Γλωσσικοί ευπρεπισμοί

Δεν συνηθίζω να αναδημοσιεύω αυτούσια σχόλια από άλλα μπλογκ (το λεγόμενο ριμπλόγκινγκ). Αλλά βρίσκω κάποια κομμάτια εξαιρετικά κομμάτια. Ένα απ' αυτά είναι παλιό, γραμμένο στο μπλογκ του Γιάννη Χάρη το 2007 (ο άνθρωπος έβλεπε από τότε μπροστά - ο ΓΧ είναι μεταφραστής και επιμελητής κειμένων, άρα έχει εξαιρετική σχέση με τη γλώσσα) κι αφορά ένα θέμα που το έχω στο νου μου εδώ και πολύν καιρό, το έχω ξεκινήσει αλλά δεν το ολοκληρώνω. Έτσι, βάζω μερικά αρχικά δικά μου, που τα είχα ήδη στη μαγιά που είχα φτιάξει και στη συνέχεια δίνω το λόγο στο κο Χάρη.
Έχω δυο ανιψιές: Τη Βατώ και τη Σαπφώ (τέτοια ονόματα συνηθίζονται στη Μυτιλήνη, αν και παλιότερα υπήρχαν κι άλλα θηλυκά σε -ω που έχουν ψιλοχαθεί, όπως π.χ. η Μαριγώ). Κανένας δεν είπε ποτέ πως αυτό είναι το ποτήρι της Βατούς ή της Σαπφούς. Της Βατώς και της Σαπφώς λέμε. Όμως τελευταία έχουν αρχίσει οι γλωσσικοί ευπρεπισμοί. Με την επαναφορά και την επιβολή τύπων της καθαρεύουσας τη στιγμή που υποτίθεται πως η καθαρεύουσα έχει καταργηθεί. Αλλά ενώ κάποτε όταν υπήρχε η διαμάχη δεν πέρναγαν τέτοιες λαθροχειρίες, τώρα γίνεται με πλάγιους τρόπους και βλέπω με τρόμο να επανέρχεται η καθαρεύουσα απ' το παράθυρο. Αλλά πολλά είπα εγώ, το λόγο στον Γ.Χ.

ΑΟΔΕ

Απίστευτο κι όμως αληθινό: ο συγγραφέας του βιβλίου του ΑΟΔΕ, ενός μαθήματος που εξετάζεται πανελλαδικά για τις απολυτήριες εξετάσεις του Λυκείου (που είναι ταυτόχρονα και εισαγωγικές για τα ΑΕΙ, χθες το δώσανε τα παιδιά), κρίνει το βιβλίο του ακατάλληλο και παρωχημένο, ζητώντας συγγνώμην απ' τους μαθητές που το χρησιμοποιούν (και στους οποίους περιλαμβάνεται κι ο γιος του, ίσως αυτός ήταν η αφορμή για την δημοσιοποίηση αυτή).

Προχειρότητες στην Παιδεία

Τις τελευταίες μέρες, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, γίνεται μεγάλη κουβέντα για έναν ανασχηματισμό που θα δείξει πως η κυβέρνηση (δηλαδή, βασικά ο πρωθυπουργός) αφουγκράζεται τις απαιτήσεις του κόσμου και προχωράει βελτιώνοντας τη σύνθεση (που θυμίζει το άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς). Μέσα από τα υπουργεία στα οποία θα γίνει σίγουρα αλλαγή, ακούγεται το υπουργείο Παιδείας (ναι, το Π κεφαλαίο). Κι αυτό δεν είναι παράξενο αφού με τη σημερινή ηγεσία του το υπουργείο εκτός απ' το να κάνει επίδειξη πυγμής, σ' όλα τ' άλλα θέματα τρέχει να προλάβει να φανεί πως κάτι κάνει αλλά αυτό γίνεται την τελευταία στιγμή. Πριν λίγες μέρες έγραφα πάλι για τις καθυστερήσεις στην προετοιμασία των βιβλίων (αν και τα βιβλία του δημοτικού είναι ήδη στα σχολεία, τα βιβλία του Λυκείου τώρα ξεκινάνε να γραφτούνε, άρα δύσκολο να είναι έτοιμα όταν αρχίσει η νέα σχολική χρονιά) αλλά και για την περίφημη "Τράπεζα θεμάτων" τον νέο θεσμό που εφαρμόζεται από την φετινή Α' Λυκείου.

ΜΚΟ - 2

Έγραφα στο προηγούμενο σημείωμα για τις άτυπες κοινωνικές δομές και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και πως δεν έχω σε εκτίμηση αυτές τις δράσεις για διάφορους λόγους. Όμως, δεν άρχισα να γράφω για να δηλώσω τον αρνητισμό μου σε κάτι τέτοιο (που μπορεί εμένα να μην μ' αρέσει, μπορεί κάποιοι να βγάζουν πολλά εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των άλλων αλλά δεν είναι η πρώτη φορά, μπορεί να είναι αναποτελεσματικές αλλά και να μην υπήρχαν δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα και πάει λέγοντας). Ξεκίνησα γιατί ήρθα σε επαφή με τέτοιες δράσεις που όμως είναι δομημένες με διαφορετικό τρόπο και που τις θεωρώ ιδιαίτερες και αξιόλογες. Έγραψα το προηγούμενο για να έρθω σ' αυτό και να γράψω ένα μπράβο για κάποιες ουσιαστικές ιδέες.

ΜΚΟ

"Μανώλη, το κάμποτο τελειώνει, δώσε και λίγο αλατζά"

Γενικά δεν είμαι ούτε του εθελοντισμού ούτε της ενίσχυσης των λεγόμενων "μη κυβερνητικών οργανώσεων", των γνωστών με το αρκτικόλεξο "ΜΚΟ". οι οποίες είναι ίσως περισσότερες κι απ' τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνονται. Παλιότερο φρούτο οι ΜΚΟ, κι όχι μόνο με ελληνικό. Η εκκλησία (όχι μόνο η ορθόδοξη) ήταν απ' τους πρώτους διδάξαντες. Τότε δεν την λέγαν ΜΚΟ αλλά φιλανθρωπία. Θυμάμαι στη Μυτιλήνη πως υπήρχαν τα "φιλανθρωπικά καταστήματα" που λειτουργούσαν με την ευθύνη και την επίβλεψη της τοπικής εκκλησίας. Είχε π.χ. ορφανοτροφείο για παιδιά που έμεναν ορφανά αλλά και οικοτροφείο για να μπορούν να πηγαίνουν σχολείο παιδιά που δεν είχαν τη σχετική οικονομική δυνατότητα. Αλλά η δράση δεν σταματούσε εδώ. Με αποστολές σε χώρες της Αφρικής είχε κι εκεί δράση. Που ήταν ανταποδοτική: σε βοηθάω που πεινάς ή που δεν έχεις νερό ή σχολειό κλπ αλλά κι εσύ πρέπει να είσαι (καλός) χριστιανός.

Φάβα παντρεμένη

Αφού έβαλα προχτές την κανονική τη φάβα, να βάλω σήμερα και την παντρεμένη :) . Δεν έχει κάτι περίεργο. Λέγεται έτσι απλά γιατί "παντρεύεται" με τσιγαρισμένο κρεμμύδι. Γίνεται ίσως λίγο πιο βαρύ, αλλά πολύ πιο νόστιμη!

Φάβα (Σαντορίνης)

Όταν λέγαμε στο χωριό μου φάβα, ήταν κουκιά καθαρισμένα. Τη φάβα την κανονική την πρωτοέφαγα όταν πήγα στη Σαντορίνη και έτσι την ονομάζω Σαντορίνης για να ξεχωρίζει πέρα απ' το ότι η Σαντορίνη είναι αυτή που βγάζει την καλύτερη φάβα στην Ελλάδα (αν και στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλές που είναι εισαγωγής). Και στην κλασσική ελληνική ταινία "Έξω οι κλέφτες" ο δασκαλάκος Μακρής περηφανεύεται πως του έφεραν "όσπριο πολυτελείας, φάβα Σαντορίνης"! (στο 10:56 στο βίντεο)/
Η φάβα είναι ένα πεντανόστιμο φαγητό, που κάποτε στήριζε την ελληνική πείνα ενώ σήμερα συνήθως την προτιμάμε για μεζέ, για συμπλήρωμα! Τα 500 γρ είναι πολλά, η ποσότητα προσαρμόζεται αναλόγως.
Στη φωτογραφία κρεμμύδι δεν έχει, είχαν τελειώσει και ξέχασα να πάρω, αλλά αυτό δεν με πτόησε, μια χαρά έγινε και σκέτη: )