Έτσι, έχω παρακολουθήσει ακολουθία του επιταφίου στη Φλωρεντία, ή μια απλή λειτουργία στο Πατριαρχείο και πάει λέγοντας. Έτσι, όταν το καλοκαίρι βρέθηκα στη Σμύρνη είπα να πάω και στην εκεί ελληνορθόδοξη εκκλησία. Την Αγία Φωτεινή. Που ξέροντας ιστορικά πως η Αγία Φωτεινή ήταν η Μητρόπολη στης Σμύρνης, αλλά μη ξέροντας αν έμεινε ή όχι απ' την καταστροφή του 1922 περίμενα να δω καμιά μεγάλη εκκλησία. Αλλά τελικά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική.
Είχα τη διεύθυνση και πήγαμε προς τα εκεί. Από μακρυά βλέπουμε έναν μεγάλο τρούλο, λέμε αυτή θα είναι και ψάχναμε από πού να μπούμε. Αλλά ατυχία. Κάναμε το γύρο του τετραγώνου, πουθενά είσοδος. Καλοκοιτάμε και βλέπουμε πως ψάχναμε στο απέναντι τετράγωνο! Λάθος διεύθυνση. Επαναπροσανοτολισμός. Φτάνουμε έξω απ' την πόρτα, βλέπουμε την πινακίδα, αλλά πού είναι ο μεγαλόπρεπος ναός;
Αφού πάντως έλεγε πως αυτή είναι, μπαίνουμε προς τα μέσα. Ένας όμορφος και περιποιημένος κήπος - νεκροταφείο και στο βάθος βλέπουμε τον ιερέα. Που φατσικά τον ήξερα μιας και ήταν μέχρι πριν κάνα δυο χρόνια παπάς στο χωριό μου! Εξαιρετικά δραστήριος, μέχρι υπερβολής, ήρθε σε σύγκρουση με τον μητροπολίτη της περιοχής και μιας και οι Νέες Χώρες ανήκουν στο πατριαρχείο αλλά έχουν παραχωρηθεί στην αυτοκέφαλη ελληνική εκκλησία, το πατριαρχείο τον μετέθεσε στη Σμύρνη.
Ο ναός ήταν Ολλανδικός κι όταν οι Ολλανδοί δεν τον χρειάζονταν πια, τον πήρε η ελληνική κοινότητα. Που είναι πολύ μικρή, καμιά 300αριά άτομα, λένε, αλλά υπάρχει και η ιστορία. Έτσι, ξαναλειτούργησε η Αγία Φωτεινή πριν μερικά χρόνια, έστω και χωρίς την παλιά μεγαλοπρέπεια. Πάντως, την Κυριακή που (ξανα)πήγα για τη λειτουργία, υπήρχαν καμιά 20αριά άτομα στο εκκλησίασμα (μπορεί και παραπάνω), σαφώς περισσότεροι απ' τους λιγότερους από 10 του Ντουμπρόβνικ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.