Τροφική αλυσίδα

Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Έτσι λέει η παροιμία. Και ιδού η απόδειξη :) Άνευ άλλου σχολίου. Ή μάλλον να κάνω ένα. Όχι πως το μεγάλο τη γλύτωσε. Βρέθηκε μεγαλύτερο που τόφαγε κι αυτό.

Μανιτάρια με μουστάρδα και ούζο

Ανάμεσα στις τόσες συνταγές που έχω ανεβάσει, αυτή που έχει διαβαστεί περισσότερο απ' όλες είναι οι γαρίδες με μουστάρδα και ούζο. Είναι η μόνη συνταγή που είναι μέσα στην πεντάδα των αναρτήσεων που εμφανίζονται κάτω δεξιά στη σελίδα, με τις περισσότερες επισκέψεις (έχει ξεπεράσει τις τρεισήμισι χιλιάδες.Οι υπόλοιπες πολυδιαβασμένες αναρτήσεις είναι κάποιες οδηγίες και μακράν η πρώτη, αυτή για τις εμπειρίες της Ειρήνης απ' την επέμβαση με λέιζερ). Πρόσφατα, στη σελίδα αυτή έγινε ένα σχόλιο: οι γαρίδες μπορούν να αντικατασταθούν από μανιτάρια! υποσχέθηκα να δοκιμάσω και το έκανα. Δεν ακολούθησα την προτροπή του σχολιαστή. Έκανα την παραλλαγή αλλάζοντας μόνο τη βάση κι ακολουθώντας κατά τα λοιπά την αρχική (αν και με λίγα, τελικά, μανιτάρια). Ενδιαφέρον αποτέλεσμα και το παρουσιάζω κι εδώ:

Μουστοκούλουρα πιπεράτα Κατερίνας

Πριν ξεκινήσω να ευχηθώ χρόνια πολλά στο Δημήτρη μου αλλά και σ' όλους τους Δημήτρηδες που γιορτάζουν σήμερα.
Πριν μερικές μέρες βρεθήκαμε με την Κατερίνα. Είχαμε χρόνια να βρεθούμε. Απ' το πανεπιστήμιο. Αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε αρχίσει να ξαναβρισκόμαστε με διάφορους από τα τότε. Στην αρχή ηλεκτρονικά, μέσω του φατσοβιβλίου και αργότερα κι από κοντά. Και πολύ μ' αρέσει. Εν πάση περιπτώσει, ας πάμε στα μουστοκούλουρα. Η Κατερίνα είν' απ' την Κέρκυρα. Βρεθήκαμε στο Θησείο. Και έφερε μαζί της μερικά μουστοκούλουρα να έχουμε για μεζέ. Μόνο που δεν ήταν σαν τα συνηθισμένα που φτιάχνω εγώ. Ήταν πικάντικα. Μ' άρεσαν. Ζήτησα τη συνταγή. Μου την έστειλε. Στη φωτογραφία είναι μερικά απ' τα δικά της που περίσσεψαν και μας τα έδωσε. Γιατί ενώ είχα τη συνταγή, όταν έφτιαξα καινούρια το ξέχασα. Στην επόμενη δόση πάλι.

Καραχαγίτ

Στο ξενοδοχείο που μέναμε στο Παμούκαλε, είδα ένα σχεδιάγραμμα της περιοχής του πάρκου. Έδειχνε τρεις εξόδους, τις δυο που είχαμε δει και μια ακόμα που έλεγε πως οδηγούσε προς ένα κόκκινο βράχο ή κάπως έτσι που φτιαχνόταν γιατί ανάβλυζε Kirmizi su (πάει να πει κόκκινο νερό). Τ' απόγεμα λοιπόν είπαμε να κάνουμε μια βόλτα από κει, να δούμε τι είν' αυτό, αν και δεν μας ενθουσίαζε ιδιαίτερα, απ' τη φωτογραφία που είδαμε (αντίστοιχη με την παραπάνω). Τελικά είναι κι εδώ νερό που τρέχει και αφήνει ίζημα, μόνο που εδώ το ίζημα δεν είναι άσπρο όπως στο Παμούκαλε, αλλά κοκκινωπό (kırmızı su - κιρμιζί σου, κόκκινο νερό το λένε οι Τούρκοι).

