04 Μαρτίου 2013

Εγχείρηση διόρθωσης μυωπίας

Η Ειρήνη έκανε επέμβαση με λέιζερ για διόρθωση της μυωπίας που είχε και έλεγε πως θα έγραφε την εμπειρία της στο μπλογκ μου (νάταν η ζήλια ψώρα...). Ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της αποκατάστασης αλλά χθες δέχτηκε πολλές επισκέψεις και το βράδυ ήταν σε υπερένταση και δεν μπορούσε να κοιμηθεί κι έτσι έκατσε και έγραψε στον υπολογιστή το σημείωμα που ακολουθεί. Δεν θέλησε να το ανεβάσει μόνη της αλλά μου το έστειλε με μέιλ για να το δημοσιέψω. Έτσι, μεταφέρω το κείμενο ως έχει, χωρίς δική μου επέμβαση. Να σημειώσω πως το κόστος είχε αποφασίσει να το καλύψει μόνη της, από τα χρήματα που είχε μαζέψει από δώρα κλπ εδώ και τόσα χρόνια. Τελικά, της ήρθε και μια γενναία οικονομική ενίσχυση από τη γιαγιά της (τη μάνα μου δηλ.). Εγώ δεν έδωσα μία!


ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ LASER ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Την περασμένη Τετάρτη, 27/02/2013, υποβλήθηκα σε εγχείρηση laser στα μάτια. Ήταν μία επιθυμία πολλών χρόνων, αλλά δεν το είχα κάνει νωρίτερα γιατί δεν πληρούσα όλες τις προϋποθέσεις (σταθερή μυωπία για 3 χρόνια και τουλάχιστον 21 έτους / όχι στην εφηβεία). Με αυτό το άρθρο, λοιπόν, θα ήθελα να μοιραστώ αυτή την πρόσφατη εμπειρία μου με όσους ενδιαφέρονται ή/και σκέφτονται να επιχειρήσουν κάτι παρόμοιο…

Αρχικά, να τονίσω ότι δεν είμαι και πολύ φίλη με τους φακούς επαφής (παρότι είχα την τύχη να τους χρησιμοποιήσω από 15 ετών), δεδομένου ότι υπήρξαν πολλές φορές που με είχαν ‘‘κρεμάσει’’. Χαρακτηριστικά (εκνευριστικά) παραδείγματα αποτελούν τα εξής: ένα πρωί σε μία καλοκαιρινή εκδρομή μου, είχα βάλει τους φακούς επαφής και με την πρώτη βουτιά στη θάλασσα, ξεχάστηκα και άνοιξα τα μάτια μου. Επιτόπου το θυμάμαι και τα κλείνω, αλλά ήταν πλέον αργά γιατί μου είχε φύγει ο ένας φακός. Το αποτέλεσμα ήταν να κυκλοφορώ μέχρι αργά το βράδυ βλέποντας μόνο από το ένα μάτι, πράγμα πολύ δύσκολο. Άλλη φορά, σε μία βραδινή έξοδό μου, καθόμουν και έπινα ένα ποτό σε ένα μπαρ, ώσπου ξαφνικά, κάτι γίνεται και βγαίνει ο ένας φακός επαφής και πέφτει κάτω (μάλλον στο πάτωμα). Το πρόβλημα εδώ, δεν ήταν η κούραση των ματιών, αλλά, ότι ήμουν με το αυτοκίνητό μου και έπρεπε να γυρίσω σπίτι οδηγώντας με το ένα μάτι μόνο…

Η επιθυμία μου, λοιπόν, για εγχείρηση laser στα μάτια ενδυναμώθηκε και μέσω αυτών των περιστατικών. Το θέμα αυτό το είχα ψάξει και παλιότερα, το κόστος μειώνεται συνέχεια, όταν το 2007 ήθελε περίπου 1500€-2000€ το ένα μάτι, το 2009 έπεσε στα 1000€-1500€ το ένα μάτι, ενώ τώρα κυμαίνεται γύρω στα 600-900€ το ένα μάτι.

