Φύλλο για πίτες

Πριν λίγες μέρες είχα γράψει για φύλλο με τη μηχανή. Σήμερα, κοιτάζοντας τα πρόχειρα που είχα, είδα πως είχα σημειώσει τα υλικά για φύλλο στο χέρι. Που είν' αυτή που υπάρχει στα κολοκυθοπιτάκια της μάνας μου, αλλά αν θέλεις να φτιάξεις φύλλο πρέπει να θυμάσαι πως υπάρχει εκεί για να την ψάξεις. Οπότε καλό θα ήταν να υπάρχει και αυτόνομη! Η βασική διαφορά είναι στα υγρά: εδώ η ζύμη πρέπει να είναι μαλακιά ενώ στην άλλη περίπτωση πρέπει να είναι σχετικά σφιχτή, να σκάει. Πάντως, επειδή τη δοκίμασα και στη μηχανή, μια χαρά μπορεί να περάσει κι από κει (με λιγότερο νεράκι).

Τουρκία: Η προσευχή

Οι μουσουλμάνοι,γενικά, είναι γνωστό πως έχουν πολλές προσευχές κάθε μέρα. Σύμφωνα με την παράδοσή τους, κάθε πιστός μουσουλμάνος πρέπει να προσεύχεται 5 φορές τη μέρα. Όπου και να βρίσκεται, βγάζει τα παπούτσια του, γυρίζει προς τη Μέκκα, γονατίζει και προσεύχεται. Και για να γονατίσει έχει το ειδικό χαλί προσευχής. Και για να ξέρει που είναι η Μέκκα έχει πυξίδα. Και για να ξέρει την ώρα, αφενός μεν ακούγεται το κάλεσμα του μουεζίνη από κάποιο κοντινό μιναρέ ενώ απ' την άλλη υπάρχουν και ειδικά υπενθυμιστήρια που υπολογίζουν την ώρα (ένα απλό ρολόι δεν αρκεί γιατί η σωστή ώρα έχει να κάνει με το φεγγάρι, άρα αλλάζει καθημερινά).

Ρυζόγαλο

Μπήκε το τριώδιο. Και στο χωριό μου, το κατεξοχήν γλύκισμα αυτής της περιόδου είναι το ρυζόγαλο. Οι κουδουνάτοι (μασκαράδες) που γύριζαν παλιότερα, χτύπαγαν τις πόρτες και έλεγαν:
Αν έβρασε το ρυζόγαλο
κατέβασέ το κάτω
να φάω εγώ το ρυζόγαλο
κι εσύ να φας το πιάτο :)
Εγώ δεν μπορώ να πω πως τρελαίνομε γι' αυτό, άλλοι όμως είναι φαν! Εμένα μ' αρέσει μόνο ζεστό - ζεστό, μόλις βγει απ' την κατσαρόλα (καλά, να μην κάψουμε και τον στόμα μας :) )

Τουρκία: Επίσκεψη σε τζαμί

Πολύ καιρό έχω να βάλω θέμα απ' την Τουρκία. Όχι γιατί μου τελειώσανε όσα είχα κατά νου αλλά γιατί βγαίναν άλλα στη μέση. Αλλά και γιατί απ' το Σεπτέμβρη του 2014 που έβαλα τους τίτλους να τους θυμάμαι (και κάποιες φωτογραφίες) πέρασε πολύς καιρός και έχω ξεχάσει και τι ήθελα να γράψω. Όμως για τις επισκέψεις στα τζαμιά, θυμάμαι ακόμα! Το να μπει ο οποιοσδήποτε σε τζαμί είναι επιτρεπτό. Στα μικρά τζαμιά δεν υπάρχει συνήθως κανένας για να σε ελέγξει, αλλά στα μεγάλα, αυτά που τραβάνε τουρίστες, υπάρχουν οδηγίες που θυμίζουν τους κανόνες που πρέπει ν' ακολουθήσει κάποιος αν θέλει να μπει μέσα. Ενδυματολογικοί κανόνες για άντρες και για γυναίκες. Στους πρώτους, τα πράγματα είναι πιο απλά, να μη φοράνε σορτσάκια. Για τις δεύτερες, δεν πρέπει να είναι ακάλυπτο κανένα σημείο του σώματος. Βέβαια, πάντα υπάρχουν διαθέσιμες μαντίλες για τύλιγμα :)

Κέικ Καρότου μαμάς

Προσωπικά φίλος με τα κέικ δεν είμαι και τόχω δηλώσει. Αλλά υπάρχουν κάποια που είναι λίγο ιδιαίτερα και μου κάνουν κλικ! Έν' απ' αυτά είναι και το κέικ με καρότο. Με μια ιδιαίτερη γεύση, το έφτιαξε κάποια στιγμή η μάνα μου και δεν ξέρω πού είχε βρει τη συνταγή, αλλά με τα μπαχαρικά που βλέπω, για παλιακιά, με επιρροές ανατολής :)

Πιροσκί Γιώργου

Πιροσκί έχω ξαναβάλει. Τότε ήταν της γιαγιάς Κεράσας, αυτά είναι του Γιώργου. Εκείνα ήταν με πατάτα, κλασσικά δηλαδή, αυτά είναι με λουκανικάκι. Επίσης στη ζύμη προβλέπονται αυγά. Γούστα είν' αυτά :)

Ομελέτα φούρνου με πατάτες και λουκάνικο

Πριν μερικές μέρες είδα στο ίντερνετ μια συνταγή για ομελέτα φούρνου με πατάτες και λουκάνικο. Τίποτα το παράξενο το να βλέπεις κάτι καθώς περιδιαβαίνεις στις διάφορες ιστοσελίδες. Και καθόλου παράξενο που η ομελέτα αυτή μ' άρεσε, χώρια που έφερε και θύμησες από τα πανεπιστημιακά χρόνια που τρώγαμε παρόμοια ομελέτα (πολύ σχετικό το παρόμοια, τότε ήταν μόνο μ' αυγά!) κι είπα να τη φτιάξω. Κράτησα τη σελίδα ανοιχτή μερικές μέρες, δεν βόλευε να τη φτιάξω, την έκλεισα κι όταν χτες ήρθε η ώρα, δεν κατάφερα να τη βρω. Έψαξα, αλλά όλες οι συνταγές ξεκίναγαν με το "τηγανίζατε τις πατάτες". Αυτό δεν μ' άρεσε. Αν είναι να τηγανίσω τις πατάτες γιατί να μην την φτιάξω όλη στο τηγάνι; Έτσι, αυτοσχεδίασα. Και το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό.