Μπουρεκάκια

Τα μπουρέκια είναι μια παλιά συνήθεια που εγκαταλείφθηκε κάποια στιγμή όταν τη θέση τους πήραν τα τυροπιτάκια Μαίρης. Η εποχή της δόξας τους ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 90. Τότε που κάναμε αρκετές εξόδους με φίλους για πικ-νικ σε παραλίες ή δασάκια. Και το συνηθισμένο "πρόχειρο" φαγητό που φτιάχναμε εμείς και παίρναμε μαζί μας ήταν τα μπουρέκια. Που μπορούν να γίνουν είτε με φύλλο (οπότε μπαίνουν και στο τηγάνι, κι είναι αυτά που συνήθως σερβίρουν στα καταστήματα) είτε με σφολιάτα (που είναι πιο εύκολα αλλά θέλουν φούρνο κι είναι πιο ελαφριά). Ειδικά αυτά τα τελευταία τα ταράζαμε. Η σφολιάτα έχει όγκο και εμφάνιση αλλά είναι αέρας σκέτος και ένα μόνο μπουρεκάκι δεν σου κάνει τίποτα. Έτρωγα λοιπόν 5 - 6 για μεζέ κι μ' έλεγε ο Αλέξης "σαρανταμπουρεκά":)

Μαρμελάδα Σύκο

Εποχή των σύκων. Καιρός να φτιάξουμε και καμιά μαρμελάδα. Έτσι κι αλλιώς η ιδέα της μαρμελάδας προσφέρεται. Τη φτιάχνεις και δίνεις σε γνωστούς και φίλους όταν πας για επίσκεψη. Το σύκο είναι απ' τα εύκολα υλικά μιας και από μόνο του είναι πολύ γλυκό. Έτσι, έχει μικρή διαδικασία για το βράσιμο, αν και, όπως όλα τα φρούτα θέλει δουλειά για να  την προετοιμασία του. Το θέμα στη συνταγή αυτή είναι οι αναλογίες, το πόσο θα βάλει κανένας είναι ανάλογα τα υλικά που έχει και το πόσο θέλει να φτιάξει.

Τα καράβια μας

Το "μας" του τίτλου δεν έχει να κάνει με τα καράβια που είναι στην ιδιοκτησία τη δικά μου, αλλά τα καράβια που εξυπηρετούν το νησί, τη Μυτιλήνη. Όπως τα έζησα τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια. Τι είχαμε και τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα. Από τα ακτοπλοϊκά του Νομικού μέχρι σήμερα με το πιο καινούριο, το Νήσος Πάτμος που μπήκε στην γραμμή πέρυσι. Το σημείωμα γράφεται εν πλω (στο Νήσος Χίος), επιστρέφοντας απ' τη Μυτιλήνη (το αρχικό σχέδιο έλεγε πως θα το έγραφα πηγαίνοντας) και θα συμπληρωθεί με αναζήτηση και συνδέσμους για να δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες.

Γεμιστά παραδοσιακά (σαρακοστιανά)

Τα γεμιστά είναι ένα από τα φαγητά που θεωρούνται παραδοσιακά ελληνικά. Γίνεται με διάφορους τρόπους, τόσο ως προς το τι γεμίζει κανείς όσο και ως προς το τι βάζει για γέμισμα. Είναι από τα φαγητά που συνήθως τα φτιάχνει η μάνα μου, έτσι κι αλλιώς είναι καλοκαιρινό κατά βάση, τότε που είναι η εποχή για τα λαχανικά που χρησιμοποιούνται. Βέβαια, υπάρχει η παραλλαγή των εστιατορίων με σκέτη ντομάτα και πιπεριά που είναι υλικά που τα θερμοκήπια καταφέρνουν να έχουν στην ίδια γεύση και ποιότητα όλο το χρόνο. Σ' αυτήν μέσα δεν μπαίνει τίποτα άλλο σχεδόν εκτός από ρύζι. Σε άλλη παραλλαγή η γέμιση είναι από κιμά. Η εκδοχή που παρουσιάζεται εδώ είναι η παραδοσιακή με διάφορα λαχανικά που γεμίζονται με το δικό τους υλικό και συμπλήρωμα από ρύζι (συν αρωματικά).

Μελιτζάνες ιμάμ μπαϊλντί

Καλοκαιρινό λαχανικό οι μελιτζάνες, αλλά βρίσκονται και όλο το χρόνο. Τις φτιάχνω λοιπόν αρκετές φορές, η τελευταία πρόσφατα στο χωριό. Εκεί λοιπόν η μάνα μου συμφώνησε να φτιάξουμε ιμάμ, αν και, είπε, πως εγώ το φτιάχνω βαρύ τηγανίζοντας τα υλικά ενώ εκείνη το προτιμάει ελαφρύτερο. Αλλά το όνομα του φαγητού, ιμάμ μπαϊλντί, λέγεται πως προέρχεται από το γεγονός πως το έφαγε ένας ιμάμης και μπαΐλντισε, δηλαδή έσκασε (γιατί βασικά του άρεσε πολύ, έφαγε κάμποσο, αλλά είναι βαρύ το άτιμο). Οι πατάτες είναι διακοσμητικές!

Τιμές Βενζίνας στη Λέσβο (2013)

Έφυγα από τη Λέσβο κι είπα να κάνω μια αποτίμηση για τις τιμές της βενζίνας που βρήκα εκεί. Από τα παλιά χρόνια θυμάμαι να είναι πάντα η βενζίνα σημαντικά ακριβότερη απ' ότι στην Αθήνα ή στην υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι, πάντα φρόντιζα να έχω γεμάτο το αυτοκίνητο όταν έμπαινα στο βαπόρι (και να είμαι στο όριο όταν ξανάμπαινα για να επιστρέψω, αλλ' αυτό είναι το εύκολο). Κι όταν λέμε ακριβότερη μιλάμε για διαφορά στα 15 - 20 λεπτά το λίτρο. Όχι από τη φτηνότερη τιμή, από τη μέση προς την ακριβή. Είχε σχολιαστεί το θέμα και στις εφημερίδες κάποια εποχή.

Συρία

Πάνε αρκετά χρόνια τώρα, όταν ακόμα η εισβολή, εεεε, συγγνώμην, η επιχείριση αποκατάστασης του κράτους δικαίου, στο Ιράκ ήταν ακόμα σε εξέλιξη, όλοι περιμέναμε πως ο επόμενος στόχος θα ήταν η Συρία και πως αυτό θα γινόταν άμεσα, τότε, με προσχήματα που δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν σε περίοδο πολέμου. Όμως οι επιχειρήσεις "ολοκληρώθηκαν", ο κακός Σαντάμ έφυγε απ' τη μέση κι η Συρία του Άσαντ εξακολουθούσε να υπάρχει (και μάλιστα με λόγο στην περιοχή) για χρόνια τώρα.