Λέμπερκεζε

Για το λέμπερκεζε είχα γράψει στο παλιό μου μπλογκ. Κι ενώ είχα πει πως τέλειωσαν οι μεταφορές από κει, τον περασμένο μήνα το Λιντλ έφερε το λέμεπερκέζε στα πλαίσια της γερμανικής βδομάδας (ως γνωστόν, τακτικά φέρνει προϊόντα από άλλες χώρες και όταν τα φέρνει ονομάζει τη βδομάδα με το όνομα της χώρας της οποίας έχει τους ιδιαίτερους - και χαρακτηριστικούς συνήθως - μεζέδες, αν και τελευταία και στα ρούχα λέει πως έχει άρωμα Ρώμης ή Λισαβόνας κλπ). Έτσι είπα να ξαναγράψω για το ιδιαίτερο αυτό αλλαντικό, αντιγράφοντας εν πολλοίς το παλιό άρθρο.

Βόλτες

Αρχικά να ευχηθώ καλό μήνα, μιας και σήμερα ξημερώνει πρωτομαγιά. Μια μέρα με πολλαπλά μηνύματα, αφού ξεκίνησε σαν μέρα απεργίας (κι έτσι είναι σε κάποιες χώρες, ακόμα και σήμερα) αλλά πολύ έξυπνα υποβιβάστηκε αργία, μ' αποτέλεσμα να πηγαίνουμε στις εξοχές να πιάσουμε το Μάη και να αποφεύγουμε κουραστικές διαδικασίες όπως οι συμμετοχή σε εργατικές συγκεντρώσεις (που δεν γίνονται μόνο μια σε κάθε πόλη, αλλά ανάλογα με τις κομματικές προτιμήσεις). Αλλά δεν ξεκίνησα να γράψω το άρθρο για να πολιτικολογήσω, οι βόλτες που αναφέρω είναι αυτές που γίνονται (ή δεν γίνονται) στις πόλεις μας.

Τσίζκεϊκ

Το τσίζκεϊκ είναι, προφανώς, ένα κέικ τυριού. Πρόκειται για ένα εύκολο και ευπαρουσίαστο γλυκό. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, κάποιες που θέλουν ψήσιμο στο φούρνο αλλά και κάποιες άλλες που είναι πιο απλές. Όπως αυτή που παρουσιάζεται εδώ. Που για βάση έχει τριμμένο μπισκότο, άρα το ψήσιμο έχει γίνει πιο μπροστά και όταν το φτιάχνω δεν χρειάζεται να το ψήσω εγώ, αλλά απ' την άλλη θέλει παραπάνω ώρα για να σφίξει το μπισκότο. Αλλά ας προχωρήσω στη συνταγή, οι προαναγγελίες περιττεύουν 😀

Την μεγάλωσα την αναλογία. Η Ειρήνη παραπονέθηκε ότι ήταν λίγη η κρέμα

Λαχανοσαλάτα

Άλλη μια σαλάτα. Αυτή με το λάχανο. Έστω κι αν η εποχή του λάχανου τελειώνει, αρχίζει ο καιρός της ντομάτας. Που την έχω παρουσιάσει και παλιότερα, αλλά στην εκδοχή με σάλτσα μαγιονέζας ή πολίτικη. Καιρός να την παρουσιάσω και κλασσική. Στην λαχανοσαλάτα, μεγάλο ρόλο παίζει το λάχανο. Έχουμε συνηθίσει τα άσπρα τα λάχανα, αλλά στην αγορά κυκλοφορούν και τα μοβ, που μπορούμε να το αναμείξουμε με το άσπρο για να μας δώσει χρώμα. Αλλά κυκλοφορεί κι ένα άσπρο που είναι σφιχτό και σκληρό σαν το μοβ. Αυτή η ποικιλία ήταν η μόνη που κυκλοφορούσε στη Γερμανία, εκτός κι αν πήγαινες σε μαγαζιά Τούρκων που είχαν και το λάχανο που ξέρουμε. Το σκληρό θέλει να είναι πολύ λεπτό για να μπορέσει να φαγωθεί, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είναι τόσο νόστιμο.

Βάφλες 2

Πρόσφατα είχα βάλει συνταγή για βάφλες αλλά μιας κι είναι καινούρια η βαφλιέρα κι έχω κάμποσες διαφορετικές συνταγές είπα να τη δοκιμάσω και με μια άλλη.

Γαλακτομπούρεκο

Το γαλακτομπούρεκο είναι ένα γλυκό που το πετυχαίνω όταν το φτιάχνω (αν και βέβαια δεν μπορώ να φτάσω την ποιότητα από το Κοσμικόν:) ). Αλλά το αποφεύγω γιατί είναι πειρασμός. Κι έτσι το είχα ψιλοξεχάσει. Μέχρι που πριν λίγες μέρες είχα πάει μια εκδρομή και έπεσα πάνω σ' ένα πολυδιαφημισμένο γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη. Και το δοκίμασα, το φωτογράφισα και είπα να παρουσιάσω τη συνταγή που είχα.

Μαρουλοσαλάτα

Άνοιξη, Πάσχα κοντεύει και σκέφτηκα να παρουσιάσω μια σαλατίτσα. Παρόλο που το Πάσχα κάποιοι νομίζουν πως πρέπει να έχουν στο τραπέζι ντοματοσαλάτα, κι οι τιμές της ντομάτας εκτοξεύονται στα ύψη, εγώ προτιμώ το μαρούλι που είναι της εποχής. Και βέβαια, όχι σκέτο μαρούλι, γιατί τότε δεν μιλάμε για σαλάτα. Αλλά με διάφορα λαχανικά της εποχής να το συνοδεύουν. Στη φωτογραφία είναι μια μαρουλοσαλάτα σερβιρισμένη σε ταβέρνα που μ' άρεσε και σαν όψη και σαν σύνθεση και τη φωτογράφησα. Εκτός των άλλων, μου άρεσε που ήταν και ψιλοκομμένη, η πρακτική του να κόβεται το μαρουλόφυλλο στα τέσσερα(!) δεν με συγκινεί καθόλου. Μακάρι να μπορούσα να έκοβα κι εγώ το μαρούλι όπως ο Γιώργος (που εγώ τον ζηλεύω, αλλ' αυτός μου λέει πως η μάνα του του κάνει παρατηρήσεις πως το μαρούλι που κόβει είναι χοντρό:) )