Όταν είχα πρωτοπάει στη Γερμανία κι άρχισα τα πηγαινέλα με το τρένο, μου είχαν κάνει εντύπωση τα χωράφια που έβλεπα δίπλα στις γραμμές και που ήταν "σπαρμένα" με φωτοβολταϊκά πάνελ. Κι όχι μόνο στα χωράφια αλλά και στα κεραμίδια και σε κάθε μέρος. Και σκεφτόμουνα πώς γίνεται κι οι Γερμανοί, που ο ήλιος τους είναι πιο περιορισμένος, έχουν τόσα φωτοβολταϊκά ενώ αντίθετα στην Ελλάδα που έχουμε τόσο ήλιο να μην έχουμε καθόλου κάτι τέτοιο. Και μάλιστα, όσο πέρναγαν τα χρόνια τα σχετικά χωράφια πλήθαιναν. Και ξαφνικά, γυρνώντας στην Ελλάδα το 2012 είδα δίπλα στην εθνική να έχουν ξεφυτρώσει κι εδώ τέτοια μποστάνια.
Ετικέτες
- αλλαντικά
- αυγό
- Γερμανία
- διαιτητικά
- επετειακά
- ζαχαροπλαστική
- ζυμαρικά
- ζύμη
- κέικ
- κοινωνία
- κρεατικά
- κρέμα
- κρεμμύδια
- λαδερό
- λαχανικά
- Λέσβος
- μαρμελάδα
- μεζές
- οδηγίες
- οσπρια
- πατάτα
- ποτό
- πουλερικά
- προσωπικές ιστορίες
- ρύζι
- σαλάτα
- σάλτσα
- σούπα
- σχάρα
- σχολείο
- τηγάνι
- τουριστικοί προορισμοί
- τυρί
- φαγητό
- φούρνος
- φρούτο
- χρήμα
- ψάρι
19 Ιανουαρίου 2014
17 Ιανουαρίου 2014
Παντζάρια ψητά
Είχα πάει στη λαϊκή. Ο Βασίλης, απ' τον οποίον συνήθως αγοράζω μαρούλια, εκείνη τη μέρα δεν είχε. Είχε βέβαια άλλα πράγματα. Δεν θυμάμαι τι πήρα, και βλέπω να έχει στην άκρη κάτι τεράστια παντζάρια. Ξέρω καλά πως το παντζάρι δεν έχει εποχικότητα, αλλά όπως και να το κάνουμε, χειμωνιάτικα δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Η ιδανική εποχή είναι η άνοιξη. Τέλος πάντων, δεν θυμάμαι τι ακριβώς αγόρασα (λάχανα; κάτι άλλο; πάντως κάτι πήρα) και πέφτει το μάτι μου στα παντζάρια. Ήταν μόνο κεφάλια, αλλά μεγάλα. Και τα είχε στο ξεπούλημα. 0,75€ το κιλό. Αποφάσισα να πάρω μερικά, έτσι για αλλαγή. Του είπα να βάλει ένα ευρώ κι απ' αυτά και δεν ξέρω κι εγώ πόσα έβαλε. Μπορεί δυο κιλά μπορεί και δυόμισι. "Πάρ' τα", μου λέει "και κάν' τα ψητά. Και θα με θυμηθείς". Τα πήρα κι εγώ, τα έψησα και πράγματι τον θυμήθηκα μετά. Και τα έφτιαξα ξανά και ξανά (και αγόρασα, βέβαια, ξανά).
15 Ιανουαρίου 2014
Αυγά γεμιστά
Έψαχνα ιδέες για να ετοιμάσω κανένα ορεκτικό για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι και μου ήρθε ξαφνικά να φτιάξω αυγά γεμιστά. Εύκολος μεζές, απλά υλικά, εξαιρετικής νοστιμιάς, αγαπήθηκε (και καταναλώθηκε) πολύ.
