Αναθέσεις μαθημάτων

Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (στα δημοτικά σχολεία δηλ), μέχρι πριν κάποια χρόνια, όλα τα μαθήματα τα έκανε ένας άνθρωπος: ο δάσκαλος της τάξης. Αντίθετα, στη δευτεροβάθμια (γυμνάσια και λύκεια) ο κάθε εκπαιδευτικός είχε συγκεκριμένο αντικείμενο. Κάποια στιγμή μπήκαν κι άλλα μαθήματα στα δημοτικά, πέρ' απ' τα κλασικά, οπότε μπήκαν κι εκεί άνθρωποι με ειδίκευση. Κι ενώ παλιότερα τη γυμναστική την έκανε ο δάσκαλος τώρα την κάνει ο γυμναστής. Όμως όπου υπάρχουν πολλές ειδικότητες πρέπει να υπάρχει κι ένας οδηγός του ποιος διδάσκει τι. Ποιος είν' ο αρμόδιος για το κάθε μάθημα. Και στο μεν δημοτικό τα πράγματα είναι(; ) ξεκάθαρα. Όπου υπάρχει εκπαιδευτικός ειδικότητας αυτός κάνει το μάθημα: ο ξενόγλωσσος τις ξένες γλώσσες, ο γυμναστής τη γυμναστική, ο μουσικός τη μουσική, ο πληροφορικός την πληροφορική. Δεν είν' εύκολο να μπερδευτούνε (αν και, πάντα υπάρχουν κι εκεί διαφωνίες). Αλλά στη δευτεροβάθμια;

Εκεί λοιπόν υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις που δίνουν τη λύση. Παλιότερα έλεγε η κάθε ειδικότητα ποια μαθήματα κάνει, σε έναν γενικό μπούσουλα. Επειδή τα ονόματα των μαθημάτων αλλάζουν κάποια στιγμή αυτό τροποποιήθηκε κι άρχισε να δίνει το κάθε συγκεκριμένο μάθημα ποια ειδικότητα θα το διδάξει. Κι όταν έμπαιναν καινούρια μαθήματα, συμπληρωνόταν η παλιά οδηγία. Μερικές φορές, μέχρι να οριστικοποιηθεί έβγαιναν αρκετές τέτοιες οδηγίες (όπως με το πρότζεκτ). Υπάρχει δε η πρόβλεψη, αν κάποια ειδικότητα δεν υπάρχει, να μπορεί να το διδάξει κάποια άλλη (Β' ανάθεση). Βέβαια, για το δημόσιο συμφέρον και για τις ανάγκες της υπηρεσίας μπορούν να γίνουν διάφορες παρεκκλίσεις, αλλά αυτό έχει και τη δυσκολία του ότι μπορούν να γίνουν ενστάσεις (και στα διοικητικά δικαστήρια).

Οι ίδιες οδηγίες, ισχύουν για όλα τα ελληνικά σχολεία. Είτε αυτά βρίσκονται εντός, είτε βρίσκονται εκτός συνόρων. Αφού ως γνωστόν, υπάρχουν σχολεία στο εξωτερικό που ακολουθούν το ελληνικό πρόγραμμα σπουδών. Αρκετά στη Γερμανία (όπου βρέθηκα κι εγώ) αλλά και σε Βρυξέλλες, Λονδίνο και σε χώρες της Αφρικής. Όμως, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση συρρίκνωσής τους. Βασικά στα σχολεία της Γερμανίας. Αρκετά κλείνουν. Απ' την άλλη, οι αποσπάσεις προς τα κει γίνονται με το σταγονόμετρο αφενός και αφετέρου δεν υπάρχει διάθεση για απόσπαση (αφού το κίνητρο του επιμίσθιου έχει ατονίσει). Για τη φετινή χρονιά, χρειάστηκαν κι άλλες αποσπάσεις. Ο πίνακας γι' αυτές, μόλις ανακοινώθηκε!

Αλλά υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσών (γερμανικών στη Γερμανία) που είναι αρκετοί που είχαν προσληφθεί εκεί με συμβάσεις αορίστου χρόνου όπως επίσης άλλοι που θέλουν να βρεθούν στη χώρα της γλώσσας που διδάσκουν για διάφορους λόγους τη στιγμή που από άλλες ειδικότητες υπάρχει έλλειψη. Τι κάνουμε λοιπόν; Απλούστατο. Βγαίνει ειδική οδηγία για τα (αμιγή ελληνικά - γιατί υπάρχουν και μικτά που η φιλοξενούσα χώρα δεν αφήνει περιθώρια για αλχημείες - το ξέρω απ' τη Βαβαρία) σχολεία του εξωτερικού όπου δίνεται η δυνατότητα να διδάσκει όποιος βρίσκεται εκεί, ουσιαστικά ό,τι θέλει.

Απλούστατο;