Νίκος Ρωμανός

Τέτοιες μέρες πριν 6 χρόνια δυο νεαρά παιδιά, ηλικίας 14 - 15 χρονών έκαναν τη βόλτα τους στα Εξάρχεια. Σίγουρα περίεργο να κυκλοφορούν δυο παιδιά αυτής της ηλικίας μόνα τους και μάλιστα σε μια περιοχή που έχει κακό όνομα. Απ' την άλλη, ακριβώς αυτό το όνομα θα μπορούσε από μόνο του να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για να τους φύγει η περιέργεια τι το ιδιαίτερο υπάρχει εκεί. Πηγαίνοντας προς τα κει βρήκαν στο δρόμο τους κακό μπελά. Απέναντί τους ένα υπηρεσιακό πιστόλι που εκπυρσοκρότησε. Η σφαίρα βρήκε τον έναν. Αλέξης Γρηγορόπουλος το όνομα. Νεκρός. Η σφαίρα βρήκε καίριο στόχο. Την καρδιά. Ο άλλος επέζησε. Νίκος Ρωμανός το όνομα.

Ελληνική γλώσσα

Πρέπει να φτάσετε νωρίτερα απ' την ώρα που προγραμματίζετε να φτάσετε! Πώς γίνεται αυτό; Δεν μπορώ να το φανταστώ. Και το χειρότερο είναι πως η συγκεκριμένη ανακοίνωση βρίσκεται στην πύλη των δικαστηρίων της Αθήνας, στην Ευελπίδων. Και καλά, αυτός που το έγραψε, "μπαμπά του γλώσσα, δεν μιλάει"; Και περνάνε από κει δικηγόροι, δικαστικοί κλπ που (υποτίθεται) χειρίζονται τη γλώσσα καλά. Δεν βρέθηκε κανένας να το βάλει σε απλά και στρωτά ελληνικά; Αλλά έτσι είναι, όταν προσπαθεί κάποιος να γράψει στην νεοκαθαρεύουσα που δεν την ξέρει, ε, τουλάχιστον ας ρωτήσει πρώτα. Αλλά γιατί όχι πιο απλά: "Παρακαλούμε όταν προγραμματίζεται το χρόνο σας, να παίρνετε υπόψη σας πως μπορεί να καθυστερήσετε στην είσοδο λόγω των ελέγχων που υπάρχουν". Απ' την άλλη, ακόμα κι αυτό, έχει νόημα να υπάρχει εκεί; Όταν φτάσεις εκεί, η συγκεκριμένη ανακοίνωση τι μπορεί να σε ωφελήσει; Θα εξυπηρετούσε αν υπήρχε σε κάποιο σάιτ ή αν την έδινε ο δικηγόρος προς τον πελάτη του κλπ. Αλλά όταν φτάσεις εκεί; Για την επόμενη φορά; Γιατί, είν' ανάγκη να υπάρξει και επόμενη;

Ομίχλη

Πριν από μερικές μέρες είχα βάλει την πρώτη φωτογραφία. Αρκετά κλειστό το κάδρο, λίγα αφήνει να φαίνονται από γύρω, αλλά αυτό ήταν από επιλογή. Στη δεύτερη φωτογραφία πάλι λίγα φαίνονται από τα γύρω αλλά αυτή τη φορά όχι από δική μου επιλογή. Από την ομίχλη που είχε το πρωί! (Κι είναι φανερό το πέρασμα του χρόνου: τα φύλλα έχουν αραιώσει κατά πολύ).

Τουρκία: Κατανάλωση αλκοόλ

Ή μάλλον θα έπρεπε να γράψω "Μη κατανάλωση αλκοόλ". Γιατί, είσαι στην Τουρκία και θες να καταναλώσεις αλκοολούχο; Όπως έγραφα με άλλη ευκαιρία, είναι δύσκολα τα πράγματα. Και δεν μιλάω για αλκοολούχα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Ακόμα κι αυτή η ταπεινή μπίρα δύσκολα προσφέρεται. Στην Προύσα για παράδειγμα δεν βρήκαμε ν' αγοράσουμε σε κάνα δυο μαγαζάκια που πούλαγαν ό,τι ήθελε εκτός από αλκοόλ. Το ίδιο και στην Πόλη. Ζήταγες μπίρα και σε κοίταζαν με αποτροπιασμό και δήλωναν εμφατικά πως αυτοί δεν πουλάνε αλκοόλ.

