Σφαγεία και σφαχτά

Τι σχέση έχουν οι παππούδες μου με τα σφαγεία; Καμιά. Όμως πίσω τους υπάρχει κάτι από σφαχτό 😀 (βλέπε παρακάτω)

Όταν ήμουνα μικρός στο χωριό το κρέας που τρώγαμε ήταν συνήθως από αρνιά ή κατσίκια (μπορεί το γάλακτος, μπορεί μεγαλύτερα, μπορεί και γέρικα). Το μοσχαρίσιο σπάνιο, το χοιρινό μόνο τα χριστούγεννα. Τα πρώτα ήταν συνήθως οικόσιτα, τα άλλα τα έφερναν οι χασάπηδες του χωριού. Ένα κρεοπωλείο υπήρχε που το είχαν τρεις χασάπηδες σε συνεργασία. Αυτοί έσφαζαν τα ζώα που είχαμε στα σπίτια, αυτοί έφερναν και ζώα από άλλα μέρη για σφάξιμο και πούλημα στη συνέχεια. Αγόραζαν βέβαια και το κρέας που περίσσευε από το ζώο που έσφαζαν για κάποιον, η διατήρηση του κρέατος ήταν δύσκολη, τα ψυγεία ανύπαρκτα. Ιδιώτες που να έσφαζαν ήταν σπάνιοι, τη δουλειά την έκαναν οι χασάπηδες αυτοί και για αμοιβή έπαιρναν την προβιά του ζώου.

Είδες η ΔΕΗ;

Πέρυσι είχα γράψει για την εξέλιξη των τρόπων επικοινωνίας πώς φτάσαμε στην τηλεφωνία και το ίντερνετ σήμερα. Ναι, αλλά αφού ο τίτλος λέει ΔΕΗ πάει να πει Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, τι σχέση έχουν οι επικοινωνίες; Μα έτσι κι αλλιώς το Δ έχει φύγει, μόνο στο όνομα υπάρχει, ιδιωτική επιχείρηση είναι σήμερα. Οπότε σκέφτηκε πως δεν είναι να μένει μόνο στο Ηλεκτρισμό. Να μπει και στον ανταγωνισμό για τις επικοινωνίες. Να πουλάει κι αυτή ίντερνετ (και τηλεφωνία μέσω ίντερνετ). Δεν είναι δε η μόνη, κι άλλες εταιρίες που πουλάνε ρεύμα έχουν παρόμοιες σκέψεις.

Κέρδη τραπεζών (και όχι μόνο)

Η φωτογραφία είναι κλεμμένη από σχετική αρθρογραφία στο σάιτ "Στο Νησί"

Οι τράπεζες προσπαθούν ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Θα μου πείτε περίεργο; Κάθε επιχείρηση αυτό θέλει. Και παραπονιούνται πως δεν είν' αρκετά. Γιατί δεν αρκεί ν' αυξάνονται αυτά καθαυτά τα κέρδη. Πρέπει ν' αυξάνεται κι ο ρυθμός αύξησής του, δηλ. τα καινούρια ν' αυξηθούν παραπάνω απ' ότι την προηγούμενη περίοδο (στα μαθηματικά μιλάμε για θετική δεύτερη παράγωγο ή ότι η γραφική παράσταση των κερδών έχει τα κοίλα άνω 😀). Και μιλάνε με τρόμο για την περίπτωση "πτώσης της κερδοφορίας" που σημαίνει πως θα βγάλουν κέρδη λιγότερα από την προηγούμενη φορά κι όχι πως θάχουνε ζημιά.

