Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Το σημερινό θέμα είναι στενάχωρο για μένα. Γιατί δεν θα αναφερθώ στο σημερινό κτίριο του πανεπιστημίου Ιωαννίνων αλλά σ' αυτό που πήγαινα εγώ. Σήμερα το Πανεπιστήμιο στεγάζεται σε κτίρια που όταν ήμουν εγώ φοιτητής δεν υπήρχαν. Το κεντρικό κτίριο ήταν στις παρυφές της πόλης (στην οδό Δόμπολη) όπως ήταν διαμορφωμένη τότε. Τα πράγματα έχουν αλλάξει, μιας και η λειτουργία του Πανεπιστημίου στον καινούριο χώρο έφερε μια τεράστια εξάπλωση της πόλης προς τα εκεί. Εγώ τα πρώτα δυο χρόνια έκανα μαθήματα στη Δόμπολη και τα υπόλοιπα σε νοικιασμένες αίθουσες στο κέντρο της πόλης, στο μέγαρο Τιτάνια, ακριβώς δίπλα στη Νομαρχία, ενώ η Ιατρική έκανε μαθήματα σ' ένα θέατρο, το Καμπέρειο.

Στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα, τότε υπήρχε ένα μόνο κτίριο, το μεταβατικό όπως το λέγανε, που ΘΑ στέγαζε κάποια τμήματα για να αποσυμφορηθεί το (τότε) κεντρικό μέχρι να φτιαχτούν τα κανονικά κτίρια. Πήγαινα στη Δουρούτη (έτσι λέγεται η περιοχή που χτίστηκε το καινούριο πανεπιστήμιο κι από δίπλα του το καινούριο νοσοκομείο) μόνο για να κάνω κάποιες ασκήσεις στους υπολογιστές, αφού το 1982 εγκαταστάθηκε στο ισόγειο του μεταβατικού ο κεντρικός υπολογιστής του πανεπιστημίου και δόθηκε και μια αίθουσα με τερματικά για τους φοιτητές - αυτή ήταν η πρώτη φορά που μπήκε το κτίριο σε χρήση.

Σήμερα εκεί υπάρχει ολόκληρη πανεπιστημιούπολη. Την επισκέφτηκα το 2002. Με διαφορετικά κτίρια για κάθε σχολή ή για τμήματα. Με δεν ξέρω κι εγώ πόσα κυλικεία και με πολύ περισσότερους φοιτητές από τότε, αφού τώρα μπορεί. Και τι έγινε το παλιό;

Στέκει διαλυμένο. Κάποιο κομμάτι του, εκεί που τότε στεγαζόταν το χημικό κι ήταν χτισμένο εκείνη την εποχή τη δική μου, έγινε το Πειραματικό Γυμνάσιο. Το υπόλοιπο ρημάζει. Με σπασμένα τα τζάμια, στέκεται άψυχο κουφάρι. Το είδα και στεναχωρέθηκα πολύ. Είχα περάσει τόσες και τόσες ώρες σ' αυτό. Γιατί ακόμα κι όταν δεν έκανα μαθήματα σ' αυτό, πήγαινα κάθε μέρα για το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό αφού εκεί ήταν η λέσχη. Εκεί δίναμε εξετάσεις. Ήταν το κέντρο μας.

Ευτυχώς, η διπλανή του φοιτητική εστία μένει όπως την ήξερα. Κι αυτό γιατί χρησιμοποιείται. Παρόλη την απόσταση. Τώρα θα μου πείτε είναι καλό να είναι ίδια η εστία τόσα χρόνια μετά; Να μην έχει βελτιωθεί; Ε, πως. Βελτιώθηκε. Φτιάχτηκε η ράμπα για άτομα με καροτσάκι :)