Φουλάρισμα στην Ευρώπη

Όταν φεύγω από την Ελλάδα με βαπόρι ξέρω πως το τελευταίο φουλάρισμα που θα κάνω είναι και το τελευταίο για πολύν καιρό που θα έχω κάποιον να βάζει καύσιμο. Αν πάω από στεριά τότε αυτό συμβαίνει όταν εγκαταλείπω τα Βαλκάνια. Στην κεντρική και δυτική Ευρώπη το φουλάρισμα γίνεται κατά κανόνα από τον ίδιο τον οδηγό (για υγρά καύσιμα, για αέριο δεν έτυχε να χρειαστώ οπότε δεν ξέρω, μιας και στη διαδικασία γεμίσματος με αέριο χρειάζεται και κάποια μέτρα ασφαλείας). Κάποιες φορές για να μην λερώνεις τα χέρια σου (βασικά για να μην μυρίσουν) σου έχουν γάντια μιας χρήσεις, αλλά αυτό δεν είναι κανόνας.

Σε κάποια βενζινάδικα υπάρχει δυνατότητα να σε εξυπηρετήσει υπάλληλος αλλά τότε αυτό το πληρώνεις. Σ' αυτό της αρχικής φωτογραφίας για παράδειγμα, κάπου στην Ιταλία, είχε τρεις τρόπους εξυπηρέτησης και 3 διαφορετικές τιμές για κάθε καύσιμο. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ντίζελ, το πετρέλαιο που λέμε συνήθως και είναι πάνω πάνω (όπως φαίνεται η διαφορά της τιμής του με την "απλή" βενζίνα είναι μικρή, αλλού είναι ακριβώς ίδιες οι τιμές κι πιο σπάνια μπορεί το ντίζελ να έχει ένα ή δυο λεπτά παραπάνω). Στην περιοχή που έρχεται υπάλληλος να σου γεμίσει η τιμή του ήταν εκείνη τη μέρα 2,329.

Αν έβαζες μόνος σου και πήγαινες να πληρώσεις στο ταμείο, με μετρητά ή με κάρτα η τιμή έπεφτε στα 2,039, 29 λεπτά πιο κάτω. Στην Βενζίνα η διαφορά δεν ήταν τόσο μεγάλη, "μόνο" 20 λεπτά.

Αλλά υπήρχε και μια τρίτη περιοχή. Εκεί η τιμή έπεφτε άλλα 20 λεπτά στο 1,839 (και αντίστοιχα οι βενζίνες). Σχεδόν μισό ευρώ διαφορά. Εδώ δεν απασχολείς καθόλου υπάλληλο. Φουλάρεις και πληρώνεις μόνος σου.

Γι' αυτό το τελευταίο θέλει μερικές διευκρινήσεις πώς γίνεται. Πληρώνεις στο μηχάνημα. Υπάρχουν μηχανήματα που δέχονται μετρητά κι άλλα που δέχονται κάρτες (σπάνια και τα δυο). Στα μετρητά, το πράγμα είναι απλό: ταΐζεις με χρήμα το μηχάνημα και μπορείς να βάλεις καύσιμο μέχρι να εξαντληθεί το ποσόν. Π.χ. αν βάλεις ένα 50άρικο μπορείς να βάλεις μέχρι 50€ καύσιμα. Το μέχρι υπογραμμισμένο γιατί έχει σημασία: αν βάλεις λιγότερα ρέστα δεν έχει. Άρα θα πρέπει να κανονίσεις πόσο καύσιμο χωράει το αυτοκίνητό σου και να πληρώσεις κάτι παρακάτω.

Με την κάρτα υπάρχουν δυο τρόποι: και στους δυο δίνεις την κάρτα πριν ξεκινήσεις το φουλάρισμα. Στη μια επικοινωνεί με την τράπεζα και δεσμεύει ένα ποσό κι όταν τελειώσεις και βάλεις την μάνικα στη θέση της στέλνει το ποσό που κατανάλωσες. Αυτό έχει δυο επιπτώσεις: θεωρητικά πρέπει αυτόματα να αποδεσμευτεί το ποσό που έχει δεσμευτεί στην αρχή -κι αυτό μπορεί να μην συμβεί. Αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Θα το πάρεις χαμπάρι μόνο αν παρακολουθείς τις συναλλαγές σου ηλεκτρονικά (όπως εγώ). Γιατί δεν θα το δεις ποτέ σαν χρέωση αλλά μόνο σαν υποψήφια συναλλαγή! Το δεύτερο είναι πως κι εδώ δεν μπορείς να βάλεις παραπάνω καύσιμο απ' το ποσό που δέσμευσε το μηχάνημα (και που δεν το ελέγχεις εσύ). Συνήθως είναι αρκετά (πάνω από 100€) και δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά ποτέ μην πεις ποτέ.

Η άλλη διαδικασία είναι πιο απλή. Εμφανίζεις την κάρτα και ξεκινά η συναλλαγή που μένει ανοιχτή μέχρι να ολοκληρωθεί το φουλάρισμα οπότε και κάνει τη χρέωση. Αυτό σημαίνει πως το ονλάιν είναι ανοιχτό για αρκετή ώρα κι έτσι αποφεύγεται. Παλιότερα που έβαζες την κάρτα στο μηχάνημα την κρατούσε μέσα μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Τώρα με τις ανέπαφες έχει αλλάξει κάπως, μπορεί να χρειαστεί να ξαναεμφανίσεις την κάρτα στο τέλος. Πάντως σίγουρα αν πας να φύγεις δεν πρόκειται να την γλυτώσεις. Θα χρεωθείς. Παίζεται το αν θα χρεωθείς μόνο τα δικά σου ή και του επόμενου που θα βρει ανοιχτή τη συναλλαγή.