(Ανύπαρκτες) Γέφυρες

Η Ελλάδα είναι μια νησιωτική χώρα. Το λέμε πολλές φορές και κάποιες απ' αυτές το λέμε καμαρώνοντας. Άλλες πάλι το λέμε για να δικαιολογήσουμε το γεγονός πως υπάρχουν ιδιαιτερότητες στη χώρα μας ιδιαίτερα όταν θέλουμε να αναφερθούμε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τόσο η κεντρική διοίκηση όσο και οι άνθρωποι που μένουν στα νησιά. Τα κυριότερα προβλήματα εμφανίζονται όταν χρειαστεί να έρθουν σε επαφή με διάφορες υπηρεσίες. Πρώτα για την υγεία αλλά και με σχολεία, με εφορίες και άλλα τέτοια. Κι ίσως όπως φανερώνει ο τίτλος, το σημερινό μου θέμα έχει να κάνει με το γεγονός αυτής της δυσκολίας που για γνωστούς - άγνωστους λόγους, οι αρμόδιοι δεν κάνουν τίποτα για να το αντιμετωπίσουν.

Δεν θα το κρατήσω για έκπληξη. Θα ξεκινήσω απ' αυτό. Στην παραπάνω φωτογραφία, τι είν' αυτό που αποτρέπει το να φτιαχτεί μια γέφυρα που να ενώνει τις απέναντι στεριές; Για την ιστορία να αναφέρω πως η φωτογραφία δείχνει το δίαυλο ανάμεσα Πόρο - Γαλατά. Ποιος λόγος επιβάλει οι μετακινήσεις ανάμεσα στα δυο μέρη να γίνονται με καράβι και να μην υπάρχει ένα γεφύρι που να επιτρέπει τη γρήγορη (και χωρίς πολλά έξοδα) μετακίνηση απ' τη μια μεριά στην άλλη; Για παράδειγμα, Κέντρο Υγείας υπάρχει στο Γαλατά. Τι γίνεται αν αρρωστήσει κάποιος απ' τον Πόρο και χρειαστεί να μεταφερθεί με ασθενοφόρο; Το ασθενοφόρο ξεκινάει απ' τον Γαλατά και φτάνει στο φέρι. Που σηκώνει τον καταπέλτη στα γρήγορα να πάει απέναντι στον Πόρο σε ένα έκτακτο δρομολόγιο. Αλλά στον Πόρο θέλει κάποια ώρα μέχρι να πάει μέχρις εκεί που βρίσκεται ο άρρωστος. Στο μεσοδιάστημα, το φέρι πάει απέναντι να κάνει και το τακτικό του δρομολόγιο, επιστρέφει στον Πόρο κι αν έχει έρθει το ασθενοφόρο, φεύγει άρον άρον πίσω, αλλιώς περιμένει! Πώς τα ξέρω όλ' αυτά; Έτυχε να βρεθώ στον Πόρο (που τράβηξα και τη φωτογραφία) κι ήμουνα "τυχερός" κι έφυγα χωρίς να περιμένω (αλλά και πέρασα σε 5' αντί τα συνηθισμένα 10' που κάνει το καραβάκι) γιατί έφερε το ασθενοφόρο κι έπρεπε να κάνει το δρομολόγιο!

Το συγκεκριμένο νησί δεν είναι το μόνο που θα μπορούσε να ενώνεται με τη στεριά και να λυθούν πολλά απ' τα προβλήματα των κατοίκων του. Γιατί, η Σαλαμίνα δεν είναι στην ίδια κατηγορία; Που θα μπορούσε μάλιστα να έχει δυο γεφύρια κι απ' τις δυο μεριές που έχει φέρι (ειδικά σ' αυτό απ' τα Μέγαρα μεριά και να το δεις απορείς πώς μπορεί να κάνει τη μανούβρα, πού έχει τον απαραίτητο χώρο). Το πρόσχημα είναι πως αν γίνει γέφυρα θα μπορούν οι κατάσκοποι να κατασκοπεύουν εύκολα το ναύσταθμο και τα πολεμικά καράβια που είναι δεμένα στη Σαλαμίνα!

