Κεφτέδες 2

Ο μπακάλης σαν φτωχύνει τα παλιά τεφτέρια πιάνει, ξεκίναγε το (ημερήσιο) άρθρο του ο Νίκος ο Σαραντάκος πριν μερικές μέρες. Την παροιμία δεν την ήξερα αλλά μου άρεσε. Ο Νίκος, το έγραφε αυτό γιατί παρουσίαζε ξανά ένα παλιό άρθρο του, που όμως όπως συνήθως κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις το παρουσίαζε ξαναδουλεμένο. Εγώ ούτε κάθε μέρα ανεβάζω (το πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς ανέβηκε μονοψήφιος αριθμός δημοσιεύσεων) ούτε έχω υλικό που να το ξαναδουλέψω και να το παρουσιάσω (σε "νέα έκδοση ανανεωμένη - επηυξημένη" όπως έλεγαν κάποια βιβλία παλιά όταν κάναν επανέκδοση). Τότε πώς κολλάει η παροιμία; Ε, να. Αφού από τον Ιούνη άρχισα και γράφω κάθε δεύτερη μέρα κάτι είπα να μην χαλάσω τη συνήθεια. Όμως δεν προλαβαίνω να γράψω αυτά που θέλω. Απ' την άλλη έχω κάποιες "συνταγές για δημοσίευση" από τη συλλογή συνταγών που είχα μαζέψει. Συνταγές που δεν φτιάχνω καθόλου ή φτιάχνω πολύ σπάνια. Ε, ας βάλω καμιά απ' αυτές! Για αρχή κεφτέδες σε νέα παραλλαγή απ' αυτούς που ήδη υπάρχουν.

Υλικά

650 γρ. κιμάς
250 γρ. ψίχα ψωμιού
2 μέτρια κρεμμύδια
2 –3 σκελίδες σκόρδο
2 αυγά
3 – 4 κουταλιές τυρί τριμμένο
2 κουταλιές ξίδι
4 κουταλιές βούτυρο
1 ποτηράκι κρασί
Μαϊντανό, δυόσμο, ρίγανη
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

Βάζω σ’ ένα τηγανάκι το κρεμμύδι με το σκόρδο ψιλοκομμένα, με λίγο νερό, αλάτι και πιπέρι. Όταν βράσει καλά και πιει το νερό του προσθέτω το βούτυρο και το γυρίζω λίγο μέχρι να λιώσει. Το κατεβάζω απ’ τη φωτιά και το αφήνω να κρυώσει. Στο μεταξύ βάζω τον κιμά σε μια λεκάνη και προσθέτω το ψωμί μουσκεμένο στο κρασί, στυμμένο και τριμμένο, τα αυγά και το τυρί. Ρίχνω στη λεκάνη και το (κρύο) μείγμα του κρεμμυδιού. Ζυμώνω τους κεφτέδες αρκετά με λίγο νεράκι μέχρι να γίνει μια μαλακή μάζα, ομοιόμορφη όχι πολύ αραιή. Κατόπιν τους πλάθω, τους αλευρώνω και τους τηγανίζω.