Παλίρροιες

Αντιγράφω απ' το παλιό μου ιστολόγιο την εισαγωγή που είχα κάνει όταν είχα βάλει μια ανάρτηση για την Παλίρροια: Για το θέμα της παλίρροιας έχω διαβάσει πολλά και διάφορα. Είτε επιστημονικά είτε από τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι που αρκετές φορές την αναφέρει. Το θέμα το δίδαξα κιόλας, στα πλαίσια του μαθήματος της Αστρονομίας για τα φαινόμενα που προκαλεί η βαρυτική επίδραση της σελήνης στη γη. Όμως το έλεγα χωρίς να το έχω πλήρως συνειδητοποιήσει. Γιατί μπορεί τα «τρελά» νερά της Χαλκίδας να δίνουν μια αίσθηση του φαινομένου, αλλά άλλο αυτό κι άλλο να βλέπεις τη στεριά να χάνεται από μπροστά σου. Κι αυτό το είδα στο Σεν Μαλό που είχαμε πάει (κι η Αγγλία της Κρίστι είναι ακριβώς απέναντι, μόνο η Μάγχη μας χώριζε). Αναφορά στην παλίρροια είχε εκτός απ' το Σεν Μαλό και στην ανάρτηση για το Μον Σεν Μισέλ. 4 άρθρα για ένα θέμα δεν φτάνουν θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς. Εξαρτάται. Άμα η επικαιρότητα το φέρνει στην επιφάνεια, όλο και κάτι καινούριο θα υπάρξει :)

Το καινούριο είναι ένα δημοσίευμα στο in.gr με θέμα την μεγάλου ύψους παλίρροια που σημειώθηκε το περασμένο Σάββατο. Κι οι αναφορές ήταν ακριβώς σ' εκείνα τα μέρη. Με καταπληκτικές φωτογραφίες απ' τα μέρη που και μένα με είχαν εντυπωσιάσει (κι ας μην βρέθηκα εκεί στο τοπ). Όπως ας πούμε η παραπάνω φωτογραφία του Ασοσιέιτεντ Πρες. Μιας και η παλίρροια δεν έχει σταθερό ύψος. Αφού εξαρτάται απ' το Φεγγάρι (και τον Ήλιο), το ύψος της εξαρτάται απ' τη σχετική θέση που έχουν τα σώματα αυτά. Η ευθυγράμμιση της Παρασκευής (που ήταν η έκλειψη) σε συνδυασμό με την εγγύτητα της Σελήνης στη Γη έδωσε το μάξιμουμ της παλίρροιας. Πότε θα ξαναγίνει; Μάλλον μετά από μία Σάρο! Έτσι λέει και το ιν (μόνο που δεν το λέει με το όνομα αυτό αλλά με τη χρονική διάρκειά της).