Κρεμμυδόπιτα

Κάποτε είχα μαζεμένες όλες τις συνταγές μου σ' ένα αρχείο. Άλλες απ' αυτές τις είχα φτιάξει κι άλλες απλά γιατί κάπου την είδα και τη μάζεψα. Μετά άρχισα τις διάφορες συνταγές που δεν είχα φτιάξει να τις κρατώ σ' ένα ξεχωριστό αρχείο που το ονόμασα "Μαγειρική για δοκιμή". Τις προάλλες ήθελα κάποιο συμπλήρωμα στο τραπέζι που θα μαζευόμασταν. Και θυμήθηκα ν' ανατρέξω στο αρχείο αυτό και βρήκα μια συνταγή για κρεμμυδόπιτα. Μ' άρεσε η ιδέα. Δεν ξέρω πού την είχα βρει. Αλλά κρεμμυδόπιτα παίρνω το καλοκαίρι, κάθε φορά που θα πάω σε μια ταβέρνα στην Κάγια. Οπότε αποφάσισα να δοκιμάσω να φτιάξω τη δική μου. Καλά πήγε, μ' άρεσε το αποτέλεσμα (αν και βλέπω κάποιες προσαρμογές). Είναι μια πολύ νόστιμη και ιδιαίτερη πίτα, ιδανική για κύριο γεύμα αλλά και για μεζεδάκι. Με εξαιρετική γέμιση, γίνεται νοστιμότατη.

Θαλασσινά μπάνια τον Νοέμβρη

Η παραπάνω φωτογραφία είναι πραγματική, σημερινή. Απλά κάπου αριστερά φαινόταν μια κυρία και την αφαίρεσα, να μην το μάθει (από πού; τέλος πάντων) και πει πως της μοστράρω τη φάτσα χωρίς να τη ρωτήσω. Στις άλλες φαίνεται διάφορος κόσμος, ε, δεν γίνεται να φύγουν όλοι! Η μέρα σήμερα ήταν πολύ όμορφη, κι είπα να κάνω ένα ακόμα (θαλασσινό) μπάνιο. Και το ξεχωρίζω πως είναι θαλασσινό γιατί κάνω και κάποια στο κολυμβητήριο, αλλά εκεί είναι με τελείως άλλες συνθήκες. Ανοικτό μεν, αλλά το νερό ζεσταίνεται.

Χάχλες με φέτα και...

Οι χάχλες είναι τραχανάς που απλά όταν ξεραίνεται φτιάχνεται με κάποια μορφή συγκεκριμένη. Όπως έγραφα τότε που είχα περιγράψει τη διαδικασία για την παρασκευή τραχανά "Ο τραχανάς τρίβεται πολύ ή λίγο, ανάλογα τα γούστα. Κι έτσι έχουμε τον χοντρό, τον ψιλό ή τις χάχλες. Χάχλα είναι μια πίτα σκαφάτη που ξεραίνεται έτσι και μπορεί να φαγωθεί είτε σκέτη είτε γεμισμένη ωμή ή βρασμένη". Δεν είχα γράψει πως το πιο συνηθισμένο ήταν να μπαίνουν οι χάχλες στο μαγκάλι με την πυρήνα και να τρώγονται ψημένες, μια πρακτική συνηθισμένη παλιότερα (τότε που συνήθως ζεσταινόμασταν με τέτοια μαγκάλια).

Περί διοδίων και πάλι

Τις προάλλες είχα μια συζήτηση με την Ειρήνη. Όχι την κόρη μου, φίλη που μένει στην Πιερία και υποστήριζε με σθένος πως ο νομός τους είναι ριγμένος γιατί έχει δυο σταθμούς διοδίων και είναι ο μόνος νομός στην Ελλάδα στον οποίο συμβαίνει αυτό. Εγώ γενικά κουμπώνομαι όταν ακούω για κάτι που συμβαίνει εκεί και μόνο εκεί. Έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση, πολύ περισσότερο που είχα πρόχειρο το παράδειγμα της Φθιώτιδας που θυμάμαι νάχει 3 - 4. Οπότε για να μην λέω λόγια στον αέρα έκατσα και έψαξα πού υπάρχουν σταθμοί διοδίων κι έφτιαξα έναν πίνακα.