Την κολοκύθα την ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα. Κάποτε την ήξερα μόνο για τα κολοκυθοπιτάκια. Γλυκά κι αυτά. Μετά έμαθα να φτιάχνω σούπα ή πίτες αρμυρές. Μέχρι που έπεσα κατά τύχη πάνω σε μια συνταγή που την έκρινα ενδιαφέρουσα. Ήταν από τον Άκη οπότε μιας και την προηγούμενη την είχα πάρει απ' την Αργυρώ, ταίριαξε για να υπάρχει ισορροπία. Εννοείται, βέβαια, πως την προσάρμοσα.
Γευστικά ταξίδια
Ταξίδια και γεύσεις, ανακατεμένα σ' ένα απολαυστικό γαϊτανάκι
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
18 Νοεμβρίου 2024
14 Νοεμβρίου 2024
Φουλάρισμα στην Ευρώπη
Όταν φεύγω από την Ελλάδα με βαπόρι ξέρω πως το τελευταίο φουλάρισμα που θα κάνω είναι και το τελευταίο για πολύν καιρό που θα έχω κάποιον να βάζει καύσιμο. Αν πάω από στεριά τότε αυτό συμβαίνει όταν εγκαταλείπω τα Βαλκάνια. Στην κεντρική και δυτική Ευρώπη το φουλάρισμα γίνεται κατά κανόνα από τον ίδιο τον οδηγό (για υγρά καύσιμα, για αέριο δεν έτυχε να χρειαστώ οπότε δεν ξέρω, μιας και στη διαδικασία γεμίσματος με αέριο χρειάζεται και κάποια μέτρα ασφαλείας). Κάποιες φορές για να μην λερώνεις τα χέρια σου (βασικά για να μην μυρίσουν) σου έχουν γάντια μιας χρήσεις, αλλά αυτό δεν είναι κανόνας.
10 Νοεμβρίου 2024
Παστουρμαδόπιτα
Παστουρμαδόπιτα ήθελα αλλά συνταγή δικιά μου δεν είχα. Η λύση κλασσική. Αναζήτηση στο ίντερνετ. Ναι, αλλά ποια συνταγή; Βρήκα πολλές οι περισσότερες με τον παστουρμά να είναι σε μικρά κομμάτια ή και σε μείξη με τα υπόλοιπα κάτι που δεν μ' άρεσε. Είχα μια ιδέα του τι και πώς το ήθελα οπότε κατέληξα σ' αυτήν της Αργυρώς που ήταν πιο κοντά στις ιδέες μου. Προσθαφαίρεσα και κάτι λίγα από άλλες συνταγές κι έφτιαξα τη δικιά μου!
17 Οκτωβρίου 2024
Σύστημα εγγυοδοσίας πλαστικών μπουκαλιών
Ήταν Ιούνης μήνας όταν διάβασα την είδηση για πρώτη φορά και τώρα την ξανάδα. Τότε έλεγε πως θα ισχύσει από 1ης Ιουλίου, δηλαδή μετά από καμιά 10αριά μέρες (κάτι που δεν έγινε), τώρα σε δυο μήνες και μάλλον θα ισχύσει έτσι, πρέπει να είναι κεντρική κατεύθυνση απ' την ΕΕ. Βέβαια, ο τίτλος είναι παραπλανητικός (και το κείμενο εν μέρη): δεν πρόκειται για αύξηση 15 λεπτά ούτε είναι αντίστοιχο με την πλαστική σακούλα. Η αύξηση των 15 (ή 10) λεπτών προκύπτει σαν εγγυοδοσία, δηλαδή θα τα δίνουμε μεν, αλλά αν επιστρέψουμε το μπουκάλι θα τα παίρνουμε πίσω (με κάποιον τρόπο). Αντίθετα τη σακούλα την πληρώνουμε (και με διάφορους τρόπους, είτε μόνο το περιβαλλοντικό τέλος είτε το κόστος στο κατάστημα συν το τέλος είτε μας της πουλάει το κατάστημα είτε με διάφορες πατέντες μας την δίνουν τσάμπα).
19 Σεπτεμβρίου 2024
Πού είν' η Αρχαία Πύρρα οέο;
Κατά την αρχαιότητα στη Μυτιλήνη (το νησί -αυτό που λέγεται και Λέσβος) υπήρχαν, λέει, έξι πόλεις κράτη: Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Άντισσα, Ερεσός, Αρίσβη και Πύρρα. Όλες παραλιακές. Οι πέντε πρώτες υπάρχουν και σήμερα, άλλη κοντά στην αρχαία πόλη κι άλλη πιο μακριά. Η Πύρρα είναι η μόνη που δεν έχει αντίστοιχη σημερινή, είτε ως όνομα (η Άντισσα π.χ. ενώ είναι μακριά έχει το ίδιο όνομα οπότε υπάρχει ενδιαφέρον) είτε ως πολύ κοντινό κατοικημένο μέρος που θα ήθελε να την αναδείξει. Παρόλ' αυτά, ήξερα την υπάρξή της. Την είχα επισκεφτεί πριν καμιά τριανταριά χρόνια κι ήξερα περίπου πού και πώς είναι. Εν τω μεταξύ υπάρχουν και πινακίδες. Η μια είναι στη διασταύρωση του δρόμου Μυτιλήνης - Καλλονής, και μάλιστα είναι καινούρια (και την γράφει και Πύρα - μ' ένα ρ, εγώ την ήξερα πάντα με δυο). Κι έτσι μιας κι είδα κάνα δυο φορές την ταμπέλα αυτή είπα να ξαναπάω μια βόλτα από κει.
10 Ιουλίου 2024
Μπάαρλε
07 Ιουνίου 2024
Ο κλήδονας
Όταν ολοκληρωνόταν το κάψιμο των στεφανιών (τα κάψαλα) ξεκίναγε η διαδικασία για τον κλήδονα που κράταγε δυο μέρες. Η πρώτη, μετά τις φωτιές, παραμονή τ' αη Γιαννιού. Κάποιος έπρεπε να πάει στη βρύση να φέρει το αμίλητο νερό. Όταν λέμε βρύση, εννοούμε τη βρύση του χωριού (ή μια απ' τις βρύσες, στα δικά μου χρόνια είχε κάμποσες -τρεχούμενο νερό στο σπίτι δεν είχε, ή μάλλον δεν είχε σε κάθε σπίτι, ήταν η εποχή που άρχιζε να γίνονται τέτοιες εγκαταστάσεις, πάντως η μεταφορά του νερού δεν γινόταν από διπλανό σπίτι αλλά από κοινόχρηστη βρύση). Αμίλητο νερό πάει να πει πως αυτός που το μεταφέρει δεν πρέπει να μιλήσει σε κανέναν κατά τη μεταφορά του, ούτε να γελάσει. Κάποιες φορές αν υπήρχε αμφισβήτηση για της επιλογή η ομάδα που ήθελε να είναι δικός της ο μεταφορέας προσπαθούσε να τον κάνει να γελάσει (τουλάχιστον) οπότε χυνόταν το νερό αυτό (δεν ήταν πια αγνό) και αναλάμβανε άλλος τη μεταφορά.