Γλάσο

Το γλάσο είναι κάτι που χρειάζεται αρκετές φορές στη ζαχαροπλαστική για να στολίσουμε ένα γλυκό του φούρνου. Δεν είναι ούτε φαγητό ούτε γλυκό από μόνο του. Όμως είναι το περιττό που ομορφαίνει. Το χρησιμοποιούμε και για να γράψουμε σε τούρτες ή σε κέικ πασπαλισμένα με ζάχαρη.

Καταναλωτισμός

Συνήθως κατηγορούμαστε ότι είμαστε καταναλωτικοί. Πως γινόμαστε καταναλωτικοί και δεν έχουμε συναίσθηση του γεγονότος. Για τον καταναλωτισμό που μας καλλιεργείται όμως δεν συνηθίζεται να αναφέρεται κανείς και γι' αυτό θέλω να γράψω. Με ποιον τρόπο καλλιεργείται; Πολύ απλά με το ότι μας αναγκάζουν να πετάμε αντικείμενα και συσκευές που έχουν ένα μικρό πρόβλημα αντί να επιδιορθώσουμε το πρόβλημα αυτό και να συνεχίσουμε να τις χρησιμοποιούμε. Όμως, αυτό δεν συμφέρει στις εταιρίες που τα φτιάχνουν κι έτσι δυσκολεύουν τις επισκευές με κάθε τρόπο.

Η Λευκωσία της μνήμης

Η Κύπρος έχει δώσει πολλούς αγώνες τα τελευταία χρόνια. Αγώνες για την ανεξαρτησία από τους Εγγλέζους που οι Κύπριοι τους πλήρωσαν με μπόλικο αίμα. Πέρα απ' το ότι δεν κατάφεραν ποτέ να ελευθερώσουν ολόκληρο το νησί. Δυο μεγάλα κομμάτια, οι βρετανικές βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας έχουν μείνει βρετανικό έδαφος. Σ' αυτές ισχύει ο βρετανικός νόμος και μας κάνουν χάρη που επιτρέπουν να περνάνε από μέσα δρόμοι και αυτοκίνητα. Εν πάση περιπτώσει. Στη Λευκωσία υπάρχει το μνημείο της ελευθερίας που εξιστορεί παραστατικότατα αυτούς τους αγώνες.

Αυτό το Πάσχα βοσκήσαμε

Το ίντερνετ έχει παρομοιαστεί με ιστό και έτσι είναι. Ένα περίεργο κουβάρι που γι' αλλού ξεκινάς κι αλλού καταλήγεις. Έχω αναφέρει πολλές φορές για το μπλογκ του Ν. Σαραντάκου και πολλές φορές έχω πάρει θέματα από κει. Και πολύ περισσότερες από τα λινκ που έχει είτε στις αρχικές αναρτήσεις είτε απ' αυτά που μπαίνουν στα (πολλά) καθημερινά σχόλια, έχω οδηγηθεί σε μονοπάτια ενδιαφέροντα. Ένα απ' αυτά θέλω να παρουσιάσω σήμερα. Ξεκίνησε από την παρουσίαση ενός βιβλίου που ο συγγραφέας του έχει και δικό του μπλογκ με τις καθημερινές του σκέψεις. Και μια βόλτα από κει με έφερε και στο θέμα μας. Αξίζει κάποιος να ρίξει μια ματιά σ' αυτό και να προβληματιστεί.

Αυγά μάτια

Αυγά και πάλι. Αυτή τη φορά μάτια τα κλασικά "τηγανητά αυγά" ή απλά "αυγά μάτια". Κι εδώ το πόσα αυγά θα βάλουμε είναι θέμα γούστου. Θέλει και λίγο παραπάνω προσοχή μιας και εκτός απ' την επιβάρυνση απ' το αυγό (δηλ. απ' τον κρόκο, γιατί με το ασπράδι λίγοι έχουν πρόβλημα) υπάρχει κι απ' το καμένο λάδι. Κάποιοι τα προτιμούν σε βούτυρο (ακόμα πιο βαριά - αλλά πολύ πιο μυρωδάτα)

Μεταφορές

"Κλειστά σήμερα τα καταστήματα, τα φαρμακεία και οι τράπεζες λόγω μεταφοράς της αργίας της Πρωτομαγιάς". Κι έχω μερικές απορίες: Από πότε μεταφέρονται οι αργίες; Πέρα απ' το ότι η Πρωτομαγιά δεν είν' αργία είν' απεργία. Ή μήπως ακριβώς γι' αυτό το λόγο έγινε αυτή η μεταφορά; Και παραπέρα η δικαιολογία που προβλήθηκε ήταν πως τα μαγαζιά πρέπει να δουλέψουν την Μ. Τετάρτη για να εξυπηρετήσουν τους καταναλωτές που θα ήθελαν να ψωνίσουν. Που κι εδώ έχω αντιρρήσεις γιατί το θέμα όπως έχω ξαναγράψει δεν είναι να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά αλλά να έχουν οι καταναλωτές χρήματα για να ψωνίσουν.

Η διαιρεμένη Λευκωσία

Η Λευκωσία εξακολουθεί να παραμένει διαιρεμένη. Είναι (λένε) η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα. Δεν ξέρω τι γίνεται με πόλεις, αν υπάρχουν κάποιες διαιρεμένες πόλεις - γενικά. Η Βικιπαίδεια λέει όχι. Αλλά πρωτεύουσα σίγουρα όχι. Και η διαίρεση δεν είναι απλή και εύκολη. Γινόταν (και γίνεται ακόμα) λόγος για το τείχος που χώριζε το Βερολίνο για 30 χρόνια. Για την πράσινη γραμμή που χωρίζει τη Λευκωσία για 50 ήδη χρόνια, δεν γίνεται ιδιαίτερη κουβέντα. Κανένας δεν κατηγορεί αυτούς που την έφτιαξαν ή αυτούς που τη διατηρούν.