Ψάρεμα στον Κεράτιο

Ο Κεράτιος κόλπος χωρίζει την ευρωπαϊκή Κωνσταντινούπολη σε δυο κομμάτια, σαν ένα μεγάλος ποταμός. Απ' τη μια είναι η παλιά Πόλη, η πόλη με την Αγιασοφιά, το Μπλε Τζαμί, το Ατμεϊντάν, το Καπαλί Τσαρσί και γενικά η τειχισμένη βυζαντινή πολιτεία κι απ' την άλλη η (πρώτη) επέκτασή της, ο Γαλατάς, το Πέραν, τα Ταταύλα των Ρωμιών, η πλατεία Ταξίμ, το Ντολμάμπαξε και τα υπόλοιπα καινούρια (σχετικά) τμήματά της. Αυτή η καινούρια πλευρά είναι το σημερινό κέντρο της Πόλης κι ενώνεται με την παλιά πόλη με τρεις γέφυρες. Η πιο κοντινή στο Βόσπορο Είναι η γέφυρα του Γαλατά κι όποια ώρα και να περάσεις βλέπεις να υπάρχουν άνθρωποι που να ψαρεύουν εκεί.

Τουρκία: Συγκροτήματα κατοικιών

Στην Τουρκία απ' την πρώτη φορά που πήγαμε μας έκανε εντύπωση η τεράστια ανοικοδόμηση που υπήρχε. Γιαπιά παντού. μόνο που ήταν δυο κατηγοριών. Γύρω από κάθε πόλη, τεράστιες πολυκατοικίες, πολυόροφες (γύρω στους 20 ορόφους και βάλε). Σε απόσταση η μια απ' την άλλη ώστε να έχουν αέρα και φως αλλά χαμηλοτάβανες. Προορίζονταν (απ' όσο μας είπε κι ο συνοδός προϊστάμενος που είχε παρεδώσε με την Τουρκία) για να στεγάσουν το φτηνό εργατικό δυναμικό που ερχόταν απ' την Ανατολία. Κυρίως Κούρδους. Οι πολυκατοικίες αυτές είχαν προφανώς τελειώσει τώρα που περνάγαμε.

Τουρκία: Σημαίες

Όπου πας κι όπου σταθείς στην Τουρκία, θα δεις και μια σημαία. Δηλαδή τι μια, κάμποσες. Σε σπίτια, σε καταστήματα, μέσα, έξω σε τοίχους, παράθυρα, παντού. Έχουν μια ιδιαίτερη μανία με το να βάζουν τη σημαία τους. Ακόμα και στα καροτσάκια που πουλάνε φαγητά ή ποτά στο δρόμο.

Πολιτικη κουζίνα

Μια πολυαγαπημένη ταινία που την έχω δει και ξαναδεί δεκάδες φορές. Και παρόλο που την έχω δει τόσες φορές, όταν την ξαναπαίζει η τηλεόραση, κάθομαι και την βλέπω. Κλείνω τον υπολογιστή κλείνω τα πάντα και την απολαμβάνω. Πρώτη φορά την είδα σε αίθουσα, τον καιρό που είχε βγει πριν από πάνω από 10 χρόνια. Ομολογώ πως πήγα στις τελευταίες προβολές, περισσότερο παρακινημένος απ' τις συζητήσεις που γίνονταν τότε. Και με κατέκτησε. Έτσι, αργότερα την απόκτησα και σε DVD. Την έχω και στο δίσκο μου. Αν και δύσκολα να βάλω κάτι τέτοιο εδώ. Όταν ήμουν στη Γερμανία, ειδικά πριν αποκτήσω πρόσβαση στα ελληνικά κανάλια, έβαζα καμιά ταινία να δούμε. Και η συγκεκριμένη ήταν μια επαναλαμβανόμενη επιλογή. Συνολικά δεν μπορώ να υπολογίσω πόσες φορές την έχω δει.