Παμούκαλε - Ιεράπολη

Συνέχεια εκ του προηγουμένου. Ξεκίνημα με μια φωτογραφία αντίστοιχη με την αρχή του προηγούμενου. Μόνο που εδώ δεν έχει νερά ούτε κόσμο να τσαλαβουτάει. Κι αυτή την έβγαλα εγώ. Έχουν κόψει τα νερά και τα στέλνουν προς άλλες μεριές. Κάποτε ήταν το πιο εντυπωσιακό κομμάτι. Τώρα τις πανέμορφες αυτές γούρνες τις βλέπεις από μακριά και στεγνές :(

Παμούκαλε

Το Παμούκαλε ήταν ένα προορισμός αποθηκευμένος για χρόνια στη μνήμη. Τακτικά ερχόταν στο προσκήνιο σαν επιθυμητός προορισμός αλλά όλο και ξέμενε αφού δεν είναι κοντά στα παράλια, άρα πρέπει το ταξίδι να οργανωθεί για τον συγκεκριμένο προορισμό. Πρωτοέμαθα γι' αυτό την Πρωτομαγιά του 1998. Ήταν η πρώτη φορά που οδηγούσα το αυτοκίνητο εκτός συνόρων. Από το Διδυμότειχο πήγαμε στην Αδριανούπολη, κάναμε τη βόλτα μας εκεί και θα επιστρέφαμε έτσι κι αλλιώς από Κήπους αφού τα σύνορα στις Καστανιές ήταν ανοιχτά εννιά με μία τις καθημερινές και με 11 σαββατοκύριακα και αργίες. Έτσι είπαμε στη γύρα μας να περάσουμε κι απ' το Τεκίρνταγκ (την παλιά Ραιδεστό που βρίσκεται στη θάλασσα του Μαρμαρά παρά το ότι το όνομά της έχει μέσα τη λέξη - νταγκ που πάει να πει βουνό :) ). Εκεί λοιπόν, πήραμε από ένα πληροφοριακό κιόσκι διάφορα τουριστικά διαφημιστικά, ανάμεσα στα οποία ένα ήταν για το Παμούκαλε. Είχε φωτογραφίες σαν αυτή της αρχής και μας έκανε τρομερή εντύπωση κι είπαμε πως θα πάμε κάποια στιγμή.

Φώτα αυτοκινήτων

Όταν περνάς τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας χρειάζεται να έχεις τα φώτα του αυτοκινήτου αναμμένα συνέχεια 24 ώρες το 24ωρο. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό ισχύει και για τη Βουλγαρία, αλλά τόσο η Αλβανία όσο και οι χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας το έχουν καθιερώσει. Και στην Ουγγαρία και δεν θυμάμαι πού αλλού ακόμα. Αυτό δεν είναι παράξενο. Θεωρητικά και στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει αντίστοιχη υποχρέωση αλλά μόνο για μηχανές και μηχανάκι. Για τα αυτοκίνητα όχι, αν και πολλά αυτοκίνητα είναι εφοδιασμένα απ' τη μάνα τους (την κατασκευάστρια εταιρία δηλαδή) με ένα σύστημα που μόλις ανάβεις τη μηχανή να ανοίγουν και τα ειδικά φώτα ημέρας, συνήθως μια σειρά από λεντάκια.

Ο Woolly

Σε ποιον θα παραδίνατε ένα δέμα στην Ελλάδα όταν ερχόταν μ' αυτόν τον παραλήπτη; Ή αν έπρεπε να πάτε κάτι στην Constitution Square πού ακριβώς θα πηγαίνατε; Η απάντηση στο τέλος!

Υπερπανσέληνος

Πολλή κουβέντα έγινε τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη για την "Υπερπανσέληνο". Τι είν' αυτό; Ένας όρος που δεν ξέρω ποιος τον πρωτολανσάρισε, αλλά εννοεί την πανσέληνο που συμβαίνει στο περίγειο του Φεγγαριού. Λίγα αστρονομικά: οι πλανήτες κι οι δορυφόροι τους δεν κάνουν κυκλικές τροχιές αλλά ελλειπτικές (που στη μια εστία της έλλειψης είν' ο ήλιος, λένε οι νόμοι του Κέπλερ). Έτσι πότε πλησιάζουν τον ήλιο (ή τον πλανήτη αν πρόκειται για δορυφόρους) και πότε απομακρύνονται, πότε πλησιάζουν τη γη και πότε είναι μακριά της. Όταν ένα σώμα είναι κοντά στον ήλιο είναι το περιήλιο, όταν είναι κοντά στη γη το περίγειο. Αυτό λοιπόν γίνεται περιοδικά και όταν η πανσέληνος είναι κοντά στη γη, το φεγγάρι φαίνεται μεγαλύτερο (κι αυτό κάποιος το ονόμασε υπερπανσέληνο). Αλλά πόσο και σε σχέση με τι;

Καθρεφτίσματα (και πάλι)

Στο παλιό μου μπλογκ είχα γράψει για τις πηγές του Δούναβη κι ανάμεσα στις φωτογραφίες που είχα βάλει ήταν και κάποιες με πολύ όμορφα καθρεφτίσματα, απ' αυτά που πάντα μ' αρέσουν. Κάτι έψαχνα στις παλιές φωτογραφίες τις προάλλες και βρήκα μερικές ακόμα που τις παρουσιάζω σήμερα.