Αλλά εκτός από τέτοιες περιπτώσεις που το νησί βρίσκεται κοντά σε στεριά (να θυμηθώ και το Ελαφονήσι, αλλά δεν μπορώ να τα απαριθμήσω όλα γιατί δεν τα ξέρω) υπάρχουν και περιπτώσεις που κοντά είναι ένα πιο μεγάλο και πιο οργανωμένο νησί το οποίο συνδέεται τακτικά με τις στεριές. Τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν αρκετές στις Κυκλάδες. Ας πάρουμε για παράδειγμα την περίπτωση Πάρου και Αντίπαρου. Ή τη Μήλο με την Κίμωλο (θα μου πει κανείς πως κανένα απ' τα δυο νησιά δεν έχει καλή συγκοινωνία. Ο αντίλογος είναι πως αν χρειαζόταν μόνο η επαφή με το ένα απ' τα δυο νησιά τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Απ' την άλλη, η Μήλος έχει κι ένα αεροδρόμιο - άσχετα να υπάρχουν σήμερα πτήσεις σήμερα). Ή τα Κουφονήσια και πάει λέγοντας.

Το μόνο νησί που ξέρω να έχει λύσει το πρόβλημά του και να μην είναι ακριβώς νησί (εκτός απ' την Εύβοια που είχε γέφυρα από πολύ παλιά, αν και, μια και μοναδική στη μέση, απ' τα υπόλοιπα μέρη χρειάζεσαι καραβάκι) είναι η Λευκάδα. Την είχα προλάβει και σαν νησί. Που για να περάσεις ανέβαινες σε μια πλωτή γέφυρα που μετακινιόταν απ' τη μια μεριά στην άλλη με μια αλυσίδα. Σήμερα, έχει φτιαχτεί γέφυρα κι η Λευκάδα έχει γίνει προέκταση της Αιτωλοακαρνανίας.

Αλλά τι λέω κι εγώ. Εδώ δεν έγινε η περίφημη "ζεύξη" του Μαλιακού. Αντί να φτιαχτεί μια γέφυρα απ' τα Καμένα Βούρλα απέναντι στην Εύβοια (νάτην πάλι, να ενωθεί κι από μια άλλη μεριά, τόσο μακρόστενη που είναι) κι από 'κεί να φτάνει στην Πελασγία να λιγοστέψει ο δρόμος κατά τόσα και τόσα χιλιόμετρα, επιλέχτηκε να κάνει το γύρω γύρω όλοι. Κι ο καραβάδες (αυτοί δηλ. που έχουν τα φέρι) δεν πάνε ν' ανοίξουν ένα δρομολόγιο από Άγιο Κωνσταντίνο μέχρι τις Ράχες ώστε όσοι θέλανε να περνάνε πιο γρήγορα και πιο ξεκούραστα (ο καινούριος δρόμος που φτιάχτηκε είναι κάπου 90 χιλιόμετρα σ' αυτό το κομμάτι, άρα θέλει καμιά ώρα να πας και γύρω στα 10€ ή και παραπάνω, άρα αν έχει ένα καλό καραβάκι που να σε περνάει στο μισάωρο και με 5 - 6 ευρώ, θα υπήρχαν πελάτες). Προφανώς υπάρχουν σιωπηλές συμφωνίες: εμείς δεν φτιάχνουμε γεφύρια για να δουλεύετε και να τα κονομάτε, αλλά κι εσείς δεν ανοίγετε δρομολόγια σε μέρη που θα μας έκοβαν το διόδιο).

Αλήθεια, πώς και έγινε τελικά η γέφυρα στο Ρίο - Αντίρριο; Τι λάθος έγινε;