14 Ιανουαρίου 2014
Επετειακό
Αναρτήσεις ανεβάζω κάθε δεύτερη μέρα συνήθως. Και σήμερα δεν ήταν κανονικά να βάλω κάτι. Αλλά έλα που έχουμε επέτειο. Το μπλογκ αυτό κλείνει ένα χρόνο κι εγώ τέσσερα από τότε που ξεκίνησα να μπλογκάρω: 14 Γενάρη ήταν η αρχή (αλλά και το τέλος) των Γραμμάτων απ' τη Γερμανία. Έτσι είπα να ανεβάσω κάτι σήμερα, αλλά θα είναι κάτι ελαφρύ.
13 Ιανουαρίου 2014
Κινητομάνια
Όλες τις εποχές υπάρχουν πολλές διαφημίσεις στην τηλεόραση (και όχι μόνο) για κινητά τηλέφωνα. Οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας είναι απ' τους λίγους διαφημιζόμενους που έχουν μείνει. Και μαζί με τις υπηρεσίες τους, τα τηλεφωνήματα δηλαδή που μπορείς να κάνεις και πόσο καλή είναι η κάθε μια τους (απ' τις τρεις συνολικά), διαφημίζουν και κινητά τηλέφωνα. Κάθε τεχνολογίας, απ' τα πιο φτηνά μέχρι τα πανάκριβα. Εντάξει, τα φτηνά διαφημίζονται γενικά, έχουμε και φτηνά, αλλά επίσης και τι ωραία κινητά που τα δίνουμε φτηνά. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο και δεν θα καθόμουνα να γράψω αν δεν τύχαινε να χρειαστώ ένα τέτοιο μαραφέτι. Και βλέποντας της απόδειξη μου βγήκε το μάτι.
11 Ιανουαρίου 2014
Νερόπιτες του καλόγερου (Μαμαλάκη)
09 Ιανουαρίου 2014
Μαρμελάδα από φλούδα μανταρίνι
Μια φοβερή μαρμελάδα έφτιαξα αυτές τις μέρες και είπα πως αξίζει τον κόπο να την ανεβάσω και στο μπλογκ. Τα μανταρίνια μου αρέσουν πολύ, και η φίλη μου η Βίκυ κάποια στιγμή που ήταν στο σπίτι μου είπε ένα κόλπο να κρατήσω το άρωμά τους. Εύκολο και εξαιρετικά φτηνό! Όταν έτρωγα τα μανταρίνια να κρατούσα τα φλούδια τους στην κατάψυξη. Που κάποια στιγμή να τα έφτιαχνα μαρμελάδα! Έτσι κι έγινε. Μόλις γέμισα μια σακούλα. ξεκίνησα την διαδικασία. Τώρα, το πρωινό μόλις ανοίγω το καπάκι από το βάζο, με πλημμυρίζει η όμορφη μυρωδιά από τα εσπεριδοειδή.
07 Ιανουαρίου 2014
Ζβίμπελκούχεν (Zwiebelkuchen)
Ακόμα ένα γερμανικό φαγητό σήμερα. Κι αυτό υπήρχε στο παλιό το μπλογκ, είναι το τελευταίο, εκεί δεν είχε συνήθως συνταγές αλλά το τι συμβαίνει στη Γερμανία. Αλλά αφενός για να τα μαζέψω όλα εδώ, αφετέρου λόγω της ημέρας, γιορτάζω σήμερα, άρα να τη βγάλω με κάτι εύκολο. Το ζβίμπελκούχεν (Zwiebelkuchen), λοιπόν, είναι μια τάρτα κρεμμυδιών (Zwiebel - ζβίμπελ στα γερμανικά είναι το κρεμμύδι). Αν και ανήκει στα αρμυρά και έχουμε συνηθίσει τη λέξη τάρτα για γλυκά, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω. Το δοκίμασα κάποιες φορές, μ' άρεσε, έψαξα για συνταγή και βρήκα αρκετές, αλλά στην πραγματοποίηση έκανα μια σύνθεση με βάση και τις δικές μου εμπειρίες (και γούστα). Δοκιμάστε το κι εσείς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)