Οχρίδα

Από τη Μυτιλήνη γύρισα σχετικά νωρίς τον Αύγουστο. Το σχετικά σημαίνει 23 του μήνα, μια ημερομηνία που δεν ήταν συνηθισμένη για μένα. Αυτό γιατί είχαμε πιθανό ένα ταξίδι στα Γιάννενα με παλιούς συμφοιτητές, που όμως δεν πραγματοποιήθηκε . Τα εισιτήρια από και προς Μυτιλήνη τα κόβω από πολύ πολύ νωρίς, δηλαδή κατά τον Απριλομάη. Γιατί ξέρω καλά ότι δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις από τη Μυτιλήνη τέλος Αυγούστου. Χαρακτηριστικά ο Δημήτρης που ήθελε να επιστρέψει μαζί μας πήγε να βγάλει εισιτήριο 15 μέρες πιο μπροστά αλλά δεν τα κατάφερε. Αλλά ξεφεύγω.

Οφθαλμαπάτες

Οι οφθαλμαπάτες είναι γνωστό πως συμβαίνουν. Για παράδειγμα οι οριζόντιες γραμμές στην εικόνα. Είναι ίσες αφού έτσι τις έφτιαξα (με κοπιπάστη). Κι όμως η μια φαίνεται μεγαλύτερη απ' την άλλη. Φταίνε οι ακρούλες που μπερδεύουν το μάτι και το ξεγελούν. Στο γκουγκλ βρίσκονται δεκάδες πιο περίτεχνες και εντυπωσιακές, ειδικά οι στατικές εικόνες με τελείες που φαίνονται να κινούνται.

Τροφική αλυσίδα

Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Έτσι λέει η παροιμία. Και ιδού η απόδειξη :) Άνευ άλλου σχολίου. Ή μάλλον να κάνω ένα. Όχι πως το μεγάλο τη γλύτωσε. Βρέθηκε μεγαλύτερο που τόφαγε κι αυτό.

Μανιτάρια με μουστάρδα και ούζο

Ανάμεσα στις τόσες συνταγές που έχω ανεβάσει, αυτή που έχει διαβαστεί περισσότερο απ' όλες είναι οι γαρίδες με μουστάρδα και ούζο. Είναι η μόνη συνταγή που είναι μέσα στην πεντάδα των αναρτήσεων που εμφανίζονται κάτω δεξιά στη σελίδα, με τις περισσότερες επισκέψεις (έχει ξεπεράσει τις τρεισήμισι χιλιάδες.Οι υπόλοιπες πολυδιαβασμένες αναρτήσεις είναι κάποιες οδηγίες και μακράν η πρώτη, αυτή για τις εμπειρίες της Ειρήνης απ' την επέμβαση με λέιζερ). Πρόσφατα, στη σελίδα αυτή έγινε ένα σχόλιο: οι γαρίδες μπορούν να αντικατασταθούν από μανιτάρια! υποσχέθηκα να δοκιμάσω και το έκανα. Δεν ακολούθησα την προτροπή του σχολιαστή. Έκανα την παραλλαγή αλλάζοντας μόνο τη βάση κι ακολουθώντας κατά τα λοιπά την αρχική (αν και με λίγα, τελικά, μανιτάρια). Ενδιαφέρον αποτέλεσμα και το παρουσιάζω κι εδώ:

Μουστοκούλουρα πιπεράτα Κατερίνας

Πριν ξεκινήσω να ευχηθώ χρόνια πολλά στο Δημήτρη μου αλλά και σ' όλους τους Δημήτρηδες που γιορτάζουν σήμερα.
Πριν μερικές μέρες βρεθήκαμε με την Κατερίνα. Είχαμε χρόνια να βρεθούμε. Απ' το πανεπιστήμιο. Αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε αρχίσει να ξαναβρισκόμαστε με διάφορους από τα τότε. Στην αρχή ηλεκτρονικά, μέσω του φατσοβιβλίου και αργότερα κι από κοντά. Και πολύ μ' αρέσει. Εν πάση περιπτώσει, ας πάμε στα μουστοκούλουρα. Η Κατερίνα είν' απ' την Κέρκυρα. Βρεθήκαμε στο Θησείο. Και έφερε μαζί της μερικά μουστοκούλουρα να έχουμε για μεζέ. Μόνο που δεν ήταν σαν τα συνηθισμένα που φτιάχνω εγώ. Ήταν πικάντικα. Μ' άρεσαν. Ζήτησα τη συνταγή. Μου την έστειλε. Στη φωτογραφία είναι μερικά απ' τα δικά της που περίσσεψαν και μας τα έδωσε. Γιατί ενώ είχα τη συνταγή, όταν έφτιαξα καινούρια το ξέχασα. Στην επόμενη δόση πάλι.

Καραχαγίτ

Στο ξενοδοχείο που μέναμε στο Παμούκαλε, είδα ένα σχεδιάγραμμα της περιοχής του πάρκου. Έδειχνε τρεις εξόδους, τις δυο που είχαμε δει και μια ακόμα που έλεγε πως οδηγούσε προς ένα κόκκινο βράχο ή κάπως έτσι που φτιαχνόταν γιατί ανάβλυζε Kirmizi su (πάει να πει κόκκινο νερό). Τ' απόγεμα λοιπόν είπαμε να κάνουμε μια βόλτα από κει, να δούμε τι είν' αυτό, αν και δεν μας ενθουσίαζε ιδιαίτερα, απ' τη φωτογραφία που είδαμε (αντίστοιχη με την παραπάνω). Τελικά είναι κι εδώ νερό που τρέχει και αφήνει ίζημα, μόνο που εδώ το ίζημα δεν είναι άσπρο όπως στο Παμούκαλε, αλλά κοκκινωπό (kırmızı su - κιρμιζί σου, κόκκινο νερό το λένε οι Τούρκοι).

Παμούκαλε - Ιεράπολη

Συνέχεια εκ του προηγουμένου. Ξεκίνημα με μια φωτογραφία αντίστοιχη με την αρχή του προηγούμενου. Μόνο που εδώ δεν έχει νερά ούτε κόσμο να τσαλαβουτάει. Κι αυτή την έβγαλα εγώ. Έχουν κόψει τα νερά και τα στέλνουν προς άλλες μεριές. Κάποτε ήταν το πιο εντυπωσιακό κομμάτι. Τώρα τις πανέμορφες αυτές γούρνες τις βλέπεις από μακριά και στεγνές :(