Τα ζώα του κάστρου στη Μύρινα

Όταν είχα πρωτοπεράσει από τη Λήμνο το βαπόρι έδενε κάτω από ένα δασάκι και μου είχαν κάνει τρομερή εντύπωση τα ζαρκάδια (ή ελάφια; τα χρώματα τα βρίσκω να αντιστοιχούν σε ελάφια, αλλά με τέτοια ίσια κέρατα; δεν ξέρω και δεν με νοιάζει) που κυκλοφορούσαν εκεί και κατέβαιναν και μας "επιθεωρούσαν"! Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το δασάκι κάηκε και σήμερα δεν υπάρχει πια, αλλά ευτυχώς τα ζαρκάδια μείναν εκεί.

Εκκλησίες - μουσεία

Ένα απ' τα πιο συνηθισμένα σημεία επίσκεψης σ' ένα μέρος είναι η τοπική εκκλησία. Σε μεγάλες πόλεις βέβαια υπάρχουν περισσότερες της μιας, κάθε μια έχει τη χάρη της. Όμως, το να μπεις σε εκκλησία δεν είν' απλή υπόθεση αν βρίσκεσαι στην ορθόδοξη Ελλάδα. Το να πετύχεις ανοιχτό ναό είναι θέμα τύχης. Ας πούμε στην παραπάνω. Τη μεγαλύτερη εκκλησία της Μυτιλήνης. Τον άγιο-Θεράποντα που ο τρούλος του είναι σύμβολο της πόλης.

Αμμοθίνες

Ένα ιδιαίτερο φυσικό φαινόμενο υπάρχει στη βορειοδυτική Λήμνο: οι αμμοθίνες. Λόφοι άμμου που υπάρχουν σε μεγάλη έκταση. Η πρόσβαση είναι με χωματόδρομο, αλλά αξίζει τον κόπο. Είναι κάτι το ξεχωριστό, θυμίζει έρημο με την πολύ λεπτή άμμο και το ιδιαίτερο που έχει είναι πως η θάλασσα είναι σε απόσταση (όπως και σε έρημο).

Λήμνος - το νησί

Ιδού λοιπόν να γράφω από την ταμπλέτα που απόκτησα πρόσφατα, τελευταίος από την οικογένεια, μετά από προτροπή της Μαρίας που κι αυτή δεν την έχει πολύν καιρό αλλά την βολεύτηκε εξαιρετικά. Για τη Λήμνο, λοιπόν. Που ξεκίνησα ήδη να γράφω (κι είχα βάλει τίτλο Λήμνος τις προάλλες, αλλά τον άλλαξα αφού εκεί έγραφα για τις συγκοινωνιακές δυσκολίες που έχει το νησί). Τη Λήμνο που έχει τη χάρη να κάθεσαι και ν' απολαμβάνεις από κει ένα ηλιοβασίλεμα πίσ' απ' τον Άθω!

Η σπηλιά του Φιλοκτήτη

Ο Φιλοκτήτης ήταν μυθικός ήρωας που πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο ήρωας δαγκώθηκε από φίδι όταν η αρμάδα έκανε στάση στην Τένεδο (ή κάποια άλλη νησίδα) να θυσιάσει για να πάει καλά η εκστρατεία. Τον άφησαν στη Λήμνο, ουσιαστικά για να πεθάνει. Αυτός κατέφυγε σε μια σπηλιά στη βορειοανατολική Λήμνο, κάτω απ' το ιερό των Καβείρων που είναι σήμερα γνωστή ως σπηλιά του Φιλοκτήτη.

Συγκοινωνίες για Λήμνο

Η Λήμνος είναι ένα νησί στη μέση του Βόρειου Αιγαίου, το δεύτερο σε μέγεθος του παλαίποτε νομού Λέσβου (ακόμα είναι μια εκλογική περιφέρεια). Με κακή συγκοινωνία με την Αθήνα αλλά και με την πρωτεύουσα του νομού, τη Μυτιλήνη. Απ' τα παλιά χρόνια. Κάποτε υπήρχε η ΝΕΛ και ξεκίνησε δρομολόγια για Θεσσαλονίκη με ενδιάμεση στάση στη Μύρινα (την πρωτεύουσα της Λήμνου). Μετά προστεθήκανε κι από άλλες εταιρίες (π.χ του Αγούδημου) δρομολόγια από Ρόδο μέχρι Αλεξανδρούπολη με στάση σε πολλά ανατολικά νησιά κι αργότερα η ΝΕΛ έβαλε δρομολόγιο προς Καβάλα με την Λήμνο ενδιάμεσα. Όλ' αυτά χωρίς να φεύγει τίποτα από Αθήνα (εκτός κι αν υπολογίσει κανένας το Πειραιάς - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Θεσσαλονίκη σαν τέτοιο). Το πιο κοντινό σημείο για Λήμνο ήταν από Κύμη. Αργότερα μετακινήθηκε προς Άγιο Κωνσταντίνο, πιο βολικά αλλά και πάλι μακριά.

Λέουβεν

Λέουβεν ή Λουβέν ανάλογα αν τη διαβάζεις φλαμανδικά (Leuven που μιας και η πόλη είναι στη Φλάνδρα έτσι διαλέγω να τη λέω) ή γαλλικά (Louvain). Μια πόλη 100 χιλιάδων κατοίκων, λίγο πιο έξω απ' τις Βρυξέλλες.

Δημόσιες τουαλέτες

Πριν από μερικούς μήνες, το περιοδικό δρόμου Σχεδία, είχε ένα άρθρο για το δικαίωμα πρόσβασης σε τουαλέτα. Και βέβαια, λόγω θεματολογίας του συγκεκριμένου περιοδικού, εστίαζε κυρίως στην ανάγκη για χρήση τουαλέτας από τους άστεγους, αλλά έθιγε και τις ανάγκες ημών των υπολοίπων που όταν περπατάμε στους δρόμους χρειάζεται να κάνουμε κάπου την ανάγκη μας :). Δυστυχώς, το περιοδικό δεν υπάρχει ονλάιν (κι είναι σημαντική απώλεια γιατί έχει εξαιρετικά άρθρα) αλλά με το που το διάβασα, είπα πως αυτό το άρθρο έχει γραφτεί για μένα. Γιατί εδώ και πολλά χρόνια που είχα πρόβλημα με άμμο στα νεφρά, ο γιατρός μου είπε πως το φάρμακό μου είναι το να πίνω πολύ νερό. Το θεώρησα εύκολο και απλό φάρμακο και εφαρμόζω την νεροθεραπεία! Αλλά όταν πίνεις πολύ αφού κάνει τη δουλειά του και σε καθαρίσει χρειάζεται να το αποβάλλεις. Κι ο χώρος χρειάζεσαι γι' αυτό είν' η τουαλέτα. Κι όταν κυκλοφορείς στην Αθήνα (και γενικότερα στην Ελλάδα) το πράγμα είναι δύσκολο. Γιατί οι όποιες δημόσιες τουαλέτες υπήρχαν έχουν κλείσει. Το πρόβλημα καλείται να λυθεί με κάποιες που είχε αρχίσει να βάζει η Ντόρα Μπακογιάννη όταν ήταν δημαρχίνα που όμως δεν είναι αρκετές.