Έργα επί της Οδού

Αυτό γραφόταν πριν κάποια χρόνια σε κάτι ταμπέλες που θυμάμαι. Τα έργα πολλές φορές ήταν αθέατα δια γυμνού οφθαλμού ή υπήρχαν και χρόνιζαν και δεν προχωρούσαν. Ε, κάτι τέτοιο εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα. Μιλάω για τα έργα στο δρόμο Κόρινθος - Πάτρα. Που έργα ακούμε, εργοτάξια βλέπουμε αλλά έργα όχι. Το έργο ξεκίνησε το 2008, όταν παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες οι εθνικοί δρόμοι. Το σκεπτικό ήταν πως οι ιδιώτες αυτοί θα εισέπρατταν τα διόδια (κάτι που κάνουν με μεγάλη συνέπεια) ενώ συγχρόνως θα έβαζαν κάποια χρήματα ώστε να ολοκληρωθούν τα απαιτούμενα έργα ανακατασκευής των δρόμων που ήταν βασικά ανύπαρκτοι οι περισσότεροι. Απ' αυτές τις διάφορες εταιρίες μόνο η Μορέας (που έχει αναλάβει το τμήμα Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και Σπάρτη) προχώρησε τα έργα μέχρι σήμερα, βελτίωσε το υπάρχον δίκτυο, έφτιαξε το κομμάτι μέχρι την Καλαμάτα (κι απ' αυτό το κομμάτι είναι όλες οι φωτογραφίες) και δουλεύει ακόμα στο κομμάτι μέχρι τη Σπάρτη (απ' όσο ακούω - δεν έχω πάει από εκεί). Οι άλλες έστησαν εργοτάξια, ξεκίνησαν τα έργα κι από κει και πέρα, τίποτα.

Πάρκινγκ χωρίς πάρκινγκ

Απέδιδα προχτές τα εύσημα που, επιτέλους, υπάρχουν τουαλέτες στους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους και με παροχή πόσιμου νερού (σε περιοχές που κάτι τέτοιο δεν είναι από κοντινή παροχή). Όμως για να μην μένουν μόνο οι θετικές εντυπώσεις, να γράψω σήμερα και τις αρνητικές για να υπάρχει ισοζύγιο. Πλησιάζεις σε μια τουαλέτα. Τι ποιο φυσικό απ' το να θέλεις να σταματήσεις κάπου και τ' αυτοκίνητό σου. Όμως όχι, δεν επιτρέπεται. Υπάρχουν κολωνάκια δεξιά που δείχνουν πως εκεί δεν μπορείς να τ' αφήσεις. Και τότε τι κάνεις; Το παίρνεις στον ώμο;