Τροκαντερό και Φλοίσβος

Προχτές με τη μεγάλη νοτιά, πήγα απ' την απέναντι πλευρά της παραλίας Ν. Φαλήρου - Μοσχάτου που συμπτωματικά έγραφα την ίδια μέρα! Στη μαρίνα Φλοίσβου και στα πέριξ. Είχε διαβολεμένο αέρα, αλλά καταφέραμε και κάναμε τη βόλτα μας. Πρώτη στάση, στο Τροκαντερό, εκεί που είναι τα πλοία του (μελλοντικού) Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης. Με ιδιαίτερα πλοία που υπάρχουν εκεί.

Το πρώτο είν' το Αβέρωφ. Πάνω από 100 χρόνια μετά είναι ακόμα εξαιρετικά εντυπωσιακό. Σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο.

Στο χώρο μπροστά είναι και άγαλμα του Π. Κουντουριώτη που ήταν ο καπετάνιος του για κάμποσα χρόνια, μετά αρχηγός του στόλου και αργότερα πρόεδρος της Α' Ελληνικής Δημοκρατίας.

Δίπλα στον θηριώδη Αβέρωφ, ένα ταπεινό πέραμα: η Ευαγγελίστρια. Που μπορεί να μην έχει την δόξα του γείτονά της, αλλά είν' αντιπροσωπευτικό σκαρί, απ' αυτά που όργωσαν το Αιγαίο.

Και μια φωτογραφία απ' τη λεζάντα που υπάρχει μπροστά απ' την Ευαγγελίστρια. Τη δείχνει μ' όλα της τα πανιά ανοιγμένα.

Στη συνέχεια δυο άλλα πλοία με ιστορία: το ένα είναι το Ευγένιος Ευγενίδης, ιστιοφόρο από κείνα, που έχει πάρει μέρος σε αγώνες, σε ταινίες ενώ χρησιμοποιήθηκε και ως εκπαιδευτικό πλοίο από τη σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Το άλλο είναι το Θαλής ο Μιλήσιος. Καλωδιόπλοιο, πλοίο δηλαδή για την πόντιση καλωδίων στη θάλασσα, που χρησιμοποιήθηκε απ' τον ΟΤΕ για να ενώσει καλωδιακά τα νησιά με την ηπειρωτική χώρα.

Προτελευταίο, το Βέλος. Αντιτορπιλικό που έγινε ιστορικό γιατί στο κίνημα του ναυτικού τον Μάη του 1973, όταν το κίνημα απέτυχε, το Βέλος έφυγε στην Ιταλία. Τελευταία θα έπρεπε να είναι η απομίμηση της τριήρης, όμως για κάποιο λόγο έλειπε από κει και τίποτε δεν έλεγε το γιατί και για πόσο.

Απέναντι, στα μέρη που έγραφα στο προηγούμενο, λυσσομανούσε η νοτιά. Τα κύματα έλουζαν τα πάντα,

όπως και απ' την άλλη μεριά της μαρίνας. Κάναμε τη βόλτα μας μέσα στο χώρο της μαρίνας, αλλά οι φωτογραφίες απαγορεύονται (σαν να είναι κάτι το μυστικό, αλήθεια, αν αντί για τη μηχανή έβγαζα με κινητό θα μου το έλεγαν - υπάρχουν βέβαια και σχετικές πινακίδες). Δεν πήγαμε μέχρι την άκρη, ακριβώς γιατί το κύμα έλουζε τα πάντα.

Τράβηξα λίγο βίντεο από μακρυά. Το ένατο κύμα ξεχωρίζει :) Προσπάθησα για περισσότερο, αλλά απ' την άλλη έπρεπε να προφυλάξω τη μηχανή απ' τα σταγονίδια.

Αλλά για να μην μείνουμε χωρίς φωτογραφίες απ' τη μανιασμένη θάλασσα, πήγαμε λίγο δίπλα και τράβηξα απ' τη σιγουριά, μπροστά στο Φλοίσβο.