ΚΑ' Φεβρουαρίου στα Γιάννενα

Πέρασ' ένας μήνας από τότε που έφτασα στα Γιάννενα κι είχα κανονίσει να συναντηθώ με κάποιους απ' τους παλιούς φίλους που είχα να τους δω χρόνια. Φύγαμε Παρασκευή μεσημέρι οπότε φτάσαμε νύχτα πια. Πέφτει τηλέφωνο απ' τη Βάσω που είναι κάπου στο κέντρο. Μια ανάσα να ηρεμήσουμε απ' το ταξίδι (κάπου 6 ώρες μας βγήκανε) και ραντεβού στο ρολόι. Βρισκόμαστε, κάνουμε μια βολτίτσα και - η ώρα το καλεί - πάμε για κάνα κρασί. Η επιλογή ήταν ένα σουβλατζίδικο στο κέντρο. Καθίσαμε και τα είπαμε κι ήταν σαν να μην είχαν περάσει 30 και βάλε χρόνια αλλά κάποιες μέρες (άντε μήνες). Και καθώς προχωράει η κουβέντα λέει πως την επόμενη είναι όλα κλειστά, λόγω αργίας. Κι εκεί συνειδητοποιούμε πως η επόμενη μέρα είναι η ΚΑ' Φεβρουαρίου.

Τα Γιάννενα έχουν δυο μεγάλες τοπικές γιορτές - αργίες. Του τοπικού Αγίου Γεωργίου στις 17 Γενάρη και της απελευθέρωσής τους απ τους Τούρκους στις 21 Φλεβάρη. Κι έτυχε το τριήμερο της Αποκριάς που είχαμε κανονίσει να πάμε εμείς, η μια μέρα να είναι αυτή. Γιατί την αναφέρω ως ΚΑ' που είναι το ισοδύναμο του 21; Γιατί τότε που ήμασταν εμείς, οι πινακίδες στον κεντρικό δρόμο της Καλούτσανης, το έγραφαν μ' αυτόν τον τρόπο κι έτσι την λέγαμε κι εμείς. Η ΚΑ Φεβρουαρίου ήταν ο ένας απ' τους τρεις δρόμους που έβγαζαν απ' τα Γιάννενα. Οδηγούσε προς Ανατολή και Κατσικά και τα υπόλοιπα νότια παραλίμνια χωριά. Οι άλλοι ήταν η Δωδώνης που έβγαζε προς Άρτα κι Αθήνα(!) και μια διαδοχή που κατέληγε στη Μεγάλου Αλεξάνδρου προς το Νοσοκομείο. Ο τέταρτος που οδηγούσε προς Πέραμα απ' τη μια και βόρεια χωριά, σύνορα κλπ δεν ξέρω γιατί αλλά το όνομά του δεν το ήξερα.

Ακούγοντας πως την άλλη μέρα είχε παρέλαση είπα πως δεν θέλω να τη χάσω.Κι αποφάσισα να πάω, να θυμηθώ τα παλιά. Βέβαια, δεν είχα διάθεση να κάτσω να τη δω ολόκληρη. Αλλά κάνα τεταρτάκι το φάγαμε εκεί. Αλλά δεν μ' άρεσε. Δεν είχε το παλιό στιλ. Τα χρόνια εκείνα, η παρέλαση μεταδιδόταν απ' τον τοπικό σταθμό της ΥΕΝΕΔ. Και την ώρα της παρέλασης ακουγόταν η περιγραφή διανθισμένη με σχόλια για να καλύπτετε ο χρόνος. Πάν' απ' όλα μ' άρεσε όταν πέρναγε το 1ο Δημοτικό: "Παρελαύνει το 1ο Ελισαβέτειο Δημοτικό Σχολείο. Πάνε Χ χρόνια που η Γιαννιωτοπούλα Ελισάβετ Καστρισόια διέθεσε την περιουσία της..." Το Χ κάθε χρόνο ανέβαινε, μετρώντας απ' το 1857 που ανοίχτηκε η διαθήκη. Τώρα η παρέλαση γινόταν στα μουγκά, μόνο με την μπάντα.

Φέτος η παρέλαση ήταν λίγες μέρες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης. Είχαν ακουστεί πως θα καταργήσει και τις παρελάσεις αλλά πού. Δεν ξέρω πάντως αν φέτος επαναλήφθηκε το σκηνικό του 81. Τότε μόλις είχε βγει "το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση κι ο λαός στην εξουσία". 10 μέρες μετά τις εκλογές είχε παρέλαση. Και τρέξαν όλοι οι ΠΑΣΠίτες του πανεπιστημίου (τα μέλη της φοιτητικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ) να πάρουν μέρος στην ομάδα που θα παρέλαυνε. Τρελάθηκε ο Τσιάντης (ο γυμναστής του ΠΙ = Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων). Ενώ μέχρι τότε παρακαλούσε να βρεθούν κάποιοι να αντιπροσωπευθεί το ΠΙ στην παρέλαση και πίεζε με παρουσίες (είχαμε υποτίθεται κάποιες υποχρεωτικές παρουσίες στη Γυμναστική στο πρώτο και στο δεύτερο έτος που σιγά και μην τις κάναμε, αλλά γινόταν και ανταλλαγή: μια παρέλαση κάλυπτε τις παρουσίες ενός εξαμήνου). Και ξαφνικά δεν είχε άλλα σακάκια να δώσει (οι παρελαύνοντες φόραγαν σακάκι με το σήμα του ΠΙ).

Φέτος δεν ξέρω αν έγινε το ίδιο με τους Συριζαίους (αλήθεια πως λέγεται η αντίστοιχη φοιτητική παράταξη; ) Μερικά δημοτικά και γυμνάσια είδα κι αποχώρησα.