Δρόμοι στην Τουρκία

Όπως έγραφα στο προηγούμενο, το παρεδώσε μου με τους δρόμους της Τουρκίας αρχίζει το 97 - 98. Τότε είχα δει κάποια κομμάτια αυτοκινητόδρομου, αλλά επίσης και πολλά χιλιόμετρα με απλούς δρόμους. Με κακό οδόστρωμα κάτω, αρκετές λακκούβες μπαλωμένες όπως όπως. Με δυο λουρίδες, μια πήγαινε και μια ερχόταν. Σε κάποια σημεία υπήρχε και μια τρίτη, Που πότε δινόταν στους μεν και πότε στους δε. Κι αυτό ήταν αιτία πολλών ατυχημάτων γιατί δεν είχαν και πολύ το νου τους πως τώρα η λουρίδα που βρίσκονταν είχε δοθεί στους απέναντι κι έτσι βρισκόντουσαν δυο αυτοκίνητα στην ίδια λουρίδα που κινιόντουσαν αντίθετα. Οι συνέπειες εύλογες.

Από τότε είχα ξαναπάει πριν καμιά δεκαριά χρόνια και πάλι τους ίδιους δρόμους συνάντησα. Και πέρυσι που σχεδίαζα το ταξίδι το σκεφτόμουνα, μιας και το μεγαλύτερο μέρος που θα κυκλοφορούσα δεν είχε αυτοκινητόδρομο. Οποία έκπληξη. Στα 1300 χλμ που έκανα, ζήτημα αν τα 100 ήταν αυτής της κατηγορίας, που και σ' αυτά γίνονταν έργα για βελτίωση. Φέτος, άλλα τόσα χιλιόμετρα, δεν βρήκα καθόλου έργα, μόνο σε 3 - 4 χιλιόμετρα που είχε πρόβλημα ο δρόμος απ' τη μια και τον φτιάχνανε.

Δυο λουρίδες ανά κατεύθυνση, με διάζωμα στη μέση, ή μπάρες ή χαντάκι, έτσι που να είναι χωριστή η κάθε κατεύθυνση. Βέβαια, δεν είναι κλειστοί. έχουν κάθετες διασταυρώσεις διάφορες (αν και, δεν τις έχουν ακριβώς κάθετες, αλλά με μικρή διαφορά η μια απ' την απέναντι, έτσι ώστε να πρέπει να μπεις μερικές δεκάδες μέτρα στο δρόμο, να περάσεις στην αριστερή και να κάνεις αναστροφή στο σημείο που το διάζωμα ήταν ανοιχτό) και με φανάρια στις πιο σημαντικές (που κι αυτές τις έχουν κάπως κυκλικές για να μην υπάρχει άμεσο πέρασμα και να αποτρέπουνε τα γκαζώματα στο πορτοκαλί :) ). Το όριο ταχύτητας σ' αυτούς ποικίλει από 50 όταν περνάνε από πόλεις ή χωριά ή όταν είναι σε διασταυρώσεις μέχρι τα 110 με το περισσότερο να είναι στα 90.

Το δίκτυο των δρόμων αυτών απλώνεται σ' όλη την Τουρκία (είναι οι διπλοί μπλε στον χάρτη, προσοχή είναι μεγαλούτσικος, οι κόκκινοι είν' οι αυτοκινητόδρομοι) και πάνε και παράλληλα με τους αυτοκινητόδρομους με τα διόδια, έτσι μπορείς να επιλέξεις αν θα πληρώσεις για να πας γρήγορα ή θα τ' αποφύγεις με τις όποιες συνέπειες.

Ο Βλάσης μου έλεγε πως τους πέρναγε όταν τους στρώνανε κι ήταν χωρίς ιδιαίτερες προδιαγραφές οδοστρώματος. Εγώ τους βρήκα μια μια χαρά, ούτε λακκούβες, ούτε σαμαράκια. "Μα τους φτιάξανε σε μέρη που ήταν κάμποι". Δεν θα το έλεγα, πέρασα κάμποσα βουνά με τέτοιο δρόμο. Κι ο χάρτης μ' επιβεβαιώνει.

Βέβαια, στους δρόμους αυτούς μπορούν να μπαίνουν και οχήματα που δεν κινούνται γρήγορα, όπως π.χ. τα τρακτέρ, Ακόμα και γαϊδούρι είδαμε.

Υπάρχουν διαβάσεις πεζών ενώ σε τακτικά σημεία υπάρχουν πάγκοι που πουλάνε τοπικά αγροτικά προϊόντα (κάστανα, σταφύλια και δεν ξέρω τι άλλο περίεργο, για μένα) αλλά πάν' απ' όλα, τώρα το καλοκαίρι, "μπουζ γκιμπί" κρύα είδη, νερό ή αναψυκτικά στον πάγο. Άρα καθώς πας, σταματάς στην άκρη για ψώνια.