Ντίπι

Να λοιπόν που ήρθε η ώρα να γράψω για το Ντίπι. Που εμείς το λέμε Ντιπ. Σκέτο, χωρίς το -ι στο τέλος. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί βάζοντας το βίντεο απ' την Πλαγιά του 1990 έγραφα: Ο Σαραντάκος φταίει. Σε ένα Σαββατιάτικο άρθρο του (που έχει καθιερώσει κάθε Σάββατο να παρουσιάζει γλωσσικά παράτυπα που τα λέει μεζεδάκια) έγραφε "Στη συσκευασία της κονσέρβας, το Chickpea dip (Hummus) αποδίδεται στα ελληνικά: Ρεβίθι βουτιά. Αφού λέει dip, είναι ντιπ καταντίπ βουτιά!". Από το ντιπ αυτό, τη σάλτσα, η κουβέντα πήγε στο ντιπ το εντελώς, το τελείως (την έννοια δηλαδή που το βάζει μετά) κι από αναφέρθηκα στο Ντίπι, το χωριό που είναι στον κόλπο της Γέρας. Έγινε κάποια κουβέντα γι' αυτό κι εγώ σκέφτηκα να βάλω κάποια πράγματα για τα χωριά της Γέρας που επειδή θάταν πολλά αποφάσισα να το κάνω στο δικό μου μπλογκ, να βάλω και καμιά φωτογραφία. Τελικά για τη Γέρα είχα ξαναγράψει κι έτσι έβαλα μόνο ένα βιντεάκι κι έμεινε το Ντίπι ν' αναφερθεί σκέτο.

Το Ντίπι βρίσκεται στο βάθος του κόλπου της Γέρας (ντιπ στο βάθος - στο μυχό, αν και υπάρχει άλλο χωριό με τ' όνομα Μυχός, που όμως δεν έχει επαφή με τη θάλασσα και το κόλπο 😀). Και πάντα το είχα στο νου μου σαν χωριό της Γέρας, πιθανά έτσι να τόμαθα στη γεωγραφία του δημοτικού, αλλά σήμερα έχει αποκοπεί τελείως.

Δηλαδή τι έχει αποκοπεί, εδώ έπαψε σχεδόν να είναι χωριό. Στην απογραφή του 2011 είχε γράψει 4 κατοίκους (τα αποτελέσματα της απογραφής του 2021 δεν είναι ακόμα γνωστά ανά οικισμό). Βέβαια, αν ψάξει κανείς στους καταλόγους δεν θα βρει Ντίπι πουθενά μιας κι εδώ και κάμποσα χρόνια τούχουν αλλάξει όνομα και τόχουν κάνει Σκάλα Συκούντας. Από πού κι ως πού η Σκούντα νάχει Σκάλα όταν ανάμεσά τους είναι το Ίππειος; Αγνοώ. Αλλά (μάλλον για ιστορικούς λόγους) εδώ η Συκούντα έγινε έδρα του δήμου Ευεργέτουλα πούχε φτιαχτεί με τον Καποδίστρια (για να μην ενταχτούν στο δήμο της Γέρας ή της Αγιάσου όπως ήταν το αρχικό σχέδιο).

Στο Ντίπι υπάρχει πυρηνεργοστάσιο. Το φουγάρο του κι οι εγκαταστάσεις του είναι χαρακτηριστικές κι όταν περνάς από κει (ειδικά τον χειμώνα) σε πιάνει η μυρωδιά της πυρήνας, αν και τώρα έχει πέσει η ποσότητα που επεξεργάζεται μιας και τα σύγχρονα ελαιοτριβεία με τον τρόπο που επεξεργάζονται την ελιά για την παραγωγή λαδιού βγάζουν μικρή ποσότητα πυρήνα. Το πυρηνεργοστάσιο ζεσταίνει την πυρήνα που βγάζουν τα ελαιοτριβεία για να της βγάλουν τα τελευταία υπολείμματα λαδιού που επειδή είναι κακής ποιότητας το αποστάζουν κι έτσι έχουμε το πυρηνέλαιο.

Όπως είπα από το Ντίπι έχουν φύγει σχεδόν όλοι οι κάτοικοι. Αυτοί που δουλεύουν στο εργοστάσιο πάνε από άλλα χωριά ή από τη Μυτιλήνη. Όμως επειδή είναι πάνω στο δρόμο που ενώνει την τελευταία με τα χωριά της Γέρας και το Πλωμάρι και μιας κι έχει λιμανάκι με μπόλικες βάρκες έχουν μείνει δυο ψαράδικα με φρέσκο ψάρι (απ' τη βάρκα και στον πάγκο - που λέει ο λόγος, όρκο δεν παίρνω).

Στο Ντίπι είχε μείνει κι ένα καφενεδάκι που όποτε περνάγαμε λέγαμε να κάτσουμε για ν' απολαύσουμε τον καφέ μας δίπλα στη θάλασσα και κάτω απ' τη φρίτζα (πάει να πει την πέργκολα με το πεντάφυλλο ή άλλο φυτό για δροσιά). Κι ένα ταβερνάκι δίπλα που φαινόταν να χάνεται. Όμως χρόνια το λέγαμε, αλλά δεν μας προέκυπτε, εξάλλου ναι μεν όμορφα ήταν αλλά δεν είχε το κάτι το ιδιαίτερο για να τ' αποφασίσουμε.

Η φωτογραφία απ' το σάιτ του Σουσαμλή

Όλ' αυτά μέχρι πριν δυο - τρία χρόνια. Που παρά τα μέτρα για τον κορονοϊό μια επιχείρηση απ' την Αγιάσο, ο φούρνος του Σουσαμλή, αποφάσισε ν' ανοίξει δυο πρατήρια: ένα στη Μυτιλήνη στο πάρκο της Αγίας Ειρήνης κι ένα στο Ντίπι. Το μαγαζί στην Αγιάσο το ήξερα καλά γιατί πάντοτε όταν επισκεπτόμασταν το χωριό θα κάναμε κι ένα προσκύνημα εκεί για λουκουμάδες επιτόπιας κατανάλωσης αλλά και κάποιες άλλες προμήθειες σε γλυκά και αρμυρά αρτοποιήματα. Οπότε μόλις το είδαμε χαρήκαμε χαρά μεγάλη. Πρώτα γιατί σταματήσαμε αρκετές φορές για να ψωνίσουμε απ' το πρατήριο, αλλά απολαύσαμε και τον καφέ μας!

ΥΓ Ψάχνοντας να δω αν υπάρχει στον ουρανό του διαδικτύου κάτι για το Ντίπι με το παλιό του όνομα, ανακάλυψα πως κάποιος είχε γράψει, αν και χωρίς φωτογραφίες.