Αλτήρες

Σήμερα θα Σαραντακίσω :) Θα ασχοληθώ δηλαδή με την ιστορία μιας λέξεις όπως κάνει συνήθως ο Ν. Σαραντάκος στο ιστολόγιό του (που πολλές φορές το έχω αναφέρει, χώρια που υπάρχει και λίνκι δίπλα). Βέβαια, δεν έχω ούτε τις γνώσεις, ούτε τα εργαλεία τα δικά του, αλλά θα προσπαθήσω. Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται μια σειρά από αντικείμενα που βρίσκουμε στα γυμναστήρια. Το όνομά τους βάρη ή αλτήρες. Είναι μια μπάρα στη μέση και δυο δίσκοι στις άκρες που έχουν αρκετό βάρος. Βέβαια το λεξικό της νεοελληνικής τα ξεχωρίζει, λέγοντας πως οι αλτήρες έχουν στην άκρη σφαιρικό βάρος, μια διάκριση που δεν την έχω συναντήσει.

Μπατόν Σαλέ Χωρίς Τυρί

Έβαλα προχτές τα μπατόν σαλά τα κλασσικά, να βάλω ακόμα μια συνταγή για το ίδιο πράγμα αλλά χωρίς τυρί! Αυτή, δεν την έχω δοκιμάσει, την είχα βρει κάποια στιγμή και την κράτησα ως εναλλακτική.

Μπατόν Σαλέ

Καιρό έχω να βάλω κάτι μαγειρικό, μας φάγαν τα ταξίδια. Οπότε για αλλαγή να βάλω κάτι φαγώσιμο. Άνοιξα τα κιτάπια μου και διάλεξα τα μπατόν σαλέ. Τα αρμυρά μπαστουνάκια που τρώγονται για συνοδευτικά σε μπίρες και ούζα (αν και, για το ούζο εγώ προτιμώ κλασικούς μεζέδες :). Τα μπατόν σαλέ όμως μ' αρέσουν και τα τρώω σκέτα και τα φχαριστιέμαι).

Πλαστικό χρήμα

Το οικονομικό επιτελείο της "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνησης μας είχε εντυπωσιάσει με τα ρηξικέλευθα μέτρα που πρότεινε. Όπως οι τουρίστες, φοιτητές κλπ που θα ήταν οι κατάσκοποι της εφορίας για να πιάνουν αυτούς που δεν κόβουν αποδείξεις :) Κι αυτό για να μην επιβληθεί το τάδε μέτρο. Τελικά τα μέτρα επιβλήθηκαν έτσι όπως τα επέβαλαν "οι θεσμοί" (και το ΠΑΣΟΚ το 81 είχε κάνει κάτι αντίστοιχο με το να αλλάζει ονόματα και να λέει πως άλλαξε η ουσία, όπως πχ οι αμερικάνικες βάσεις που ονομάστηκαν διευκολύνσεις). Αλλά οι ιδέες εξακολουθούν να έρχονται παρόμοιες και στη νέα κυβέρνηση (που είναι η ίδια η παλιά, αλλά ξαναβαφτισμένη μέσω εκλογών). Μια ακόμα ιδέα που ακούστηκε τότε ήταν να γίνονται υποχρεωτικά όλες οι συναλλαγές με πλαστικές κάρτες (πιστωτικές ακούγεται, αλλά και οι χρεωστικές νομίζω πως κι αυτές μέσα θα ήταν) για όσους συναλλάσσονται σε νησιά με μικρό πληθυσμό.

Τουρκία: Συντελεστές ΦΠΑ

Η συζήτηση για τους συντελεστές ΦΠΑ επανέρχεται. Να τι θα γίνει με τα ιδιωτικά σχολεία, να η αύξηση που έρχεται σε κάποια νησιά (που υπήρχε πρόβλεψη για μείωση για να ενισχυθούν που έχουν αυξημένα μεταφορικά αλλά αυτό γινόταν και για νησιά που μόνο αδικημένα δεν μπορεί να τα πει κανένας, όπως η Μύκονος που έγινε εμβληματική για την αύξηση σε όλους, που τελικά αποφασίστηκε να γίνει ξεδιάλεγμα). Γενικά, οι συντελεστές ΦΠΑ που έχουμε στην Ελλάδα είναι απ' τους ψηλούς. Πάνω απ' το 23% που είναι ο κανονικός συντελεστής είναι μόνο 6 χώρες (Ουγγαρία 27%, Δανία, Κροατία, Σουηδία με 25%, και Φινλανδία, Ρουμανία 24%) κι άλλες 3 στη δική μας κατηγορία, πάει να πει το 1/3 των χωρών της ΕΕ.