Αλλά, ας ξεκινήσω με τη διαδικασία…

Τετάρτη πρωί πήγα στο οφθαλμολογικό κέντρο που μου είχε πει ο οφθαλμίατρός μου (αυτός που με παρακολουθούσε τα τελευταία 9-10 χρόνια και με χαρά ανακάλυψα πως ασχολείται και με τέτοια θέματα). Εκεί, αφού έδωσα τα στοιχεία μου, περίμενα λίγο και με πήγαν για τις απαραίτητες εξετάσεις. Ήταν ένα δωμάτιο με αρκετά μηχανήματα, όπου χρειάστηκε να κάτσω σε 5 από αυτά. Κάποια από αυτά, μάλιστα, μπορεί να τα επαναλάμβανα επιτόπου, μέχρι να δει η γιατρός ότι οι μετρήσεις είναι σωστές και έγκυρες (τα μάτια δεν είναι πάντα εύκολο να τα έχεις συγκεντρωμένα σε ένα σημείο για αρκετή ώρα). Σε αυτά τα μηχανήματα το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να κοιτάς τα φωτάκια που σου λένε κάθε φορά, δηλαδή δεν είναι κάτι που να πονάει.

Μετά τις εξετάσεις, την ώρα της αναμονής, ήρθε μία νοσοκόμα και μου έδωσε ένα lexotanil (ηρεμιστικό), για να με βοηθήσει να είμαι πιο χαλαρή / πιο ήρεμη καθώς και με ειδοποίησε ότι έχει φτάσει και ο οφθαλμίατρός μου στο κέντρο. Εγώ πήρα το lexotanil, αφού ήξερα ότι είχα άγχος, όμως, όχι για την όλη διαδικασία, αλλά για το αποτέλεσμα που θα επέφερε αυτή. Περίμενα πώς και πώς να έβλεπα το πρώτο πράγμα με το που σηκωνόμουν το πρωί από το κρεβάτι και το τελευταίο πριν κοιμηθώ το βράδυ, όπως συχνά έλεγα!

Μετά από κάνα τέταρτο, ήρθε μία νοσοκόμα, με πήγε στο χειρουργείο, με έντυσε κατάλληλα και μου έβαλε τα απαραίτητα κολλύρια. Με το που ξάπλωσα στο κρεβάτι, ήρθε και ο οφθαλμίατρός μου με άλλα δύο άτομα καθώς και την νοσοκόμα που με έντυσε. Η νοσοκόμα, αρχικά, μου έβαλε κάτι ταινίες για να συγκρατούν τα βλέφαρα και στη συνέχεια μία στεφάνη που συγκρατούσε το μάτι ανοιχτό. Εγώ έπρεπε να κοιτάω συνεχώς ένα πράσινο φωτάκι (σε περίπτωση που το μάτι μου ξέφευγε το ένα άτομο μου το υπενθύμιζε). Όταν όλα ήταν έτοιμα, έκλειναν όλα τα φώτα του δωματίου και ο οφθαλμίατρος μου ενεργοποιούσε το laser. Ένιωθα μία πολύ μικρή ενόχληση και, ύστερα, άνοιγαν τα φώτα και η νοσοκόμα τοποθετούσε πολλά κολλύρια (σίγουρα κάποια αναισθητικά). Ο οφθαλμίατρος μου έβαλε έναν φακό επαφής, χωρίς βαθμούς μυωπίας, και η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και για το άλλο μάτι, ακριβώς μετά…

Όταν τελείωσε η διαδικασία, σηκώθηκα αργά – αργά (γιατί όλα ήταν λίγο θολά) και αφού ξεντύθηκα από τα ρούχα του χειρουργείου, πήγα στο γραφείο του οφθαλμίατρού μου. Μου έδωσε ένα κολλύριο, χάπια για τα μάτια, τεχνητά δάκρυα και μία μάσκα (που την τοποθετείς στα μάτια κρύα από το ψυγείο) και μου έγραψε άλλα 4 κολλύρια που έπρεπε να πάρω (περίπου στα 15€) μαζί και τις ώρες του καθενός. Με προειδοποίησε, επίσης, ότι την επόμενη μέρα η όρασή μου θα ήταν χειρότερη από εκείνης της στιγμής, ότι αν κοιμηθώ αφήνω τα κολλύρια και τα συνεχίζω μόλις ξυπνήσω ξανά, καθώς και ότι θα πήγαινα στο ιατρείο του την Παρασκευή για να δει την πορεία μου και ίσως να βγάλουμε τους φακούς επαφής.

