Ξεκίνησα στο προηγούμενο σημείωμα να γράφω για το ταξίδι μου στις Δαλματικές ακτές τις μέρες του Πάσχα. Και λέω να το συνεχίσω αυτές τις μέρες και να βάλω ό,τι σχετικό έχω να γράψω και να μην τ' αφήσω για το μέλλον γιατί ό,τι αφήνεται ξεμένει. Όπως π.χ. με την Τουρκία που ακόμα δεν έχω τελειώσει (αλλά ήταν και πολλά αυτά που σημείωσα, καμιά 80 θέλω συνολικά). Και τώρα σε κάποια δεν θυμάμαι τι ήθελα να γράψω :). Συνεχίζω λοιπόν με τον απολογισμό.
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
01 Μαΐου 2015
29 Απριλίου 2015
Στις Δαλματικές ακτές
Τις μέρες του Πάσχα αποφασίσαμε και κάναμε ένα μεγάλο ταξίδι στις Δαλματικές ακτές. Το ταξίδι τέλειωσε, τα 3,8 χιλιάδες χιλιόμετρα βγήκαν, κάποια προβλήματα που υπήρξαν με το αυτοκίνητο ευτυχώς αντιμετωπίστηκαν και νάμαστε πάλι πίσω στο σπίτι. Οι εντυπώσεις είναι ανεπεξέργαστες ακόμα, το ζόρικο είναι το ξεδιάλεγμα από φωτογραφίες. Όμως. αποφάσισα να κάνω έναν συνολικό απολογισμό αλλά και παρουσίαση για το κάθε μέρος που είδαμε. Τέτοιον απολογισμό συνολικό δεν έχω ξανακάνει, συνήθως παρουσιάζω το κάθε μέρος ανεξάρτητα, Αλλά υπάρχουν μερικά γενικότερα πράγματα που έχουν να κάνουν με το σύνολο της εκδρομής κι έτσι αλλάζω συνήθειες :) Επίσης, αρχίζω ανορθόδοξα, από τον τελικό απολογισμό. Θα υπάρξουν όμως και τα επιμέρους...
27 Απριλίου 2015
Το πανηγύρι του Ταύρου
25 Απριλίου 2015
Και πίνω μπίρες
23 Απριλίου 2015
ΜΜΕ
Τις τελευταίες μέρες διάβασα το βιβλίο "Η χαμένη τιμή της Κατερίνας Μπλουμ" (ή πώς γεννιέται η βία και πού μπορεί να οδηγήσει). Παλιό βέβαια, 40 χρονών, αλλά ψάχνοντας στην Πρωτοπορία για κάνα βιβλίο νάχω για διάβασμα, το είδα, γνωστό ήτανε, οπότε το πήρα. Το βιβλίο είναι του 1974 μεν, αλλά το θέμα που πραγματεύεται είναι επίκαιρο ακόμα και σήμερα: πώς ο "κίτρινος" τύπος μπορεί να καταστρέψει ανθρώπους κι ακόμα περισσότερο αυτούς που προσπαθούν να τον αντικρούσουν κρατώντας την αξιοπρέπειά τους. Συγγραφέας του, ο Γερμανός Χάινριχ Μπελ
21 Απριλίου 2015
Ξηρός
Ψηφίστηκε, λέει η ειδησεογραφία, το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης, απ τα πρώτα της νέας κυβέρνησης. Σ' αυτό περιλαμβάνεται η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ αλλά επίσης υπάρχει η πρόβλεψη πως οι φυλακισμένοι με αναπηρία άνω του 80% μπορούν να μη βρίσκονται στη φυλακή αλλά σε κατ' οίκον περιορισμό. Στην κατηγορία αυτή είναι δυο κρατούμενοι αυτή τη στιγμή, ο ένας απ' τους οποίους είναι ο Σάββας Ξηρός. Κι ενώ χρόνια και ζαμάνια ακολουθείται η πρακτική, όταν κάποιος κρατούμενος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας να αφήνεται ελεύθερος με δικαστική απόφαση (η λεγόμενη ανήκεστος βλάβη) κάτι που έχει χρησιμοποιηθεί και καταχρηστικά αλλά και σε καραμπινάτες περιπτώσεις (μέρα που είναι να θυμηθώ τον Παττακό που βγήκε για σοβαρά προβλήματα υγείας το 1990 κι 25 χρόνια μετά ακόμα ζει).
19 Απριλίου 2015
Τουρκία: Παπούτσια στα σπίτα
Όταν πας σ' ένα τούρκικο σπίτι είναι απαραίτητο να βγάλεις τα παπούτσια σου πριν μπεις μέσα. Τα σπίτια είναι συνήθως στρωμένα με κιλίμια, χαλιά, κουρελούδες και ότι άλλο οπότε το να πατήσεις με τις παπούτσες σου δεν είναι το καλύτερο. Απ' την άλλη, είναι τόσο τυπωμένο στο μυαλό τους πως δεν μπορείς να μπεις σε σπίτι με παπούτσια που ακόμα και στα ξενοδοχεία έχουν παντόφλες για να κυκλοφορεί άνετα στο δωμάτιό του ο ένοικος. Βέβαια, επειδή κι εγώ θέλω την άνεσή μου και κάτι τέτοιο δεν συνηθίζεται σε άλλα μέρη, έχω τις δικές μου (παρόμοιες) παντούφλες στα ταξίδια μου.
17 Απριλίου 2015
Τουρκία: Το ψωμί
Καιρό έχω να βάλω θέμα απ' την Τουρκία κι έχω πολλά ακόμα. Σήμερα λοιπόν λέω ν' αναφερθώ στο ψωμί. Το ψωμί στην Τουρκία (χρόνια τώρα) φτιάχνεται από μεγάλες αρτοβιομηχανίες και πουλιέται όπου λάχει. Ακόμα κι οι φούρνοι, τις περισσότερες φορές είναι στην πραγματικότητα πρατήρια. Έτσι, δεν είναι περίεργο που για ν' αγοράσεις ψωμί πας στο σουπερμάρκετ, σε ψιλικατζίδικα ή και σε κιόσκια. Το θέμα είναι πως στα μικρά μέρη υπάρχει και μικρή ποικιλία. Το πιο συνηθισμένο είναι το άσπρο ψωμί, τελείως της πλάκας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)