγό να πάει μέχρι το βάθρο δίπλα. Σωστά, αλλά σ' αυτή την περίπτωση πάλι θέμα παιδείας και ευαισθησίας είναι). Επίσης, εκεί πολλά γέρνουν και στο πλάι για να γίνει η επιβίβαση!

Μπορεί εύκολα να γίνει μια σύγκριση από «διευκόλυνση» στην Αθήνα: Σπάσιμο στο πεζοδρόμιο ίσα που να χωράει ένα καρότσι είτε αναπηρικό είτε παιδικό, με (μικρό) σκαλί για ν’ ανέβει (και στη συγκεκριμένη έχει και κολωνάκι στο πλάι να μην μπορεί να στρίψει)/

Που το σπάσιμο είναι άχρηστο αφού στο πεζοδρόμιο είναι φυτεμένα δέντρα, ζαρντινιέρες, κολώνες, ΚΑΦΑΟ, σκουπιδοτενεκέδες κι ό,τι βάλει ο νους του καθενός. Να δω καρότσι (λαϊκής πούναι το πιο μικρό) να περνάει από κει ανάμεσα που είναι τα πόδια και τι στον κόσμο.

Ιδού κι ένα πεζοδρόμιο δίπλα σε δρόμο αστικό μεν αλλά αρκετά γρήγορο (με όριο επίσημα τα 70). Άντε πέρνα από κει...