Δυσλεξία και στράτευμα

Όταν πρόκειται να καταταχθεί κάποιος στο στρατό περνάει από κρίση για το τι δουλειές μπορεί να κάνει. Αυτό λέγεται σωματική ικανότητα και είναι 5 βαθμίδων. Ι1 αυτός που δεν έχει κανένα πρόβλημα με Ι5 αυτόν που έχει τόσα και τέτοια προβλήματα που δεν μπορεί να υπηρετήσει στο στρατό. Οι πρώτες δυο κατηγορίες Ι1 και Ι2 αναλαμβάνουν όλες τις υπηρεσίες ενώ οι Ι3 και Ι4 συνήθως λέγονται βοηθητικοί και οι υπηρεσίες είναι μόνο άοπλες, δεν παίρνουν όπλο κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Αν τώρα κάποιος θέλει να γίνει αξιωματικός, προφανώς θα πρέπει να είναι της κατηγορίας Ι1 ή έστω και Ι2, με κάποιους περιορισμούς.

Τουρκία: Τα χαμάμ

Η μυρωδιά απ' το ανθρώπινο σώμα δεν είναι εύκολα αποδεκτή απ' τους υπόλοιπους ανθρώπους. Για να μην γίνεται αισθητή, στη δύση, στα Παρίσια βρήκαν τα αρώματα. Και τα εξελίξανε σημαντικά. Στην ανατολή αντίθετα προτιμούσαν να καλοκαθαρίζονται. Σε πρώτη φάση να πλένουν χέρια, πόδια και πρόσωπο κι έτσι βάλανε βρύσες έξω από κάθε τζαμί. Κι ο κάθε μουσουλμάνος, πριν μπει στο τζαμί να κάνει το ναμάζι του (παναπεί την προσευχή του) καλοκαθαρίζει όσο μπορεί τα μέρη του σώματος που δεν είναι ντυμένα (καθώς και τα πόδια του, αφού στο τζαμί μπαίνει ξυπόλητος). Και τ' αυτιά του, ν' ακούσει το λόγο του Αλλάχ. Επειδή όμως θέλει καθάρισμα και το υπόλοιπο σώμα φτιάχτηκαν δημόσια λουτρά, τα χαμάμ. (Παρόμοια στη βόρεια Ευρώπη είχαν τη σάουνα και μάλιστα απ' την καυτή σάουνα βουτάνε στη διπλανή παγωμένη λίμνη - που πάντα υπάρχει :) - εξού και η φράση "σκωτσέζικο ντουζ").

Τουρκία: Νυχτερινή αγορά

Είχαμε πάει βόλτα στο Βόσπορο και το καραβάκι μας άφησε δίπλα στη γέφυρα του Γαλατά. Περασμένα μεσάνυχτα. Και πέφτουμε σε μια μεγάλη υπαίθρια αγορά που είχε στηθεί στο κορδόνι. Φαγητά, ρούχα, παπούτσια, τσάντες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Κόσμος και ντουνιάς να σουλατσάρει και να ψωνίζει για να φάει, ε και να ρίχνει και καμιά ματιά στα εμπορεύματα και όλο και κάποιος να αγοράζει (αλλιώς βέβαια, δεν θα στηνόταν και το παζάρι).

Λαχματζούν

Το λαχματζούν (ή λεχματζούν) το πρωτοδοκίμασα πριν πολλά πολλά χρόνια στον Πειραιά. Ήταν δυο μαγαζιά στο Πασαλιμάνι που πούλαγαν αυτή τη λιχουδιά (φαίνεται στις φωτογραφίες του γκούγκλη. Δεκέμβρης 2017 που πέρασα και κοίταξα, τα βρήκα και τα δυο στην ίδια θέση). Τα βλέπαμε όποτε κάναμε τη βόλτα μας από κει (και την κάναμε τακτικά) και κάποτε πήραμε την απόφαση να τη δοκιμάσουμε. Αλλά από τότε πέρασαν χρόνια και ξαναβρήκαμε λαχματζούν στη Γερμανία. Αραβικής καταγωγής το λαχματζούν, συνήθως τα τούρκικα κεμπαπτζίδικα είχαν κι απ' αυτό, αν και λίγες φορές πήρα, απ' τον κιμά (που είναι η γέμιση) προτιμούσα τον γύρο. Μέχρι πρόσφατα που έβαλε τη συνταγή η Ελένη.

Η Κωνσταντινούπολη του Αρά Γκιουλέρ

Για τον Αρά Γκιουλέρ είχα ακούσει από την Μάγια Τσόκλη, σε ένα οδοιπορικό στην Πόλη που είχε. Πρόσφατα μου έστειλαν ένα λίνκι με κάμποσες φωτογραφίες του μαζεμένες και μιας και γράφω για την πόλη τώρα τελευταία, είπα να το παρουσιάσω κι από δω (στο τέλος έχει και πληροφορίες για τον ίδιον).

Παρκάρισμα ποδηλάτου

Πού ήταν αυτό; Σε συρμό του μετρό της Αθήνας. Γενικά, υπάρχουν δυσκολίες για τα ποδήλατα στο μετρό (καλά, για τα λεωφορεία δεν το συζητώ). Και κάποιος σκέφτηκε να τις μεγαλώσει: πάρκαρε το ποδήλατό του σ' ένα βαγόνι. Το έβαλε, το κλείδωσε κι έφυγε. Τώρα, πώς θα βρει τον συγκεκριμένο συρμό ξανά, δεν ξέρω.

Νίκος Ρωμανός

Τέτοιες μέρες πριν 6 χρόνια δυο νεαρά παιδιά, ηλικίας 14 - 15 χρονών έκαναν τη βόλτα τους στα Εξάρχεια. Σίγουρα περίεργο να κυκλοφορούν δυο παιδιά αυτής της ηλικίας μόνα τους και μάλιστα σε μια περιοχή που έχει κακό όνομα. Απ' την άλλη, ακριβώς αυτό το όνομα θα μπορούσε από μόνο του να λειτουργήσει σαν μαγνήτης για να τους φύγει η περιέργεια τι το ιδιαίτερο υπάρχει εκεί. Πηγαίνοντας προς τα κει βρήκαν στο δρόμο τους κακό μπελά. Απέναντί τους ένα υπηρεσιακό πιστόλι που εκπυρσοκρότησε. Η σφαίρα βρήκε τον έναν. Αλέξης Γρηγορόπουλος το όνομα. Νεκρός. Η σφαίρα βρήκε καίριο στόχο. Την καρδιά. Ο άλλος επέζησε. Νίκος Ρωμανός το όνομα.