Περνάει καιρός, ξαναπηγαίνω στον ίδιο προορισμό αλλά προτιμώ να κατεβώ μέχρι το δαχτυλίδι, τη διασταύρωση δηλαδή της Κηφισίας με την Αττική Οδό και να γυρίσω από κει πίσω. Αλλά κάποια φορά αποφασίζω να ξαναδοκιμάσω τη στροφή αριστερά. Μπας και είναι πιο γρήγορη. Και αφού βλαστημώ και πάλι να στρίψω, με το που μπαίνω στην Πάρνωνος ακούω πίσω μου ήχο από μεγάφωνο. Στον καθρέφτη μου βλέπω ένα περιπολικό. Θα συνέχιζα, αλλά μιας και δεν υπήρχε άλλο αυτοκίνητο γύρω μου υποθέτω πως είναι για μένα και σταματάω στην άκρη χωρίς να σβήσω τη μηχανή. Σταματάει και το περιπολικό πίσω μου.
- Ξέρετε προφανώς γιατί σας σταματήσαμε, μου λέει ένας απ' τους τρεις αστυνομικούς που έρχονται, αυτός που μάλλον είναι επικεφαλής.
- Προφανώς δεν ξέρω, η απάντησή μου.
- Γιατί παραβιάσατε το σήμα απαγόρευσης της αναστροφής. Άδεια, δίπλωμα, ταυτότητα.
- Τα χαρτιά να σας τα δώσω, αλλά σήμα δεν παραβίασα. Δεν υπάρχει κανένα ανάλογο σήμα εκεί.
- Υπάρχει.
- Δεν υπάρχει. Σας δίνω τα χαρτιά αλλά δεν δέχομαι να σημειωθεί καμιά παράβαση αφού δεν υπάρχει σήμανση.
- Υπάρχει.
- Δεν υπάρχει, είμαι σίγουρος γιατί διπλοέλεγξα. Αν θέλετε να πάμε με έναν από εσάς να δούμε μαζί κι αν υπάρχει εγώ δέχομαι πως είμαι στραβός και θα πρέπει να πληρώσω γι' αυτό. Αλλά δεν υπάρχει.
Έτσι συνεχίστηκε για κάμποση ώρα η κουβέντα, και τελικά απ' την μεγάλη επιμονή μου έρχεται μαζί μου αυτός που επέμενε πως υπάρχει καμιά απαγορευτική σήμανση. Γιατί βέβαια αυτό που έκανα εγώ ήταν αριστερή στροφή κι όχι αναστροφή όπως έλεγε, αλλά δεν ήταν εκεί το θέμα. Ούτε για το ένα ούτε για το άλλο υπήρχε απαγορευτικό. Πάμε λοιπόν μέχρις εκεί, και διαπιστώνουμε πως δεν υπήρχε τίποτα (κι ούτε υπάρχει ακόμα και σήμερα).
Τι να κάνει το όργανο, αναγκαστικά φεύγει χωρίς να σημειώσει τίποτα από στοιχεία (γιατί να το κάνει άλλωστε). Το θέμα είναι πως όπως είπε, πριν λίγο καιρό από μένα, είχε γράψει κάποιον άλλον γι' αυτό το λόγο. Ο οποίος άλλος, προφανώς, δεν ήταν τόσο σίγουρος για το τι είδε και τι όχι κι έτσι όταν του είπαν πως παραβίασε σήμα, δεν αντέδρασε. Αλλά από πού προέκυψε η σιγουριά του αστυνομικού; Πάντως, οι συνοδοί του είπαν στη Μαρία (την ώρα που εμείς πήγαμε για επιτόπια εξακρίβωση) πως ναι, δεν υπάρχει σήμανση εκεί, αλλά αφού επέμενε, δεν του χάλασαν χατήρι:)
- Προφανώς δεν ξέρω, η απάντησή μου.
- Γιατί παραβιάσατε το σήμα απαγόρευσης της αναστροφής. Άδεια, δίπλωμα, ταυτότητα.
- Τα χαρτιά να σας τα δώσω, αλλά σήμα δεν παραβίασα. Δεν υπάρχει κανένα ανάλογο σήμα εκεί.
- Υπάρχει.
- Δεν υπάρχει. Σας δίνω τα χαρτιά αλλά δεν δέχομαι να σημειωθεί καμιά παράβαση αφού δεν υπάρχει σήμανση.
- Υπάρχει.
- Δεν υπάρχει, είμαι σίγουρος γιατί διπλοέλεγξα. Αν θέλετε να πάμε με έναν από εσάς να δούμε μαζί κι αν υπάρχει εγώ δέχομαι πως είμαι στραβός και θα πρέπει να πληρώσω γι' αυτό. Αλλά δεν υπάρχει.
Έτσι συνεχίστηκε για κάμποση ώρα η κουβέντα, και τελικά απ' την μεγάλη επιμονή μου έρχεται μαζί μου αυτός που επέμενε πως υπάρχει καμιά απαγορευτική σήμανση. Γιατί βέβαια αυτό που έκανα εγώ ήταν αριστερή στροφή κι όχι αναστροφή όπως έλεγε, αλλά δεν ήταν εκεί το θέμα. Ούτε για το ένα ούτε για το άλλο υπήρχε απαγορευτικό. Πάμε λοιπόν μέχρις εκεί, και διαπιστώνουμε πως δεν υπήρχε τίποτα (κι ούτε υπάρχει ακόμα και σήμερα).
Τι να κάνει το όργανο, αναγκαστικά φεύγει χωρίς να σημειώσει τίποτα από στοιχεία (γιατί να το κάνει άλλωστε). Το θέμα είναι πως όπως είπε, πριν λίγο καιρό από μένα, είχε γράψει κάποιον άλλον γι' αυτό το λόγο. Ο οποίος άλλος, προφανώς, δεν ήταν τόσο σίγουρος για το τι είδε και τι όχι κι έτσι όταν του είπαν πως παραβίασε σήμα, δεν αντέδρασε. Αλλά από πού προέκυψε η σιγουριά του αστυνομικού; Πάντως, οι συνοδοί του είπαν στη Μαρία (την ώρα που εμείς πήγαμε για επιτόπια εξακρίβωση) πως ναι, δεν υπάρχει σήμανση εκεί, αλλά αφού επέμενε, δεν του χάλασαν χατήρι:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.