Κέικ Καρότου Κικής

Μετά τα κουλούρια, σειρά έχουν τα κέικ. Που κι απ' αυτά έχω αρκετά. Για σήμερα ένα κέικ με καρότο.

Στρούντελ μήλου

Για στρούντελ είχα γράψει πριν ενάμιση χρόνο. Δεν ξέρω πού την είχα βρει, αλλά καθώς σκάλιζα τις σημειώσεις μαγειρικής που έχω (εκεί είναι κι η ζαχαροπλαστική) έπεσε το μάτι μου σε τούτη που παρουσιάζω σήμερα. Δεν είναι ίδια κι έτσι είπα να τη βάλω κι αυτή. Ποια είναι η καλύτερη; Δύσκολο ν' απαντήσω :)

Διαφημίσεις κινητής τηλεφωνίας

Το τελευταίο διάστημα οι τηλεοράσεις έχουν γεμίσει με διαφημίσεις των εταιριών κινητής τηλεφωνίας. Και των τριών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Γενικά οι διαφημίσεις των κινητών δεν μας λείπουνε αλλά αυτόν τον καιρό έχουν ξετρελαθεί. Και οι τρεις διαφημίζουν το ίδιο προϊόν: τα πακέτα που διευκολύνουν την περιαγωγή, ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ για συντομία). Πώς αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον να μας δώσουν κάτι φτηνά; Θέλουν να χάσουν λεφτά; Δύσκολο. Βέβαια, πάντα οι διαφημίσεις φέρνουν νέα έσοδα αν αποδώσουν αλλά πώς και επικεντρώνονται ξαφνικά και οι τρεις στο ίδιο προϊόν; Η εξήγηση υπάρχει και είναι απλή.

Κουλούρια αμμωνίας

Αυτά είναι τα κατεξοχήν λαμπριάτικα κουλούρια που φτιάχνουμε στο χωριό. Το Πάσχα δεν συνηθίζονται τα τσουρέκια αλλά τα κουλουράκια. Κι έχουν περάσει τόσα Πάσχα και συνταγή δεν ανέβασα. Και το διαπίστωσα επειδή είπα πως θ' ανεβάσω όλες τις σχετικές με κουλούρια συνταγές. Την άφησα λοιπόν τελευταία. Προφανώς τα υλικά είναι μπόλικα, για να φτουράνε, η μισή δόση πάλι ικανοποιητική είναι!

Κουλουράκια Σμυρναίικα

Εποχή για κουλουράκια κι όπως είπα, θα βάλω όλες τις σχετικές συνταγές που έχω. Τα σμυρναίικα λοιπόν σήμερα.

Κουλουράκια νηστίσιμα

Είπα πως θ' ανεβάσω όλες τις συνταγές με κουλούρια. Μιας και η εποχή τώρα είναι εποχή νηστείας (για όποιους νηστεύουν βέβαια) ας βάλω σήμερα τα νηστίσιμα. Εντάξει, έχουν λάδι, αλλά μόνο αυτό. Χωρίς γάλα, χωρίς βούτυρο, χωρία αυγό.

Σβιρνιές με τ' αυγά

Τις σβιρνιές όπως τις λέμε στο χωριό μου δεν μπορώ να πω πως τις αγαπώ. Σπάνια τις τρώω, τις αποφεύγω όσο μπορώ, αλλά κάποιοι άλλοι τρελένονται γι' αυτές. Άλλοι τις τρώνε λίγο βρασμένες, σαν σαλάτα κι άλλοι με τ' αυγά. Είναι αγαπημένο φαγητό της μάνας μου. Μιας και δεν τις τρώω εγώ, δεν έχω συνταγή και δεν θα έβαζα εδώ αλλά χτες την είδα στις συνταγές της Ελένης (κι εκεί πέρα παραπέμπω σήμερα, κοπιπαστώνω κι από κάτω, χωρίς ν' αλλάξω ούτε κεραία). Εκεί η Ελένη τις λέει "οβριές" και λέει πως είναι είδος σπαραγγιών. Για να το λέει κάτι θα ξέρει :)