Τυροβόλια

Για το τυρί έχω γράψει διάφορα. Από το πώς άρχισα να το τρώω μέχρι για τα τυριά του νησιού (και μάλιστα δυο φορές). Συνταγή δεν έχω βάλει αν και κάποια στιγμή με ρώτησαν σχετικά. Επειδή έχω διαβάσει διάφορα, να σημειώσω πως το γάλα για το τυρί ΔΕΝ το βράζουμε, απλά το ζεσταίνουμε (νομίζω στους 39 βαθμούς) και ρίχνουμε τη μαγιά. Που σήμερα είναι από κουτάκια του εμπορίου παλιά όμως ήταν από το στομάχι πολύ μικρού κατσικιού, την εποχή που μόνο βυζαίνει. Όταν αρχίσει και τρώει χορτάρι παύει να έχει τα κατάλληλα ένζυμα για την πήξη. Γι' αυτό και δεν κάνει στομάχι από αρνιά: Τ' αρνιά είναι συνέχεια με τις μάνες τους και γλύφουν χορτάρι απ' την αρχή που θα γεννηθούν. Αντίθετα με τα κατσίκια μπαίνουν κάτ' απ' το κοφίνι για κάποιες μέρες.

ΑΠΑΓΟΡΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΧΕΖΙΝ

Όταν πρωτοφτιάχτηκε το σπίτι στο χωριό, είχε παράθυρα από δυο μεριές μόνο. Την δεκαετία του 60 αρκετά σπίτια στη γειτονιά δεν είχα τουαλέτα. Μιας και πίσω δεν υπήρχε ούτε το σπίτι της Αγγέλας αλλά και το άλλο, αυτό που έχει πάθει απ' το σεισμό, ήταν ακατοίκητο το στενάκι ανάμεσα στο σπίτι και στο χώρο από πίσω αρκετοί, ειδικά οι μικρές που έμεναν από πάνω το χρησιμοποιούσαν σαν αποχωρητήριο. Κάποια στιγμή ανοίχτηκε ένα ακόμα παράθυρο στην κουζίνα που ήταν προς το χώρο αυτόν, οπότε οι μυρωδιές ορμούσαν στο σπίτι φουριόζες. Το είπε ο πατέρας μου στους γείτονες πως δεν είναι κατάλληλος χώρος αφενός μεν γιατί ήταν υπαίθριο κι αφετέρου γιατί ήταν στη μύτη μας αλλά αφού έτσι είχαν συνηθίσει σιγά μην άλλαζαν. Οπότε κι εκείνος έγραψε σε δυο τρεις μεριές στους τοίχους ένα γύρω "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΧΕΖΕΙΝ". Εντάξει, ανορθόγραφα τόγραψε, δεν ήξερε και πολλά γράμματα.