Χιονισμένη Κωνσταντινούπολη

Χιόνια και κακοκαιρία την περασμένη βδομάδα στην Ελλάδα, χιόνια όμως και στην Πόλη. Πολλά τα προβλήματα (και δεν είναι η πρώτη φορά). Το διάβαζα στο ιν και μ' εντυπωσίασε η φωτογραφία (που είν' από το Ρόιτερ που έχει ωραίο βίντεο). Κι είπα να την δημοσιοποιήσω κι από δω μιας και κάμποσα σχετικά με Τουρκία και Πόλη είπαμε (και θα πούμε).

Τουρκία: Περιστέρια

Πολλά περιστέρια στην Κωνσταντινούπολη. Θα μου πείτε πως και στην Αθήνα έχουμε πολλά. Αλλά μόνο στο Σύνταγμα. Τα άλλα μπορεί να κυκλοφορούν και να εμφανίζονται περαδώθε αλλά δεν τα βλέπουμε σε ομάδες. Εκεί τα βλέπαμε σε μεγάλες ομάδες. Μου έκαναν τρομερή εντύπωση το πόσα.

Τουρκία: Τα κουρεία

Όταν υπάρχει κάπου κουρείο στην Τουρκία το ξέρεις από μακριά. Δεν χρειάζεται να δεις την ταμπέλα του για να το μάθεις. Σε κάθε κουρείο (ή κομμωτήριο) απέξω υπάρχει μαι απλώστρα με πετσέτες που στεγνώνουν. Έτσι, βλέπεις κάπου πετσέτες; Ξέρεις πως εκεί βρίσκεται ένα μαγαζί να περιποιηθεί το μαλλί σου :)

(Σωστή) Αντιμετώπιση χιονιού. Εδώ κι αλλού

Μιας και έγραφα προχτές για το κλείσιμο των σχολειών με την κακοκαιρία και τι εννοεί σαν κακοκαιρία ο καθένας και μιας κι η δικιά μας κακοκαιρία συνεχίζεται με χιόνια και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, είπα να γράψω μερικά πράγματα για το πώς αντιμετωπίζεται το χιόνι. Όχι, δεν θα βάλω συμβουλές, τις αφήνω για τους σοφούς. Αλλά μερικές σκέψεις και συγκρίσεις θα τις κάνω.

Κλείνουν τα σχολεία στη Γερμανία λόγω καιρού;

Η περασμένη βδομάδα κύλησε με κακοκαιρία (που ξανάρθε και τούτη). Το σχολείο μου ήταν κλειστό για δυο μέρες. Και μιας και έκανα κάποια χρόνια στη Γερμανία, από πολλούς, συναδέλφους συνήθως αλλά και άλλους, μου (ξανα)μπήκε το ερώτημα: "κλείνουν τα σχολεία στη Γερμανία λόγω χιονιού;" Είναι συνηθισμένο ερώτημα, έχω γράψει γι' αυτό στο παλιό μου το μπλογκ, πάλι με την ευκαιρία μιας χιονόπτωσης στην Ελλάδα δυο χρόνια πριν. Λίγο πολύ τα ίδια θα επαναλάβω εδώ, έτσι κι αλλιώς δεν άλλαξε κάτι, μόνο που εδώ αυτό θα είναι το κύριο θέμα. Να σημειώσω μόνο πως το συγκεκριμένο ερώτημα το χρησιμοποιούσαν ως επιχείρημα στο Διδυμότειχο που τα σχολεία υποτίθεται πως λειτουργούσαν ενώ μαθητές και εκπαιδευτικοί δεν μπορούσαν να πάνε μέχρις αυτά. Και για μεν τους μαθητές ο νομοθέτης έχει μια πρόβλεψη, όμως για τους εκπαιδευτικούς υπήρχαν αφόρητες πιέσεις κι έτσι πολλοί πήγαιναν με χίλιες δυσκολίες, αφάνταστη ταλαιπωρία και κινδύνους.

Ντόνατς

Έβαλε η Ελένη ντόνατς τις προάλλες και θυμήθηκα πως είχα κι εγώ μια πολύ ωραία συνταγή από τον Γιώργο κι είπα να τα παρουσιάσω. Συνήθως τα φτιάχνουμε το καλοκαίρι και τα παίρνουμε στην παραλία που πάμε (πάντα απόγεμα) για να φάμε κάτι μετά το μπάνιο. Είναι με πολλές παραλλαγές, διαλέγετε και παίρνετε ένα πράγμα.

Κουβέρτες και παπλώματα

Από μικρός σκεπαζόμουνα με κουβέρτες. Μιας και το σπίτι ζεσταινόταν με μαγκάλι, άρα υποτυπωδώς, μια κουβέρτα δεν ήταν αρκετή. Υπήρχε και δεύτερη συνήθως αλλά κι μια άσπρη κουρέλου από πάνω που κράταγε κοντά μας τα σκεπάσματα. Αντίθετα οι γονείς μου σκεπάζονταν με πάπλωμα. Μάλλον βαμβακερό, αρκετά βαρύ και χοντρό. Τότε δεν ήταν της μόδας τα πουπουλένια που υπάρχουν σήμερα (και θα τα δούμε παρακάτω). Για πιο ζεστό πάπλωμα τότε, υπήρχαν αυτά που ήταν με μαλλί, αλλά βέβαια κόστιζαν πολλά. Όχι πως και τα άλλα με βαμβάκι ήταν φτηνά. Το πάπλωμα που λέγαμε ήταν η προίκα του πατέρα μου! Αλλά εγώ που είχα συνηθίσει με την κουβέρτα δεν το μπορούσα με τίποτα. Γιατί η κουβέρτα ερχόταν και τυλιγόταν γύρω μου, την καταλάβαινα. Ενώ το πάπλωμα έστεκε μακρυά και άφηνε μπόλικο αέρα που μου φαινόταν (τουλάχιστον) πως δεν με ζέσταινε.