Επέστρεψα σπίτι, φορώντας μαύρα γυαλιά ηλίου σε όλο το δρόμο, και ξεκίνησα να βάζω τα κολλύρια. Επειδή ήταν πολλά και το καθένα έπρεπε να το βάζω διαφορετικές ώρες, τα έβαλα σε μια σειρά και από κάτω τους έγραφα την τελευταία εφαρμογή, καθώς και την επόμενη που έπρεπε να κάνω. Σε αυτό το σημείο, όμως, συνέβη δυστυχώς κάτι το αναπάντεχο… Την ώρα που έβαζα το δεύτερο στη σειρά κολλύριο, ένιωσα σαν ένα μαχαίρι να μπαίνει στο μάτι και κάτι άλλο να πέφτει στο μάγουλό μου. Ήταν ο ένας φακός επαφής και η αρχή του μεγάλου πόνου. Επικοινώνησα κατ’ ευθείαν με τον οφθαλμίατρο που μου είπε ότι δεν μπορώ να τοποθετήσω τον ίδιο φακό στο μάτι μου και ότι έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο, που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή, για να μου βάλει έναν καινούριο! Τα μάτια σε όλη τη διαδρομή δεν τα άνοιξα καθόλου, γιατί ο πόνος ήταν αβάσταχτος.

Με το που έφτασα εκεί, μου έβαλε αναισθητικό και μόνο τότε κατάφερα να ανοίξω το μάτι μου. Στη συνέχεια, τοποθέτησε έναν καινούριο φακό επαφής και μου έδειξε το σωστό τρόπο εφαρμογής κολλύριου στο μάτι. Με τον αντίχειρα μας, σπρώχνουμε την περιοχή κάτω από το μάτι προς τα κάτω, ώστε να κάνει σαν μία λακκούβα. Εκεί, τοποθετούμε το κολλύριο και σιγά – σιγά κλείνουμε το μάτι, όπου μετά κοιτάμε δεξιά / αριστερά / πάνω / κάτω για να επιτευχθεί η καλύτερη εφαρμογή.

Κατά τα άλλα, τις δύο πρώτες μέρες, η φωτοευαισθησία ήταν αρκετά έντονη και ενοχλητική (το πρωί είχα κατεβασμένα παντζούρια και το βράδυ ελάχιστα φώτα), ενώ φορούσα μόνιμα γυαλιά ηλίου μέσα στο σπίτι. Δεν πονούσα σχεδόν καθόλου, έβαζα άφθονα δάκρυα παράλληλα με τα κολλύρια και κοιμόμουν πάρα πολλές ώρες. Βέβαια, με το που άνοιγα λίγο το μάτι το βράδυ, έβαζα δάκρυα για να καταφέρει να ανοίξει και κατευθυνόμουν στη λίστα με τα κολλύρια και, έπειτα, συνέχιζα τον ύπνο μου.

Την Παρασκευή, ο γιατρός είπε ότι όλα προχωράνε κανονικά, αλλά καλύτερα θα ήταν να βγάλω τους φακούς επαφής τη Δευτέρα, όπου αυτό ταυτόχρονα θα σήμαινε μείωση των κολλύριων στα 2 συν, πάντα, τα δάκρυα. Γενικά, πάντως, μέρα με τη μέρα έβλεπα καλύτερα και η φωτοευαισθησία μειωνόταν σταδιακά. Ακόμα και σήμερα (4/3/13), βέβαια, δεν βλέπω το 100% των δυνατοτήτων μου, ούτε αντέχω να βγω έξω το βράδυ με τα άπειρα φώτα στους δρόμους, έστω και φορώντας γυαλιά ηλίου. Κάτι που ο οφθαλμίατρος με προειδοποίησε ότι μπορεί να χρειαστεί και ακόμα 10 μέρες…

Τη συνέχεια του αποτελέσματος θα σας τη γνωστοποιήσω αργότερα!!!

ΥΓ. Εδώ, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους γονείς μου, που με βοήθησαν σε όλη αυτή τη διαδικασία / θεραπεία…

16 σχόλια:

  1. Σχετικά με το laser που έκανα, ονομάζεται TransPRK και στη διαδικασία αναφέρεται ότι, αρχικά, γίνεται επιμελής προετοιμασία του κερατοειδούς, αφαιρώντας την υγρασία από την επιφάνειά του. Στη συνέχεια, εφαρμόζεται το laser πάνω στο επιθήλιο, για την αφαίρεσή του, και πάνω τον κερατοειδή. Τέλος, τοποθετείται μαλακός φακός επαφής, ο οποίος λειτουργεί ως θεραπευτικό κάλυμμα. Η διαδικασία διαρκεί 5 λεπτά για το κάθε μάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η πορεία της αποκατάστασης πάει πολύ καλά. Τη νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα έγινε ένας (ακούσιος) τραυματισμός (πιθανά κι απ' το μεγάλο άγχος) στο ένα μάτι. Σαν κάτι να το έτριψε. Έτσι εκείνη τη μέρα, 5 μέρες μετά την επέμβαση βγήκε ο ένας φακός αλλά ο άλλος παρέμεινε (αφού αλλάχτηκε)για άλλες 4 μέρες. Εκεί η Ειρήνη αγχώθηκε (κάθε δεύτερη μέρα την έλεγχε ο γιατρός) λίγο αλλά όλα κύλησαν ομαλά. Προχτές, δυο βδομάδες μετά την εγχείρηση έγινε και μια πρώτη εκτίμηση για το βαθμό οπτικής οξύτητας που έδειξε πως από τους 3,50 βαθμούς που είχε, τώρα έχει μόνο 0,75.

