Τουρκία: Επίσκεψη σε τζαμί

Πολύ καιρό έχω να βάλω θέμα απ' την Τουρκία. Όχι γιατί μου τελειώσανε όσα είχα κατά νου αλλά γιατί βγαίναν άλλα στη μέση. Αλλά και γιατί απ' το Σεπτέμβρη του 2014 που έβαλα τους τίτλους να τους θυμάμαι (και κάποιες φωτογραφίες) πέρασε πολύς καιρός και έχω ξεχάσει και τι ήθελα να γράψω. Όμως για τις επισκέψεις στα τζαμιά, θυμάμαι ακόμα! Το να μπει ο οποιοσδήποτε σε τζαμί είναι επιτρεπτό. Στα μικρά τζαμιά δεν υπάρχει συνήθως κανένας για να σε ελέγξει, αλλά στα μεγάλα, αυτά που τραβάνε τουρίστες, υπάρχουν οδηγίες που θυμίζουν τους κανόνες που πρέπει ν' ακολουθήσει κάποιος αν θέλει να μπει μέσα. Ενδυματολογικοί κανόνες για άντρες και για γυναίκες. Στους πρώτους, τα πράγματα είναι πιο απλά, να μη φοράνε σορτσάκια. Για τις δεύτερες, δεν πρέπει να είναι ακάλυπτο κανένα σημείο του σώματος. Βέβαια, πάντα υπάρχουν διαθέσιμες μαντίλες για τύλιγμα :)

Ναι μεν επιτρέπεται να μπει στο τζαμί όποιος θέλει (και δεν έτυχε να πέσω σε τζαμί με κλειδωμένες πόρτες όπως συνήθως στις εκκλησίες της Ελλάδας, αλλά θα μου πεις πως στις εκκλησίες υπάρχουν και εικόνες που πολλές φορές έχουν μεγάλη αξία, αλλά και παγκάρι και αφιερώματα και άλλα που αν λείψουν σίγουρα θα υπάρξει θέμα) αλλά όχι όλες τις ώρες. Ανάλογα τη μέρα αλλά κυρίως ανάλογα την ώρα, μπορεί να μην επιτραπεί σε επισκέπτες. Και αυτό αρκετά πριν και λίγο μετά την ώρα της προσευχής. Αντίστοιχα με εκκλησίες που δεν μπορείς να κάνεις τον τουρίστα την ώρα της λειτουργίας (αν και, τόδα κι αυτό στη Νοτρ Νταμ στο Παρίσι!)/

Εννοείται πως απαραίτητη προϋπόθεση είναι να βγάλεις τα παπούτσια σου. Και πάλι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα μικρά και τα μεγάλα τζαμιά. Στα μικρά τα βγάζεις και τ' αφήνεις στο σκαλί πριν την πόρτα. Στα μεγάλα υπάρχει οργάνωση, αφού συνήθως βγαίνεις από άλλη πόρτα απ' αυτή που μπαίνεις. Έτσι προσφέρονται σακούλες να τα βάλεις μέσα και να τα πάρεις μαζί σου για να τα φορέσεις όταν βγεις.

Και βέβαια, γύρω απ' τα τουριστικά τζαμιά πάντα στήνεται ένα παζάρι. Τουλάχιστον με φαγώσιμα - αρκεί να μην είναι ραμαζάνι :)