Κατσικάκι πικάντικο

Υλικά

2 κιλά κρέας από κατσίκι
1 αντεριά
2 ντομάτες χοντροκομμένες
2 κρεμμύδια χοντροκομμένα
1 ποτήρι λάδι

Εκτέλεση

Κόβω το κρέας σε κομμάτια και τα αλατοπιπερώνω. Τα σουβλίζω, τα τυλίγω με εντεράκια γάλακτος, τα βγάζω από τη σούβλα και τα τοποθετώ κουλούρα σε γιουβέτσι. Προσθέτω και τα υπόλοιπα υλικά (χωρίς καθόλου νερό) και τα ψήνω για 2 ώρες περίπου στους 200° C.

Λαχματζούν 2

Για το λαχματζούν έχω ξαναγράψει. Εδώ μια πιο απλοποιημένη συνταγή:

Κεφτέδες στη σχάρα

Δημοσιεύσεων αρχείου συνέχεια αλλά και κεφτέδων συνέχεια. Άλλη εκδοχή η σημερινή, πιο ελαφριά αφού είναι στη σχάρα κι όχι στο τηγάνι κι ας λέει για τόσο βοδινό πάχος. Θα λυώσει στη σχάρα και θα πέσει (ή τουλάχιστον έτσι ελπίζουμε) αλλά θα κάνει τον κιμά να μην στεγνώσει.

Κεφτέδες 2

Ο μπακάλης σαν φτωχύνει τα παλιά τεφτέρια πιάνει, ξεκίναγε το (ημερήσιο) άρθρο του ο Νίκος ο Σαραντάκος πριν μερικές μέρες. Την παροιμία δεν την ήξερα αλλά μου άρεσε. Ο Νίκος, το έγραφε αυτό γιατί παρουσίαζε ξανά ένα παλιό άρθρο του, που όμως όπως συνήθως κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις το παρουσίαζε ξαναδουλεμένο. Εγώ ούτε κάθε μέρα ανεβάζω (το πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς ανέβηκε μονοψήφιος αριθμός δημοσιεύσεων) ούτε έχω υλικό που να το ξαναδουλέψω και να το παρουσιάσω (σε "νέα έκδοση ανανεωμένη - επηυξημένη" όπως έλεγαν κάποια βιβλία παλιά όταν κάναν επανέκδοση). Τότε πώς κολλάει η παροιμία; Ε, να. Αφού από τον Ιούνη άρχισα και γράφω κάθε δεύτερη μέρα κάτι είπα να μην χαλάσω τη συνήθεια. Όμως δεν προλαβαίνω να γράψω αυτά που θέλω. Απ' την άλλη έχω κάποιες "συνταγές για δημοσίευση" από τη συλλογή συνταγών που είχα μαζέψει. Συνταγές που δεν φτιάχνω καθόλου ή φτιάχνω πολύ σπάνια. Ε, ας βάλω καμιά απ' αυτές! Για αρχή κεφτέδες σε νέα παραλλαγή απ' αυτούς που ήδη υπάρχουν.

Φυματικά πρωταξέλια

Πρωταξέλια λέγονταν τα παιδιά που πήγαιναν στην πρώτη δημοτικού. Αν λέγονται ακόμα, δεν ξέρω. Αλλά η πρώτη η δική μας ήταν περιπετειώδης. Όχι η αρχή της (που εγώ έτρεχα χαρά χαρούμενος να πάω στο σχολειό επιτέλους ενώ άλλους τους έφερνε η μάνα τους σέρνοντας και κλαίγοντας) αλλά η συνέχειά της. Γιατί ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλους τους μαθητές του δημοτικού σχολειό Πλαγιάς (και για όλο το χωριό κατά συνέπεια). Το σχολείο ήταν τριθέσιο πράγμα που σημαίνει πως υπάρχουν τρεις θέσεις δασκάλων και τα μαθήματα γίνονται με συνδιδασκαλία των τάξεων. Η Α' και Β' ήμασταν όλοι μαζί στην ίδια αίθουσα, η Γ' και Δ' μαζί και άλλη μια η Ε' και ΣΤ'.

Αυγουστιάτικη πανσέληνος

Αλλαγή σκηνικού. Αντί ιστορίες απ΄το παρελθόν, φωτογραφίες απ' το παρόν (δηλ. κι αυτές χτεσινές - προχτεσινές είναι, παρελθόν κι αυτό, αλλά πολύ πρόσφατο). Τραβηγμένες απ' την καρέκλα μου στον Άγιο Ισίδωρο.

Συγκοινωνίες πριν 50 χρόνια

Όταν φτιάχτηκε με άσφαλτο ο δρόμος Μυτιλήνης - Πλωμαρίου τα λεωφορεία έγιναν τακτικά και αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες τις περιοχής. Τις δεκαετίες του 60 και του 70 (αλλά κι αργότερα) η σύνδεση του Πλωμαριού με την πρωτεύουσα του νομού γινόταν 5 φορές τη μέρα. Επίσης υπήρχαν άλλα πεντέξι δρομολόγια, τοπικές συνδέσεις του Πλωμαριού με την Πλαγιά και τον Τρύγονα. Στο Πλωμάρι είχαν την έδρα τους 4 λεωφορεία μεγάλα (για την εποχή εκείνη - 32άρια) που μπορούσαν να εξυπηρετήσουν άνετα (ή σχεδόν - υπήρχαν κάποια που παραγέμιζαν) αλλά κι ένα πιο μικρό (24άρι).