13 Απριλίου 2015

Δρόμοι του Λονδίνου

Για τους δρόμους στο Λονδίνο είχα γράψει και στο παλιό μου μπλογκ και μάλιστα διάφορα σχετικά σημειώματα: Για τη σήμανση (που όμως εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει και γι' αυτό πήρα αφορμή να ξαναγράψω) για το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα λόγω κυκλοφοριακού. για τους ποδηλατόδρομους (που πληθαίνουν, όπως και τα ποδήλατα που κυκλοφορούν). Σήμερα για αρχή θα αναφερθώ στα πεζοφάναρα. Που αρκετά (τα καινούρια) βρίσκονται στο ύψος του ματιού του ανθρώπου (και μάλιστα διπλά για πιο κοντούς και πιο ψηλούς; ). Το ένα με κουμπί για να πιέσεις να περάσεις και το άλλο σκέτο.

11 Απριλίου 2015

Τρόποι διορισμού εκπαιδευτικών στην ΕΕ

Η κάθε χώρα έχει δικό της σύστημα διορισμού γενικά στο δημόσιο τομέα αλλά και ειδικότερα για τους εκπαιδευτικούς.  Σε άρθρο στον ενημερωτικό ιστοχώρο news.gr υπάρχει ένας πίνακας που δείχνει τι σύστημα χρησιμοποιείται πού. Τα στοιχεία προέρχονται από έκθεση του δικτύου Ευριδίκη για το 2013. Υπάρχουν στην πραγματικότητα τρία συστήματα και κάθε χώρα χρησιμοποιεί ή έν' απ' αυτά ή κάποιο συνδυασμό τους. Οι εξετάσεις υπάρχουν σε Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία και Μάλτα. Λίστα σε Κύπρο (που ετοιμάζει νέο σύστημα) και Λουξεμβούργο. Ανοιχτή προκήρυξη στις περισσότερες ενώ σε Βέλγιο, Ιταλία και Πορτογαλία υπάρχει κάποιος συνδυασμός.

Καλή Ανάσταση.

09 Απριλίου 2015

Καθαρή Δευτέρα στον Τίρναβο

Μετά τα Γιάννενα, είχαμε αποφασίσει να περάσουμε από ακόμα ένα δρόμο που δεν είχαμε ξαναπεράσει: την Εγνατία οδό, στο αρχικό της κομμάτι. Εν τω μεταξύ μας λέει ο Νίκος πως θα πήγαινε απ' τον Τύρναβο για την Καθαροδευτέρα. Μεγάλη παράκαμψη δεν ήταν, αποφασίσαμε να περάσουμε κι εμείς από κει, που ήξερα για τις σχετικές εκδηλώσεις που γίνονται τη μέρα εκείνη. Βράζουν, λέει, το μπουρανί, ενώ υπάρχουν και φαλλικές γιορτές (και γι' αυτές γίνεται η συζήτηση)! Ο Νίκος τελικά δεν μπόρεσε να ρθει, φροντίσαμε όμως να βρεθούμε με άλλους. Το μπουρανί αυτό καθαυτό είναι ένα είδος χορτόσουπα. Παλιότερα το φτιάχνανε κανονικά ενώ τώρα μόνο σαν απομεινάρι υπάρχει, σ΄έναν τζέτζερι στη μέση με μια υποτιθέμενη φωτιά από κάτω, κουβέντα να γίνεται.

07 Απριλίου 2015

Μύδια σαγανάκι

Όταν έψαχνα για συνταγή για το μυδοπίλαφο, σ' αυτή που βρήκα πιο κοντά στα γούστα μου είχε και παραπομπή για μύδια σαγανάκι. Η ιδέα παρόμοια με τις γαρίδες σαγανάκι (που πολύ μ' αρέσουνε), μόνο που εδώ έχει και κρεμμύδι (αλλά θέλει προσοχή, να μην του πέσει πολύ). Το έφερα λοιπόν στα μέτρα μου και το έφτιαξα.

05 Απριλίου 2015

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Το σημερινό θέμα είναι στενάχωρο για μένα. Γιατί δεν θα αναφερθώ στο σημερινό κτίριο του πανεπιστημίου Ιωαννίνων αλλά σ' αυτό που πήγαινα εγώ. Σήμερα το Πανεπιστήμιο στεγάζεται σε κτίρια που όταν ήμουν εγώ φοιτητής δεν υπήρχαν. Το κεντρικό κτίριο ήταν στις παρυφές της πόλης (στην οδό Δόμπολη) όπως ήταν διαμορφωμένη τότε. Τα πράγματα έχουν αλλάξει, μιας και η λειτουργία του Πανεπιστημίου στον καινούριο χώρο έφερε μια τεράστια εξάπλωση της πόλης προς τα εκεί. Εγώ τα πρώτα δυο χρόνια έκανα μαθήματα στη Δόμπολη και τα υπόλοιπα σε νοικιασμένες αίθουσες στο κέντρο της πόλης, στο μέγαρο Τιτάνια, ακριβώς δίπλα στη Νομαρχία, ενώ η Ιατρική έκανε μαθήματα σ' ένα θέατρο, το Καμπέρειο.

03 Απριλίου 2015

Το ποντικάκι

Στα Γιάννενα είχα βρεθεί όπως είπα πολλές φορές. Μια απ 'αυτές ήταν και το 1990. Ο Δημήτρης, που έχει σήμερα γενέθλια (χρόνια πολλά Δημήτρη), τότε ήταν ακόμα μικρός. Και πήγαμε στα Λιθαρίτσια. Με το όνομα αυτό είναι γνωστό ένα κομμάτι πίσω από το στρατηγείο της 8ης Μεραρχίας, που αποτελείται από πάρκο, μια μεγάλη αλάνα και ένα καφεστιατόριο που πάντα ήταν γκουρμεδιάρικο. Από τότε που ήμασταν φοιτητές μας άρεσε ένα ιδιαίτερο γλυκό, πάστα: το ποντικάκι. Τα υπόλοιπα τα δείχνει η εικόνα...

01 Απριλίου 2015

Παμβώτιδα

Τα Γιάννενα είναι στενά συνδεμένα με τη λίμνη. Έτσι λοιπόν, μιλώντας για τα Γιάννενα δεν μπορεί παρά να αναφερθείς και σ' αυτήν. Εξάλλου, τους Γιαννιώτες τους λένε παγουράδες, ακριβώς απ' αυτή τους τη σχέση (σύμφωνα με τον αστικό μύθο που μάλλον άλλοι έφτιαξαν, είδαν το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στη λίμνη και βάλθηκαν να την αδειάσουν με τα παγούρια τους για να το σώσουν). Πολλές φορές τη λέμε απλά λίμνη Ιωαννίνων (έτσι, καθαρευουσιάνικα) όμως η συγκεκριμένη λίμνη έχει δικό της όνομα. Παμβώτιδα τη λένε. Κι είναι πανέμορφη. Μια βόλτα δίπλα της σ' αναζωογονεί.