Κάποτε στην Ελλάδα ήταν πολύ συνηθισμένο το επάγγελμα του λούστρου. Και το ταπεινό κασελάκι έδινε ψωμί σε κάμποσο κόσμο κι αυτό αποθανατίστηκε και στον ελληνικό σινεμά. Μέχρι πριν μερικά χρόνια συναντούσα κάναν ξεχασμένο στο κέντρο αλλά σήμερα δεν μου τυχαίνει να συναντήσω κανέναν. Δεν ξέρω αν υπάρχουν. Όπως και σε άλλες χώρες και πόλεις τις Ευρώπης που γύρισα. Δεν συνάντησα λούστρους. Όμως στην Τουρκία το επάγγελμα εξακολουθεί. Στην παραπάνω φωτογραφία είναι ένας απ' τους πολλούς που είδα. Κι είναι σε στενό, όχι στα κεντρικά μέρη (που είναι πιο συνηθισμένο).
Κι αν το σκεφτόμουνα πως οι λούστροι δεν έλειψαν απ' την Τουρκία, ήρθε αυτό το μαγαζί να μου το επιβεβαιώσει. Με κασελάκια κάθε είδους. Απ' τα πιο απλά, μόνο με τα στοιχειώδη (που συνήθως τα έχουν γαβριάδες) μέχρι τα πιο πλουμιστά και με πολλές θήκες για μπογιές κρέμες κλπ.
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.