Σπλίτ συνέχεια

Δεύτερη συνέχεια.
Tο Σπλιτ σε θαμπώνει απροσδόκητα. Περιμένεις μια τυπική μεσογειακή πόλη για καλοκαιρινό τουρισμό: ηλιόλουστες παραλίες, χαλαρή ζωή, γαλάζιες θάλασσες. Ιδού μια πανοραμική άποψη της πόλης από τα ψηλά. Μπροστά το κτίριο του λιμεναρχείο μας θύμιζε κάπως το κτίριο Παπαστράτου (νυν πανεπιστήμιο) στο Βόλο.

Σπλιτ

Ασπάλαθος. Ελληνικότατη λέξη. Πρόκειται για ένα φυτό με όμορφα κίτρινα λουλούδια (γι' αυτό και το κίτρινο στην φωτογραφία) που το αναφέρει κι ο Σεφέρης στο ομώνυμο (περίπου) ποίημά του.  Αλλά πού είναι τραβηγμένη η φωτογραφία και πού κολλάει ο ασπάλαθος; Εντάξει, δεν θα το βάλω για κουίζ, ούτε θα συνεχίσω με περισσότερα για το φυτό αυτό (το έχει κάνει ήδη άλλος). Στο Σπλιτ είναι τραβηγμένη κι η ταμπέλα κολλάει στο ότι το Σπλιτ είναι η αρχαία ελληνική πόλη Ασπάλαθος. Το πώς απ' τη μια λέξη πας στην άλλη, δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανένας, ειδικά που μεσολαβούν κάτοικοι με τελείως διαφορετική γλώσσα. Εξάλλου, δίπλα βρίσκονται τα Σάλωνα, (που σήμερα είναι γειτονιά του Σπλιτ με τ' όνομα Σολίν - Solin) που ήταν παλιότερη αποικία και μετά μετακόμισαν πιο πέρα με άλλο όνομα.

Για το δημοψήφισμα

Απ' τη σημερινή δημοσίευση στου Σαραντάκου. Την προσυπογράφω με χέρια και με πόδια.

"Προβλέψεις για το δημοψήφισμα δεν θα διακινδυνεύσω. Είναι τόσο ρευστά τα πράγματα, που «όλα» είναι δυνατά. Και είναι τόσο πολωμένη και κατακερματισμένη η κοινωνία μας, που ανάλογα με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται κανείς μπορεί να σχηματίσει την εντύπωση ότι επίκειται συντριπτική επικράτηση του Όχι ή θριαμβευτική νίκη του Ναι -ή οποιαδήποτε άλλο από τα ενδιάμεσα αποτελέσματα. Πάντως, αυτή την πόλωση, κι αν είναι αναπόφευκτη μεταξύ πολιτικών δυνάμεων πρέπει να φροντίσουμε να την χαλαρώσουμε ανάμεσα σε ανθρώπους, σε συναδέλφους, σε φίλους. Από αύριο τα πράγματα θα είναι δύσκολα, ό,τι και να έρθει, και θα χρειαστούμε να μπορούμε να συζητάμε."

Σύνοδος Πλανητών

Όταν λέμε σύνοδος πλανητών εννοούμε πως δυο ή περισσότεροι πλανήτες φαίνονται αρκετά κοντά καθώς κοιτάμε στον ουρανό. Το ότι φαίνονται δεν σημαίνει και πως είναι. Απλά, καθώς οι πλανήτες γυρίζουν γύρω απ' τον Ήλιο (και μαζί τους κι η Γη μας) η γωνία που τους βλέπουμε αλλάζει κι έτσι φαίνονται να είναι περίπου κολλητά ο ένας στον άλλον. Συνήθως η σύνοδος είναι με δυο πλανήτες, αλλά πιο σπάνια μπορεί να είναι και τρεις όπως τον Μάιο του 2013 (ή αυτή που θα γίνει στις 17/10/2015, σημειώστε από τώρα την ημερομηνία). Και παραπάνω μπορεί, αλλά τα πράγματα δυσκολεύουν (ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως οι ορατοί πλανήτες είναι μόλις 6.

Κουνουπίδι Τηγανητό

Tο σημερινό είναι μάλλον χειμωνιάτικο και δεν ταιριάζει με την εποχή, αν και την σήμερον μπορείς να βρεις όποιο λαχανικό θελήσεις κάθε εποχή του χρόνου. Το κουνουπίδι είναι ένα λαχανικό που γίνεται με διάφορους τρόπους. Είτε βραστό για σαλάτα, είτε ογκρατέν, αλλά και γιαχνιστό ή ακόμα και σούπα. Βέβαια, σε κάποιους δεν αρέσει η μυρωδιά όταν το προετοιμάζεις. Είναι το τίμημα της νοστιμιάς :)

Βύσσινο Γλυκό

Κλασσικό ελληνικό γλυκό του κουταλιού που φτιάχνεται αυτή την εποχή. Κάποτε δεν έλειπε από τα σπίτια, σήμερα έχουν προστεθεί τόσα γλυκά (όχι μόνο του κουταλιού) που δεν βρίσκεται τακτικά. Βασικά, το γλυκό αυτό το φτιάχνει η μάνα μου και το παίρνω έτοιμο, μαζί με την ανάλογη βυσσινάδα αλλά και τα σχετικά αλκοολούχα :)

Ναι ή Όχι

Δημοψήφισμα την Κυριακή. Το ερώτημα είναι αν συμφωνούμε με την πρόταση των (θ)εσμών, που οι ίδιοι λένε πως πια δεν ισχύει, αλλά εγώ δέχομαι πως με το ΝΑΙ εγκρίνω όλ' αυτά. Με το ΟΧΙ όμως; Δεν δέχομαι αυτά; Τι δέχομαι; Εξουσιοδοτώ την κυβέρνηση για τι πράγμα;

Να το δώσω με ένα παράδειγμα: έρχεται ο τραμπούκος της γειτονιάς και λέει πως θα ρίχνει στο κάθε μέλος της οικογένειας σου 15 σφαλιάρες τη μέρα. Το διαπραγματεύεσαι, κατεβαίνει στις 12, εσύ προτείνεις 10, αυτός δεν κατεβαίνει άλλο και του λες πως θα ρωτήσεις την υπόλοιπη οικογένεια, αφού το ξύλο όλοι θα το φάτε. Ρωτάς λοιπόν: «Δέχεστε να σας δίνουν 12 σφαλιάρες τη μέρα; Ναι ή Όχι». Προφανής η απάντηση όχι. Αλλά αυτό δεν πάει να πει ούτε πως δέχονται τις 10 ή τις 11 ούτε πως ο νταής σαν νταής που είναι δεν θα πει στην επόμενη φάση, «καλά, πολύ το συζητήσαμε, 20 κι αν σας αρέσει, αν όχι σκασίλα μου, εγώ τόσες γουστάρω».

Μπορεί να μου πει κάποιος πώς εξασφαλίζεται πως δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο; Κι ακόμα στις πόσες σφαλιάρες θα γίνει ο συμβιβασμός; Ποιος θ' αποφασίσει;

Εγώ λέω να ψηφίσω "ΟΧΙ", όμως αυτό δεν πάει να πει πως όλα θα είναι εντάξει μετά. Το παράδειγμα της Κύπρου αναφέρεται συχνά, αλλά μάλλον δεν το θυμόμαστε καλά Γιατί κι οι Κύπριοι όχι απάντησαν (μέσω Βουλής) στην αρχή και η συνέχεια ήταν αυτή που ήταν. Και μ' ένα Ναι τόοοοοοσο μετά συγχωρήσεως.