Το θέμα είναι πως όταν είπα να φτιάξουμε μυδοπίλαφο η Ειρήνη τσίνησε. Ποιος σου είπε πως το τρώω. Μα στη Μαίρη; Μπα, δεν έφαγα εγώ, οι υπόλοιποι φάγανε εγώ απλά είπα πως είχε κι απ' αυτό. Τι να κάνουμε τώρα. Προβλήματα δύο: α) Πώς θα καταναλώσουμε τα μύδια που αγόρασα και β) αφού μου ήρθε η ιδέα για μυδοπίλαφο γιατί να το χάσω. Ως προς το πρώτο αντιπρότεινα να τα κάνω σαγανάκι που της αρέσει. Α. Όχι, μόνο με γαρίδες. Ως προς το δεύτερο να φτιάξω το πιλάφι και τα μύδια χωριστά, να πάρει εκείνη το πρώτο κι εμείς να τα σμίξουμε και να τα φάμε όπως τα θέλουμε (ή περίπου). Κι αρχίζω να ψάχνω στον γκούγκλη κι όλες οι προτάσεις ήταν έτσι, χωριστά. Τα έφτιαξα λοιπόν κι εγώ μια χαρά. Εννοείται πως έκανα τις προσαρμογές μου :)
Υλικά
500 γρ. μύδια ψίχα2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα (στο μούλτι; )
3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
3 κουταλιές άνηθο ψιλοκομμένο
2 μεγάλες ώριμες ντομάτες ξεφλουδισμένες, περασμένες στο μούλτι ή μισό κουτί κονκασέ
1 κουταλιά γεμάτη ντοματοπελτέ
1/2 ποτηράκι κόκκκινο κρασί
ρίγανη
αλάτι - πιπέρι
Εκτέλεση
Φτιάχνω το πιλάφι μου και τ' αφήνω σε μια άκρη σκεπασμένο με μια καθαρή πετσέτα κι από πάνω το καπάκι.Αν χρησιμοποιήσω μύδια κατεψυγμένα, αφού τα ξεπαγώσω, τα ξεπλένω και τα βάζω σε μπολ, με δυο κουταλιές ξύδι και νερό που να τα σκεπάζει και τ' αφήνω 10' - 15'. Τα ξεπλένω καλά και τα βάζω σε σουρωτήρι να στραγγίσουν.
Στο μεταξύ, σ᾿ ένα βαθύ τηγάνι, σε μέτρια φωτιά, ζεσταίνω το λάδι και σοτάρω το σκόρδο με το κρεμμύδι, μέχρι να γίνουν διάφανα. Σβήνω με το κρασί και όταν εξατμιστεί, προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τα μύδια. Ανακατεύω, μισοσκεπάζω την κατσαρόλα και σιγοβράζω τη σάλτσα για 10' - 15', μέχρι να δέσει ελαφρά. Ρίχνω τα μύδια, ανακατεύω και βράζω για άλλα 5' περίπου, ανακατεύοντας άλλες δυο φορές.
Αποσύρω απ᾿ τη φωτιά, ρίχνω μέσα και το ρύζι, ανακατεύω καλά και σερβίρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.