Σαρδέλα, το ελληνικό σούσι

Το σούσι σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια είναι γιαπωνέζικο φαγητό και αποτελείται από ρύζι και ψάρι βασικά ωμό. Και συνήθως αυτό το τελευταίο έχουμε στο νου μας όταν μιλάμε για σούσι οι μη ειδήμονες: το ωμό το ψάρι. Και στην Ελλάδα τέτοιο πράγμα συνηθίζεται. Ίσως όχι σ' όλη την Ελλάδα αλλά στη Μυτιλήνη σίγουρα. Πρόκειται για σαρδέλες που το καλοκαίρι αλατίζονται ένα πρωί και το βράδυ τρώγονται. Χωρίς άλλη επεξεργασία. Αποτελούν αγαπημένο ουζομεζέ.

Υλικά

σαρδέλες
αλάτι χοντρό

Εκτέλεση

Διαλέγω σαρδέλες με λέπι αν είναι δυνατόν. Χοντρές αν είναι κλασσική σαρδέλα αλλά και η παπαλίνα έχει τη χάρη της. Ειδικά αυτή του κόλπου της Καλλονής είναι φημισμένη (έστω κι αν παραέξω τη λένε σαρδέλα).
Καθαρίζω τις σαρδέλες από τα εντόσθια και τις αραδιάζω σ' ένα πιάτο ή άλλο σκεύος (προσοχή: όχι αλουμίνιο, είναι επικίνδυνο. Κλασσικά χρησιμοποιείται πήλινο ή μαντεμένιο). τις πασπαλίζω με αρκετό χοντροκοπανισμένο αλάτι. Ανάλογα πόσες θέλω να φτιάξω, στρώνω δεύτερη σειρά και πασπαλίζω και πάλι.
Αφήνω τις σαρδέλες σε ένα ντουλάπι (όχι στο ψυγείο - θέλει ζέστη για να γίνουν) για κάμποσες ώρες. Συνήθως το αλάτισμα γίνεται πρωί και κατά το βράδυ είναι έτοιμες (ή την άλλη μέρα το πρωί).Τότε τις βάζω στο ψυγείο όπως είναι αν πρόκειται να καταναλωθούν σύντομα, αλλιώς τις καθαρίζω πρώτα.
Για το καθάρισμα κόβω τα κεφάλια, κρατάω τη σαρδέλα απ' την ουρά μ' ένα πιρουνάκι και μ' ένα άλλο γδέρνω το δέρμα της.
Όταν την τρώμε πρέπει να βγάλουμε το κεντρικό της τμήμα, τη σπονδυλική της στήλη. Αν θέλουμε για να μην λερωθούμε πιάνουμε τη σαρδέλα απ' την ουρά και τη χωρίζουμε στα δύο (την "σκίζουμε σαν σαρδέλα").