    Μειώθηκαν και τα κολλύρια που χρησιμοποιεί. Από 4 στην αρχή (συν τεχνητά δάκρυα), κάποια κάθε δίωρο :( τώρα θα πρέπει να βάζει μόνο το ένα τέσσερις φορές τη μέρα (και τα δάκρυα, να μην ξεχνιόμαστε). Κι αυτό για αρκετούς μήνες ακόμα (κάπου τέσσερις). Απλά το πλάνο προβλέπει πως σιγά - σιγά θ' λιγοστεύουν οι φορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ε, σώνει πια. Τέλειωσαν οι επισκέψεις στο γιατρό για έλεγχο. Τελειώνει και το κολλύριο. Η οπτική οξύτητα έχει πλήρως αποκατασταθεί, στα 11/10 λέει(!). Για φέτος το καλοκαίρι θέλει ακόμα προσοχή, σκούρα γυαλιά στον ήλιο και τεχνητά δάκρυα τακτικά. Κι από χινόπωρο πάπαλα όλ' αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπερα ηθελα να ρωτησω σκεφτομαι να κανω και γω στο ενα ματι και ο γιατρος μου ειπε τιμη 1100€ ειναι καλα η μπορω να βρω και πιο φθηνα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάλλον ακριβά το βλέπω, αν η Ειρήνη έδωσε 1500 για τα δύο.
    Τώρα, τι γίνεται όταν ενδιαφέρεσαι μόνο για το ένα, δεν ξέρω, αλλά και πάλι, πολλά τα βρίσκω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπαρχει περιπτωση να μιλησω με την Ειρηνα βασικα εγω για Θεσσαλονικη ενδιαφερομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στείλε προσωπικό μέιλ (στο γνωστό ymalliaros και βέβαια με @gmail.com) και θα το προωθήσω στην Ειρήνη για επικοινωνία (με μέιλ ή/και τηλέφωνο).

      Διαγραφή
  7. Βασικα αναφερει τις τιμες για το ενα ματι οχι και για τα 2 μαζι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πως λεγεται ο γιατρος- κεντρο ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στείλε προσωπικό μέιλ (στο γνωστό ymalliaros και βέβαια με @gmail.com)

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για το άρθρο σας, το διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον!! Έχω δύο ερωτήσεις που θέλω να σας κάνω! Πρώτον εάν αυτή η μέθοδος όντως δουλεύει διότι έχω σχεδόν αποφασίσει να κάνω λέιζερ, αλλά μήπως να μην κάνω άδικα εγχειρίσεις. Δεύτερον θα ήθελα αν μπορείτε να αναρτήσετε και γνώμες και απόψεις από ειδικούς οφθαλμίατρους. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυο χρόνια μετά, η Ειρήνη είναι πολύ ευχαριστημένη. Τι άλλο να πω.
      Όσο για τις απόψεις των ειδικών, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Εγώ την ιστορία της Ειρήνης έβαλα, όπως την βίωσε η ίδια.

      Διαγραφή
  10. Συνήθως στις φωτογραφίες που εμφανίζομαι, δεν είμαι με γυαλιά. Αλλ' αυτό συμβαίνει γιατί φοράω φακούς κι όχι γιατί δεν έχω μυωπία. Αλλ' αυτό μέχρι πριν 20 μέρες. Γιατί αποφάσισα στα 56 μου ν' ακολουθήσω το παράδειγμα της Ειρήνης και να απαλλαχτώ απ' το πρόβλημα αυτό. Κι όλα πήγαν μια χαρά. Ε, να μη γράψω κι εγώ την εμπειρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σας!Μηπως ξερετε ποσα κοστιζει το leizer για το δικο μου προβλημα( εχω υοερμετροπια και αστιγματισμο και φοραω φακους επαφης νουμερο +3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δυστυχώς, δεν έχω υπόψη μου.
    Μόνο η επαφή με το γιατρό που θα αναλάβει θα δώσει απαντήσεις τόσο για το κόστος όσο και για το πόσο αποτελεσματική θα είναι μια επέμβαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Απόψεις; Ιδέες; Αντιρρήσεις; Παραλλαγές;
Όλα ευπρόσδεκτα.