Λονδίνο, τηλεφωνικοί θάλαμοι

Οι τηλεφωνικοί θάλαμοι του Λονδίνου έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα απ' τα παλιά τα χρόνια. Έχουν γίνει εμβληματικοί και στα μαγνητάκια που πουλάνε τα καταστήματα σουβενίρ έχουν μια καλή θέση.Το κόκκινο χρώμα τους (όπως κόκκινα και εμβληματικά είναι και τα λεωφορεία αλλά και τα γραμματοκιβώτια) αλλά και το σουλούπι τους με το κουρμπαριστό πάνω μέρος τους κάνουν ξεχωριστούς. Κι υπάρχουν αρκετοί τηλεφωνικοί θάλαμοι που δουλεύουν με κάρτες ή με κέρματα (λέει) ενώ είναι και σημεία πρόσβασης για ασύρματο δίκτυο (για τους πελάτες της British Telecom βεβαίως,του βρετανικού ΟΤΕ δηλ).

Λέσβος, ένα ατελείωτο δάσος ελιάς

Η Μαρίο βρήκε και μου έστειλε μια ωραία φωτογραφική παρουσίαση για το μάζεμα της ελιάς στο νησί κι είπα να την παρουσιάσω κι από δω. Κλικ στο βελάκι για να δείτε όλες τις φωτογραφίες. http://www.kathimerini.gr/799580/gallery/multimedia/fwtografia/lesvos-ena-ateleiwto-dasos-elias

Δίπλες Μαίρης

Καιρό έχων να βάλω κάνα γλυκό κι έτσι είπα να βάλω ένα σήμερα. Οι δίπλες είναι το αγαπημένο γλυκό της Ειρήνης. Κι οι δίπλες της Μαίρης οι αγαπημένες των αγαπημένων. Τη συνταγή την έχω αλλά δεν τη συνηθίζω και πολύ. Ίσως κάποιος τις θεωρήσει και επετειακές, χριστουγεννιάτικες γιατί τότε συνηθίζονται, αν και μπορούν να φαγωθούν όλες τις εποχές (ε, καλά, κυρίως χειμώνα ταιριάζουν).

Μαγιονέζα

Τη μαγιονέζα την είχα συνηθίσει με το βραστό ψάρι. Όταν η μάνα μου είχε όρεξη έστρωνε πάνω από το ψάρι μια μαγιονέζα, τη στόλιζε και με κομμένα καρότα που είχαν βράσει μαζί, κι ήταν θαύμα ειδέσθαι. Από τότε κι εγώ, φτιαχτή μαγιονέζα για τέτοιες περιπτώσεις φτιάχνω (χωρίς τα πλουμιά). Αλλά χρησιμοποιώ έτοιμη για να συνοδέψω διάφορα φαγητά και σαλάτες. Στη Γερμανία (αλλά και στο Βέλγιο και τις άλλες χώρες της περιοχής) φοριέται πολύ η μαγιονέζα στις τηγανητές πατάτες, αλλά και στα λουκάνικα! Εγώ τη βάζω σε τονοσαλάτα ή συνοδεύω τηγανητό ψάρι και γενικά ψαρικά.

Αρνάκι Λαδορίγανη στο Φούρνο

Υλικά

1½ κ. αρνί μπροστινό
1 φλιτζάνι λάδι
το χυμό από 1 – 2 λεμόνια
1 κουταλιά ρίγανη
αλάτι – πιπέρι

Εκτέλεση

Πλένω το κρέας, το αλατοπιπερώνω και το πασπαλίζω με τη ρίγανη. Το βάζω σε γιουβέτσι και το περιλούζω με το λάδι και το χυμό του λεμονιού. Το βάζω σε μέτριο φούρνο κι όταν αρχίσει να ψήνεται προσθέτω 1 φλιτζάνι νερό. Το αφήνω μέχρι να ψηθεί καλά.

Πατάτες Oγκρατέν

Εγώ είχα γράψει για πατάτες γκρατέν. Η Ελένη έγραψε τις προάλλες για πατάτες ογκρατέν. Παρόμοια πράγματα είναι και στο περιεχόμενο και στην εκτέλεση. Αλλά και διαφορετικά. Εκτός από το ένα γράμμα, το δεύτερο πιάτο είναι πιο έντονο, έχει πιο πολλά και μπορεί να σταθεί και σαν κυρίως φαγητό. Όμως δεν χάνει τη θέση του και στους μεζέδες. Η αρχή του η ίδια που συνάντησα πολλές φορές: βράζουμε τις πατάτες και τις ψήνουμε μετά. Το θέμα είναι πώς τις συνοδεύεις στο ψήσιμο. Αποφάσισα λοιπόν να τις δοκιμάσω και με την καινούρια παραλλαγή κι όπως καθετί καινούριο που δοκιμάζω να παρουσιάσω εδώ (στη δική μου έκδοση, φυσικά).

Ρεβιθοκεφτέδες (Φαλάφελ)

Τους ρεβιθοκεφτέδες τους είχα δοκιμάσει παλιά. Μ' άρεσαν, είχα πάρει τη συνταγή, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν τους είχα φτιάξει ποτέ μέχρι τώρα. Προχτές σκέφτηκε η Μαρία να φτιάξουμε μερικούς για το βράδυ της γιορτής μου. Αναζήτησα την (ξεχασμένη) συνταγή, έψαξα και στο ιντερνέτι, έκανα ένα πάντρεμα και το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό. Βασικά τους συνδύασα με ρεβίθια σούπα, αφού μέχρις ένα σημείο η διαδικασία είναι κοινή. Τα έβρασα με λιγότερο νερό και χωρίς να έχω προσθέσει κρεμμύδια κλπ. Πήρα τα ρεβίθια που ήθελα, τα ανακάτεψα για τους κεφτέδες, πρόσθεσα στα υπόλοιπα τα υλικά που λείπανε και τους έριξα το τελικό βράσιμο ενώ τηγάνισα και τους κεφτέδες μου. Και βέβαια το επόμενο βήμα ήταν να το παρουσιάσω εδώ. Ιδού λοιπόν: