Νιόκι είναι ένα φρέσκο ζυμαρικό, αλλά με πρώτη ύλη όχι σκέτο αλεύρι αλλά κυρίως πατάτα. Τα είχαμε δει σαν συνταγή πριν από πάρα πολλά χρόνια (πάνω από 20) σε ένα βιβλίο συνταγών που τα πρότεινε να γίνουν "γκρατινάτι αλά πιεμοντέζε". Δεν τα φτιάξαμε ποτέ έτσι, μόνο σκέτο γκρατινάρισμα κάναμε. Μας άρεσαν όμως πολύ και τα ξαναφτιάξαμε πολλές φορές την εποχή εκείνη. Είναι ένα φαγητό που θέλει αρκετή ώρα για προετοιμασία κι έτσι, όταν αποκτήσαμε παιδιά και ο χρόνος ήταν περιορισμένος εγκαταλείφθηκε και κάπου ξεχάστηκε.
Ετικέτες
- Γερμανία
- Λέσβος
- αλλαντικά
- αυγό
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρέμα
- κρεατικά
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σάλτσα
- σαλάτα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
28 Αυγούστου 2013
26 Αυγούστου 2013
Στραπατσάδα
Δηλαδή αυγά με (φρέσκια συνήθως) ντομάτα. Που στη Γέρα τη λένε και καγιανά αν και στην Ηλεία τον καγιανά τον συνάντησα με παστό χοιρινό. Και το αστείο είναι που έχει μετατοπιστεί η έννοια και λένε καγιανά ό,τι έχει γουρούνι παστό κι ας λείπει η ντομάτα ή το αυγό! Πρόκειται για μια εύκολη καλοκαιρινή συνταγή που έχει διάφορες παραλλαγές, ανάλογα τα γούστα. Η συνταγή είναι για ένα άτομο, αν και οι ποσότητες μπορούν να διαμορφωθούν ανάλογα με την όρεξη:)
24 Αυγούστου 2013
Φακές σαλάτα - η δική μου εκδοχή
Ε, όχι πως δεν θα δοκίμαζα τη συνταγή της Σοφίας. Και τη δοκίμασα και έφτιαξα τη δική μου εκδοχή. Που στην ουσία της δεν αλλάζει απ' αυτή που έστειλε η Σοφία, αλλά, είπα να βάλω και φωτογραφία το δικό μου πιάτο αλλά και να τη γράψω με την τυπική της μορφή. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
22 Αυγούστου 2013
Σουτζουκάκια
Ένα παραδοσιακό φαγητό. Συνήθως λέγονται και σμυρνέικα, αν και δεν ξέρω να έχουν κάτι παραπάνω απ' αυτά που βάζω εγώ. Είναι ένα φαγητό που θέλει το χρόνο του για την προετοιμασία αλλά και στο μαγείρεμά του (αφού γίνεται σε δυο φάσεις) κι έτσι δεν είναι απ' αυτά που φτιάχνω ταχτικά. Μοιάζει με τους κεφτέδες, αλλά έχει και μερικές διαφορές (πέρα απ' το τελικό βράσιμο στη σάλτσα): χρησιμοποιώ κρασί αντί για ούζο και το κύμινο που βάζουμε είναι λιγότερο ενώ το σκόρδο (πολύ) περισσότερο.
20 Αυγούστου 2013
Άλλο ένα εισιτήριο
Ανακοινώθηκε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, από τον ΟΑΣΑ ένα καινούριο εισιτήριο. Τουριστικό το λέει. Κοστίζει 20€, ισχύει για τρεις μέρες για μετακίνιση με όλα τα μέσα εντός Αθηνών ενώ δίνει και τη δυνατότητα για ΜΙΑ μετακίνηση προς ή από το αεροδρόμιο. Η ανακοίνωση αυτή μου προκάλεσε μερικές απορίες που η αναζήτηση στο σάιτ του ΟΑΣΑ (απ΄όπου κι η παραπάνω εικόνα) για επιβεβαίωση και επίλυση δεν έφερε κάποιο καλό αποτέλεσμα. Πέρα από το γεγονός πως 10 μέρες μετά που δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση, στον πίνακα δεν υπάρχει (ενώ αναφέρεται από κάτω), πέρα από το ότι για να το αγοράσει κάποιος πρέπει να βρίσκεται μόνο σε συγκεκριμένα σημεία, το βασικό ερώτημα: γιατί να αγοράσει κάποιος αυτό το εισιτήριο; Τι το καινούριο προσφέρει δηλαδή; Ποια η σκοπιμότητα για να μπει στην κυκλοφορία κι αυτό;
18 Αυγούστου 2013
Πουρές Πατάτας
Η πατάτα αν και είναι σχετικά καινούριο είδος στο διαιτολόγιό μας (μόλις τους τελευταίους αιώνες μας ήρθε από τον λεγόμενο - τότε - "Νέο Κόσμο") έχουν βρεθεί πολλές διαφορετικές παραλλαγές για να μαγειρευτεί. Στον λίγο καιρό που βάζω συνταγές στο ιστολόγιο αυτό, η σημερινή είναι η έβδομη φορά που βάζω έναν (διαφορετικό) τρόπο για να μαγειρευτούν. Χώρια που μπαίνει συμπλήρωμα σε άλλα φαγητά. Ο πουρές προκύπτει όταν επεξεργαστούμε βρασμένη την πατάτα. Χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα σε κρεατικά ή ψαρικά. Γενικά τον προτιμώ σε φαγητά με σάλτσα, οπότε φροντίζω ο πουρές να είναι λίγο πιο σφιχτός, αλλά άνετα μπορεί να πάει και με κεφτέδες ή ψητό κρέας κλπ.
16 Αυγούστου 2013
Κρέμα από σιτάρι (Κολλυβόζουμο)
Ένα "γλύκισμα" απ' τα παλιά. Υγιεινό και θρεπτικό και νηστίσιμο. Όταν βράζανε τι σιτάρι για να κάνουν κόλλυβα, το ζουμί που έμενε είχε μέσα του τη μυρωδιά και τη νοστιμιά (αλλά και άλλα συστατικά) του σταριού. Και σκέφτηκαν πως είναι κρίμα να το πετάξουνε. Έτσι, το έδεσαν με λίγο αλεύρι (και μάλιστα ψημένο για να έχει μεγαλύτερη πηκτική ικανότητα) και λίγη ζάχαρη κι έφτιαξαν μια νοστιμότατη κρέμα. Και μιας και την έφτιαχναν με το ζουμί από κόλλυβα, την είπαν κολλυβόζουμο. Η μάνα μου όμως διάφορα νόστιμα που φτιάχνονταν εις μνήμην, τα έφτιαχνε και χωρίς να υπάρχει τέτοια αφορμή. Άμα κάτι της (και μας) αρέσει, γιατί θα πρέπει να περιμένουμε να υπάρχει δυσάρεστο γεγονός για να το απολαύσουμε. Και μιας και η Ειρήνη ξετρελαίνεται με την κρέμα αυτή, της την φτιάχνει τακτικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)