Χαβίτσα

Για την χαβίτσα δεν έχω φωτογραφία. Πού να την βρω αφού ούτε την έφτιαξα ποτέ εγώ, ούτε πρόκειται να την φτιάξω. Γιατί, όπως έγραψα και αλλού, πρόκειται για μια θερμιδική βόμβα. Κι όχι μόνο. Και για χοληστερινική βόμβα. Τότε γιατί βάζω τη συνταγή; Μα για να υπάρχει στην αναζήτηση της Γκουγκλ. Αν το ψάξει κανείς σήμερα θα το βρει σ' ένα σχόλιο δικό μου (αυτό που αναφέρω παραπάνω) και μια συνταγή σ' ένα Παλιοχωριανό σάιτ, που όμως αφενός είναι ανάμεσα σε άλλα φαγητά αλλά κυρίως εκεί δεν αναφέρει τίποτα για νερό. Καλά, ρε πατριώτες, με τι θα φουσκώσει τ' αλεύρι; Και για να το επιβεβαιώσω, πήρα και τη Βατώ. Αλλά πολλά τα εισαγωγικά, ας πάμε στο από τι αποτελείται και πώς φτιάχνεται η χαβίτσα.

Η βασική ιδέα είναι να αξιοποιηθεί το τηγανόλαδο απ' τα ψάρια. Φτιαχνόταν παλιά στην περιοχή του Πλωμαριού παρόλο που το λάδι, σε γενικές γραμμές, το είχαμε, έστω και λιγοστό σε πολλές οικογένειες, δεν το τσιγκουνεύονταν. Και τα υπόλοιπα τηγανόλαδα τα πέταγαν (ή μάλλον τα μάζευαν χωριστά για σαπούνι) - γινόταν επαναχρησιμοποίηση μέσα σε μαγειρευτό φαγητό, να μην πολυφαίνεται. Στο μόνο που υπήρχε περεταίρω μαγείρεμα ήταν αυτό απ' τα ψάρια και πάλι όχι από όλα. Από γόπες, μαρίδες, χαψιά (φρέσκα είναι γνωστά παραέξω ως γαύρος, παστά ως αντζούγιες), κουτσομούρες και τέτοια. Όχι από σαρδέλες (αν τις έκαναν τηγανητές) ή άλλα ψάρια.

Υλικά

Το λάδι που περίσσεψε απ' το τηγάνισμα των ψαριών
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε μικρά κομμάτια, αλλά με μαχαίρι, όχι σε μούλτι
1 ποτήρι αλεύρι
2 ποτήρια ζεστό νερό
αλάτι

Εκτέλεση

Στο τηγάνι που υπάρχει το λάδι προσθέτω το κρεμμύδι με το αλάτι και το τσιγαρίζω. Στο μεταξύ διαλύω το αλεύρι στο νερό (πολύ καλά, να μην έχει σβώλους). Προθέτω και το αλεύρι με το νερό (το ρίχνω προσεκτικά γιατί θα πετάει το λάδι) ανακατεύω να βράσει και να δέσει. Γίνεται σαν σφιχτή κρέμα.

Σημείωση

Το πόσο αλεύρι και πόσο νερό εξαρτάται από την ποσότητα του λαδιού.